Taste of You

Chapter 7

Chapter 7

"Welcome back!"Devon smiled at me. With his wide arms open he welcomed me. Wrapping his arms around my waist."I miss having you here in my house, Yas. I wish you'll stay here forever."he sighed.

Agad akong napakalas sa pagkakayakap dahil sa sinabi niya. That's impossible. Lalo na sa sitwasyon naming dalawa ngayon.

Mabagal akong umiling at hindi sinalubong ang titig niya.

"Nagpaalam ka ba na dito ka matutulog?"he asked.

Tumango ako. Hindi pa din siya tinitignan.

"Saan mo gustong matulog?"I can hear his playfulness tone."Kung ako ang tatanungin mo I want you to sleep in my room."he said chuckling.

Inirapan siya ko siya at napailing."Sa guestroom ako matutulog."sagot ko sakanya.

Tumigil siya pagtawa at sumeryoso ang mukha. Bigla naman akong kinabahan kaya napapalunok akong tumitig sakanya.

"Let's sleep together in my bed, Yas. I miss you."lumambing ang tono ng boses niya at inisang hakbang ang pagitan naming dalawa pagkatapos ay muli nanaman niya akong kinulong sa bisig niya.

"A-ayoko, Devon."I said, shooking my head. Kahit parang natatabunan ang boses ko.

"Why?"nangingiting tanong niya saakin.

"Kasi hindi magandang tignan na sa iisang kama tayo matutulog."I reasoned out.

"Why? Because I'm not your boyfriend?"tumagilid ang ulo niya at sinipat ang kabuuan ng mukha ko."Edi sagutin mo ko para boyfriend mo na ko. Then we could sleep together in my room, in my bed."he said lightly.

"A-Ano!? Devon, huwag mo nga akong pinaglololoko!"inis na sabi ko at tinulak siya sa dibdib pero hindi naman siya natinag sa halip ay nakakaloko lang siyang tumawa saakin na mas lalong nakapagpainis saakin.

"I know why you're here, Yas. Alam ko din kung bakit nakikipaglapit ka saakin ngayon."he gave me a sly smile.

Kinakabahan akong napalunok."A-ano bang pinagsasabi mo dyan?"

"You're here to help me."he shrugged his shoulders."Well guess what? I don't need your help, Yas. I can handle this. But it might hurt you in the process."he eyed me.

Hindi ako nakaimik. Hindi ko alam kung sinabi ba sakanya ni Fox o madali lang talaga akong basahin. Pero kahit ano man sa dalawa ay hindi na din iyon mahalaga lalo na at alam na niya ang tungkol sa bagay na iyon.

"Stay away from me, Yas. Trust me this is for your own good because the next time you come into my territory I won't hold back."bulong niya sa tenga ko. Nanigas ako sa kinatatayuan ng dilaan niya ang leeg ko."Just this tonight...pagbibigyan kita. Pagbibigyan ko ang sarili ko."then he suck that spot on my neck making me gasp and at the same time moan.

Parang nangatog ang tuhod ko sa ginagawa niya, wala sa sariling napakapit ako sakanya para suportahan ang sarili ko.

Hindi na ako umapila ng buhatin niya ako at umakyat kami sa taas. Sa halip ay mas humigpit pa ang pagkakayakap ko sakanya para hindi ako mahulog habang umaakyat kami.

Maingat niya akong ibinaba sa kama. Pagkatapos ay humiga siya sa tabi ko.

"Yas,"there's this tenderness in his voice that use to soothe the inside of me. He always makes me calm. And I feel so comfortable in his arms.

Biglang pumasok sa isip ko si Enra. Posible ba talagang nagkaroon sila ng relasyon ng pinsan ko? That thought makes me winced. There's this kind of feeling that starting to resurface. Sunod-sunod akong napalunok at mabilis na umiling-iling na para bang sa pamamagitan nun ay makakalimutan ko ang nasa isip.

Natigil ako sa ginagawa ng marinig ko ang mahinang pagtawa ng katabi ko.

