Taste of You

Chapter 16

Chapter 16

"Who are you!?"mula sa pagkakaupo at panunuod sa tv ay napatayo ako habang nakatuon ang atensyon sa estrangherong babaeng hindi ko alam kung paano nakapasok sa hotel suite namin ni Devon.

Nilibot niya ng tingin ang kabuuan ng silid pagkatapos ay ibinalik sa akin ang atensyon.

"VIP."she smirked."So...you are Yasha Rodriguez?"tanong niya at humalukipkip. Hindi niya ako nilulubayan ng tingin.

Kahit nagtataka at may takot akong nararamdaman ay nagawa ko pa ding matapang na sumagot at iwaksi ang kaba at takot sa puso ko.

"Oo."buong tapang na sagot ko."At sino ka naman? Anong ginagawa mo dito?"

"Oh,"sumilay ang nakakatakot na ngiti sa labi niya pagkatapos ay humakbang siya papalapit saakin samantalang hindi ko alam kung anong nangyare saakin pero nanigas ako sa kinatatayuan ko at hindi 'man lang nakagalaw hanggang sa namalayan ko na lang na nasa harap ko na siya at sobrang lapit na niya saakin.

She looks intimidating and scary. She eyed me from head to toe then back to my face.

"Hmm. I don't see anything special about you. So why is it Devon is protecting you?"it sounded like she was asking herself. Then she turn her attention to me again.

"I'm Olivia. Olivia Thomson. I'm sure my name rings a bell right?"she smiled widely.

Doon na nanlaki ang mata ko at parang may kung anong nagsink in saakin.

Olivia...Thomson? Devon's ex girlfriend. The one who dragged Devon's name into dirt and ruined his reputation 2 years ago.

No! What is she doing here?

"I-ikaw..."hindi ko na mapigilan ang pagbadha ng gulat sa mukha ko at mukha namang nasiyahan siya sa reaction na nakuha mula saakin.

"Yep! The one and only."she nodded, smiling from ear to ear.

"Anong kailangan mo saakin?"

"Hmm."she acted as if she is thinking."I need you to be the witness for the next hearing. Hindi ba at pinsan mo si Enra? I want you to help her and put Devon in jail."

"You're crazy! At bakit ko naman iyon gagawin!?"ang kaninang kaba at takot na nararamdaman ay napalitan ng galit.

"Simple lang. To bring justice of what he did to me 2 years ago!"nawala na ang ngiti sa labi niya at nagdilim ang mukha. Maya-maya pa ay naghubad siya at tumalikod saakin.

Doon ay nakita ko ang mga latay sa kanyang likuran. Mukhang matagal na iyon pero nagiwan ng peklat.

"W-What h-happened t-to you?"I asked, trembling of the sight of her back. Sobrang daming latay doon at para bang ang taong nakatanggap noon ay dumanas talaga ng matinding paghihirap.

Inayos niya ang suot na damit at muling humarap saakin.

"See that? That's what he did to me 2 years ago! He's a monster, Yasha. At kapag ginalit mo siya sigurado akong ganito din ang aabutin mo. Believe me. He's just fooling you. Hindi totoong mahal ka niya."she shooked her head, pitying me."I'm just saving you. Ayokong matulad ka saakin at sa pinsan mo. So please, Yasha, leave Devon and help me. Tulungan mo kong pabagsakin ang demonyong iyon!"

I shouldn't believe her. Pero sinabi niya saakin kung nasan sa mga oras na ito si Devon at kung ano ang ginagawa nito. Ayokong maniwala kay Olivia pero namalayan ko na lang ang sarili ko na tinatahak ang daan na itinuro saakin ng babae.

Hindi ko alam na may basement sa ilalim ng hotel. It looks abandoned and scary. Mabuti na lang at may ilaw doon.

I stopped at my track when I heard a man shouting in agony.

Habang palapit ako ng palapit mas lalong lumalakas iyon. I don't want to continue. Gusto kong tumigil at bumalik na lamang pero may kung ano sa akin ang nagtutulak na alamin kung ano ba ang dulo ng basement na ito at kung andito ba talaga si Devon?

Ang nasaksihan ko ay parang nagpayanig sa mundo ko.

In front of me...is Devon and his friends. And I saw how he shot the man tied in a chair. Wala na ito ngayong buhay.

Hindi ko napigilan ang pagkawala ng munting hikbi ng masaksihan ko ang pagpatay niya sa lalaki.

W-what did h-he do?

D-did h-he just killed the man?

Oh God!

"Yasha...what are you doing here?"mula sa lalaking wala ng malay ay natatarantang napabaling ako kay Devon at sa mga kaibigan niya.

"W-what h-have y-you d-done?"hindi ko masikmura ang nasaksihan ko at kahit nanginginig ang tuhod ay pinilit kong umatras ng subukang lumapit saakin ni Devon.

"You're not supposed to be here. H-how did you get here?"he asked.

"D-did y-you killed him?"nahihintakutang tanong ko.

Hindi siya agad nakasagot.

"You saw what you saw. I did. I killed him, Yas."he said coldly.

"W-Why?"

"Do I need to have a reason to kill him?"he returned, annoyed.

"OF COURSE! YOU JUST KILLED SOMEONE, DEVON!"In frustration, I shouted, crying."Did you really hurt Enra?"

Am I really wrong? Devon is not an innocent! Damn it!

"No."maagap na sagot niya pero hindi ko na magawang paniwalaan iyon ngayon.

"You're a monster! All of you!"I spat then try my best to get out of here as fast as I can before they go after me.

Pero hindi pa 'man ako nakakalayo ay may kung sino ang lumapit saakin at bigla na lang akong nawalan ng malay.

Ang huling taong nakita ko bago ako bumagsak ay ang nag-aalalang mukha ni Devon.

Did he really killed him? Why?

So...Enra is saying the truth all this time and yet I chose to believe to Devon—to that man because I love him. Because I was blind. Because until now I'm still inlove with him.

Oh how foolish I am. Believing he is innocent. And how selfish I am for choosing to go against my own family.

Ano pang mukha ang maihaharap ko sa pamilya ko? Kay papa? Kay mama? At kay Enra?

Would he kill me too?