Babası portrenin kafasına düşmesiyle bayılmıştı, ve birkaç cam kırığı yüzünü çizmişti. Ancak bunların dışında herhangi bir hasar almamıştı. Yalnızca iki gün doktorların gözetiminde kalmasına karar verilmişti, ki bu yaşanabileceklerin yanında devede kulak gibi kalıyordu.
Hastane odasının kötü kokusu ve klasik dizaynına rağmen oda lüks bir görünüme sahipti. Adrien ne söyleyeceğini bilemediği için mobilyaları inceleme göreviyle ilgileniyordu. Sahi, sol üst köşedeki boya izi ne kadar da-
"Geleceğini düşünmemiştim."
Düşüncelerinin babası tarafından bozulmasıyla bakışlarını o tarafa çevirdi. Orta yaşlarındaki adam sessizliği dağıtmaya karar vermiş, sakince konuşmuştu.
"Tabii ki de geleceğim, sen benim babamsın."
"Ben," dedi Gabriel, ardından bakışlarını eline çevirdi. İnce parmakları birbirine kenetlenmişti ve titriyordu. "senin benden nefret ettiğini biliyorum. Özür dilerim. Annenin portresi mahvoldu ve-"
"En azından sana bir şey olmadı." Adrien babasının sözünü keserek konuşmuş, ardından sandalyesini yatağa yaklaştırmıştı. "Gecenin bir saati orada ne yapıyordun?"
Gabriel konuşmak istercesine ağzını açtı, ardından bakışlarını kaçırdı. "Bilmesen daha iyi."
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
uranüs |adrienette|✅
Historia CortaHarikalar diyarından dünyaya düşen bir tavşanın, geri dönüş yolunu bulması için kimden yardım istemesi gerekir? kısa hikaye. space serisi, 7. kitap. wei dianxia, 2020.