Dahil sa hiya ay nakagat ko ang labi ko at nagtalukbong ng kumot. Na agad din niyang tinanggal.

"Don't cover your face, Yas. Gusto kong pagmasdan kung gaano ka kaganda."

I pouted so damn hard. Pilit kong iniiwas ang tingin ko sa kanya pero lagi niyang nahuhuli iyon.

"Walang nangyare saamin."bumuga siya ng hangin.

Natigilan ako at nalilitong nilingon siya.

Hinila niya ako palapit sakanya at niyakap. Pagkatapos ay bumuga siya ng hangin habang nakatingala sa kisame.

"Will you believe me if I told you that,"he paused."I didn't do anything to your cousin."

Am I hearing his side of the story? Naririnig ko ang malakas na kabog na dibdib ko habang nakikinig sakanya.

"Ako ba ang paniniwalaan mo?"tanong niya na parang natatakot sa kung anong isasagot ko."Ako ba ang paniniwalaan mo kaysa sa pamilya mo?"

My eyes widened as he buried his face on my neck, hugging me tightly.

"I don't wanna lose you again, Yas. But we always met in a very wrong timing."he sighed inwardly."Hindi ko alam papayag ba ang magulang mo kapag hiningi ko ang kamay mo sakanila pagkatapos ng mga nanyare?"

Bumaba ang tingin ko sakanya, nakasubsob pa din siya sa leeg ko. I can feel his heavy breathing in my neck.

Napalunok ako at binuka ang bibig para magsalita pero sa huli ay muli ko iyong itinikom.

He wants to marry me? Parang niloloko ako ng pandinig ko. I mean that's impossible right?

Oo nga at naging girlfriend niya ako. It happened when I was sixteen years old. Bata pa ako at hindi legal ang relasyon namin. Sa side ko wala akong pinagsabihan sa relasyon namin dahil bukod sa magagalit si papa ay magagalit din saakin si Enra dahil gustong-gusto niya si Devon and that time she's the only friend I have, I am trying so hard to earn her trust and friendship because that's what I'm lack about. Noong mga bata pa kami madalas akong makaramdam ng inggit kay Enra bukod sa kumpleto ang pamilya niya ay madami pa siyang kaibigan at sikat sa iskwelahan namin. Pero pagkatapos ng bangungot na iyon nagbago ang lahat para saakin, nabago ang pagtingin ko sa pinsan ko at ang pakikitungo ko sa lahat. Hindi ko pinlano na maging kami ni Devon pero namalayan ko na lang ang sarili ko na nahulog na sa binata. When I confessed that night, iyon din ang gabi na may nangyare saamin. I gave myself willingly to this man. At wala akong pinagsisihan doon.

"What are you thinking, Yas?"dumampi ang labi niya sa akin. Napakurap-kurap ako ng makitang nasa ibabaw ko na pala siya.

"W-Wala..."umiling ako pero hindi ko napigilan ang pagtakas ng butil ng luha sa mata ko.

I tried to hide my face from his view but that's no use at all when I felt his thumb on the side of my eyes, wiping away my tears.

"Why? Did I make you cry?"he asked in horror.

"No. It's not you, Devon. I just remembered something."I answered.

"Is it a bad nightmare?"he pouted. Nudging me to tell it to him.

Marahan akong napangiti at hinaplos ang pisngi niya.

"I want us to stay like this forever. But I know that's impossible."nawala ang ngiti sa labi ko at hindi ko mapigilan na malunod sa sariling kalungkutan ko.

"I think my digits in my bank account can sustain all our needs for the rest of our lives. We don't need to work at all and we'll just stay like this like what you wanted, baby."hinalikan niya ako sa noo na ikinapikit ko.

"Is...that possible?"parang batang tanong ko ng magmulat ako ng mata.

He nodded softly kissing my lips."I'll make everything possible for you, Yasha."

Napalunok ako at humugot ng isang malalim na buntong hininga bago nagsalita."Devon,"

"Mmm?"

"I want you."