Alpha Magus University | The Hidden Soul

Chapter 28

Chapter 28: Head Superior

Ariell's Point Of View

I'M LIVING and spent my life to serve my fellow men. In fact, from the very start this is what I wanted to do.

Save and protect.

Being the highest rank in Black Alphians and being the Captain A of Sorcerer Gang, I always emphasizes 'I want order and discipline.' By that, all was organized.

Fortunately, I build my own world. I created it by my own flesh and blood. Naghirap ako para makamit ko ang bagay na meron ako. Sa pagsusumikap ay nakarating ako sa aking kinaroroonan ngayon.

Few more days, it will start. I can't wait to see how our opponents fall. I can do all I want not because I have named and power but, rather, it is because of cooperation I have been dealing with.

Masaya akong napapasunod ko silang lahat. Comradeship make a lot of things that power can't do.

I pour small amount of wine into shot glass. Dire-diretsong nilagok ko iyon. Gumuhit ang mapaklang lasa sa aking lalamunan. I poured, again. I gulped it. Mas nangingibabaw ang pakla kaysa sa tamis.

I, myself is like a wine. Bitter yet sweet, try to taste me, sweetie.

Narito ako sa aking opisina (Black Alphian's Office) habang pinapakalma ang sarili sa pait at bigat na nararamdaman. I hear someone knocking behind the door.

"Come in." I said in natural tone of my voice. Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto kaya't napa baling ako sa gawing iyon.

Iniluwal ng pinto ang hindi katandaan niyang pagkatao. "What are you doing here?" I asked her. Hindi nagpapatalo ang lamig ng boses ko sa lamig ng AC ng opisina.

"Ariell," she cleared her throat. I slightly shake my head in disbelief. Ano na naman ang kaniyang dahilan kung bakit siya naparito? Sawayin ako na parang bata.

Tinalikuran ko siya at muling nagsalin ng alak.

"Kung ano man ang pinaplano mo ay  itigil mo na 'yan. Nakikiusap ako," nanatili pa rin siyang nakatayo.

Pabagsak na inilapag ko ang baso. "I know what I'm doing," kapag kuwa'y tugon ko.

"Ariell!" May awtoridad niyang wika. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay.

"Don't act like you were concerned," sa lahat na lang ba ng bagay ay kailangan niya akong pakialaman? She was just a pain to my ass.

"I'm still your mother. I know what is the best for you," her lips trembled.

"A mother?" Hindi makapaniwalang tanong ko. A mother who doesn't bring me on this world. "Seriously?" She doesn't care at all. Palagi na lang siyang tutol sa lahat ng aking mga pasya. Wala na akong nagawang tama sa kaniyang mga mata.

"Hindi man kita iniluwal at dinala sa loob ng siyam na buwan sa loob ng sinapupunan pero hindi nangangahulugan na hindi kita mahal, itinuring kitang totoo kong anak. Nabuhay ka na hindi malaya, paumanhin kung hindi naging maganda ang buhay na naibigay ko sa iyo," nangingilid ang luha sa kaniyang mga mata.