0.9

145 5 0
                                    

Myka's P.O.V

I waved good bye to my friend as we went on our separate ways. I sighed as I hop on the bus. Alone, as usual. I saw Luke sitting on the front with his friend Kyle and the other one that I don't know the name.

I made my way to the back part of the bus, where I usually sit. I plugged my earphone in my ears and clicked on shuffle.

(opps, di nga pala to english story lol)

Nakikising along ako ng mahina sa mga kanta na nagpaplay, pinagmasdan ko ang mga bahay at mga nadadaanan naming mga small shops at convenient stores.

Nabore ako na nakikita dahil araw araw ko na tong nakikita at nagsasawa na ako, binuksan ko ang wattpad app ko at nagbasa na lang ng fanfiction.

(yes, it's a luke hemmings fanfiction. If you want to read it, it's Fall by fivesaucewhoop)

"Luke, you're going to fall!"

"So what?"

"So, if you fall you can hurt yourself!"

"Well, it's okay to fall sometimes, as long as there's someone there to catch you at the bottom."

Kung baga tama naman siya, okay na na ma-fall ka kung may sasalo naman sayo. Saklap nga lang ng buhay ko na na-fall sa isang taong wala namang pakielam sakin. Hays.

I buried my face in my hands as I sighed deeply, no, hindi ako iiyak, sadyang ganto lang ako.

I felt someone tap on my shoulder and I was met by those familiar brown eyes again.

"Oh, ano na namang kailangan mo?" I said in a cold tone. Hindi ako galit sakanya, galit ako sa sarili ko.

"I just wanted to talk." Sabi ni Luke at umupo sa tabi ko. “Are you crying?”

Naalala ko bigla si James dahil yan ang usual line niya. Makapag open nga ng Twitter pagkauwi.

"So, kamusta ka naman?"

"Okay lang." I kept my replies short. "Ikaw?" What? I can't help it.

"Ayus lang naman."

"Ano bang ituturo mo skain mamaya? Pwede bang wag mo na lang ako itutor?" Tanong ko.

"Hindi pwede e, malalagot ako kay Mrs. Paala. Bakit, ayaw mo ba sakin?"

Gusto ko sanang sabihin na 'Hindi, tutal gusto nga kita, matagal na.' but instead, I answered,

"Oo, plus, we're not even close."

"Yeah, right." He mumbled, biting his bottom lip and he doesn't know how that little gesture does to me.

"Well, then, I'll see you later, okay?" He smiled, standing up, maybe going to his usual seat with his friends.

"Okay." Yun lang ang sinagot ko at tumingin ako sa labas, sana makauwi na ko. Hindi naman sa ayaw ko siyang makasama o makausap, tutal nga, gustong gusto ko, pero mabuti na ring umiwas baka kasi sobrang maattach ako sakanya, lalong ma-fall e never niya naman ako magugustuhan.

------

 

omg myk why so nega?

yeah this is a short story that's why chapters are short too. dEAL WITH IT.

Mr. Torpe Meets Ms. Manhid (SHORT STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon