DOĞUNUN KIZILI-AHUGÜZAR(tamamlandı)

4. Gelin Abla.

Lütfen satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı esirgemeyin biricik okuyucularım. Yorumlarınızı gördüğümde çok Mutlu oldum.
Seviliyorsunuz.

4. Gelin Abla.

Baray kırmızılar içindeki kıza bakmaktan yine kendini alamadı. Kendisine bakamıyor oluşu içinde gülme isteği uyandırıyordu. Daha fazla utanıp kızarmasını izlemek istemiyordu. Yoksa kendini tutamayacaktı. Banyoya girmesi onu biraz sakinleştirmişti. Elleri vücuduna değerken, birde burnuna dolan kokusuyla epey zorlanmıştı.

Küçük kızın ona ne yaptığını düşünmeden edemedi. Aklı bir türlü almıyordu. Ne kadınlar görmüş geçirmişti. Hiç bu kadar heyecanlanmamış bir kadına dokunmak için sabırsız olmamıştı. Narin onun tek kadını olmuş bütün sevgisini ilgisini ona vermişti. Hep sorardı Narin 'Hiç başka kadınlardan etkilemiyor musun.' diye. Tereddüt dahi etmeden hayır demesi kolay oluyordu. Yalan değildi. 'Sen bana herşeyinle yetiyorsun.' Derdi. Şimdi ne oluyordu da bu hale geliyordu. Karşısında iki eliyle sabahlığının önünü sımsıkı kapatan kız onu neden heyecanlandırıyordu.

"Sağ mı? Sol mu?" Dedi. Ahugüzar başta anlamadı. Sonra hangi tarafta yatacağını sorduğunu anladı. "Sağ." Dedi titrek sesiyle. Hemen yatağın sağ tarafına oturdu. Baray ışığı kapatmak için kalktı. Ahugüzar abajurlardan yayılan loş ışıkta Baray'ın yatağa gelişini izledi. Oldukça uzun boylu ve karizmatik bir adamdı. Kendi tarafındaki abajurun ışığını kapatıp yatağa uzandı. Baray'ın da yanındaki boşluğa uzandığını hissetti.

***

Baray sabah uyandığında beklemediği bir manzarayla karşı karşıya kaldı. Ahugüzar kolunun üzerinde yatıyordu. Yorgan açılmış. Uzun ve biçimli bacakları gün gibi meydandaydı. Bacakları ne çok ince ne kalın. Kalçaları yuvarlak, şekilliydi. Beline kadar çıkan gecelikten içindeki beyaz kilodu görünüyordu. Sabahlık omuzlarına yayılmış, diri göğüsleri ince dantelin altından belli oluyordu. Bakmaya devam ederse kızı uyandırması işten bile değildi. Anlaşılan bu kız onu epey zorlayacaktı belliki.

Narin onun ilki değildi elbette ama evliliği süresince hiç bir kadın ilgisini çekmemişti. Onu etkilemek kolay değildi. Bu küçük kız öyle değildi. Bir gün bile olmamıştı hayatına gireli. Altüst etmişti her şeyi. Düşündükleriyle kendini suçlu hissetmeye başladı. Narinin üzülmesini istemiyordu. Bir anlık heves için kırmayacaktı sevdiği kadını.

Gerçektende bir anlık hevesmiydi?

Kolunu çekmeye çalışınca Ahugüzar'ın gözleri açıldı. Hemen kendini geri çekti. Üzerini görünce yine utancından kızardı. Yorganı çekti, kendini kapatmaya çalıştı ama nafile. Baray görmemesi ne varsa görmüştü. Gülümseyerek yataktan kalktı. Banyoya gitti.Ahugüzar şaşkınca uzandı tekrar yatağa hala uykusu vardı.

Baray duşunu alıp çıktı banyodan. Ahugüzar'ın uyuduğunu gördü. Dolaptan elbiselerini aldı, giyindi. Sesizce kapıyı açıp çıktı. Aşağıda herkes uyanmış, kahvaltı masası hazırlanıyordu.Ablası kızı Fidan ile masada oturuyordu. "Günaydın dayı." Dedi Fidan. "Günaydın güzelim. Günaydın abla." Gözü Narin'i aradı. Mutfaktan elinde bir tepsiyle çıktı. Masaya birşeyler bırakırken Baray oturdu. "Günaydın. Küçük gelin nerde?" Ablası sordu. Baray Narin'e bakarak konuştu. "Uyuyor."

Narin onunla göz göze gelmemek için uğraştı. Sabaha kadar uyumamıştı. Baray'ın çayını doldurdu. Sabah kalkınca bir şeyler yemeden önce mutlaka çay içerdi. Ailenin geri kalanı da sofrada toplandı. Narin her zaman oturduğu yere -Baray'ın yanına- oturmadı. "Gelin hanım uyanmadı mı?" Dedi annesi. "Uyuyordu. Uyandırmak istemedim. Sonra kahvaltı tepsisi gönderirsin odasına." Dedi Baray. "Yeni adetler mi çıkarıyorsun başıma oğul?" Baray annesinin imasını görmezden geldi. "Bu gün gelin görmeye gelirler çabuk iner mi aşağı?" Dedi Elif. "Geç olursa bi tıklatırsınız kapısını." Annesi bir şey diyecek oldu ama babası Kenan ağa araya girdi. "Daha misafirdir Ümran hanım alışır zamanla." kimse konuşmadı.