May AIDS ako?! [ONGOING STORY] by Jwritten

Chapter 6 "Trust and no secret at all"

Dedicated To herJ I promise that I will update this week kaya ito na iyon ^__^

[Nichole’s POV]

“Nichole, saan ka ba pupunta?” naguguluhan tanong niya. Kanina ko pa siya sinasabihan na huwag siya sumunod hindi siya nakikinig. Mabubuko na ako nito. Pero wala na ako magagawa. Mas maganda nga na malaman na niya kesa naman mawala sa akin ng tuluyan ang regalo niya sa monthsary namin. Bakit ba kase ang layo ng parking lot pero sa wakas nakita ko na iyong trash can. Dali dali ako nagtungo doon. Kinakabahan ako.

 

“Please sana sana, nandito ka pa” Agad ko hinalungkot iyong sa basura ng hilahin ako ni Miko.

“Nichole ano ba ginagawa mo?” Shete! Nakakunot na ang noo niya.

“Basta, Miko” muli ko hinalungkat iyong basurahan. Asan na iyon? Asan na iyon? Naiiyak na ako. Hinila ulet ako ni Miko.

“Ano ba Nichole? Mga basura iyan!” At humarang siya sa basurahan.

“Hayaan mo ako Miko..iyong gift mo kase..iyong gift mo” natataranta na ako. Hindi ko malaman kung sasabihin ko nab a talaga sa kanya. Naguguluhan siya.

“Ano meron sa gift ko?”

 

“Nandyan kase”

 

“Anong nandyan? Eh nasa locker mo iyon” Napa face palm ako. Wala na kailangan ko na sabihin.

“Miko, hindi mo naiintindihan!” naiinis na ako. Tinulak ko siya ng bahagya at muli hinanap ng pigilan niya ulet ako.

 

“Pwede ba ipaintindi mo”

“Naitapon ko! Naitapon ko..kaya please tumabi ka na diyan, gusto ko makita iyon!” nakakahiya man pero desperado ako makita ang gift ni Miko sa akin.

“What? Tinapon mo iyong gift ko?” gulat na gulat siya. Shete! Magagalit siya. Mag aaway ba kami? Ito na ba ang first away namin. Huwag naman please.

“Hindi…I mean Oo mamaya ko na e-explain” binalak ko ulet maghalungkat ng hinla ako paalis ni Miko.

“Miko..iyong gift mo!” nagpupumiglas ako.

“Hayaan mo na iyon! Madumi na iyon gagawa na lang ako ng bago!”

 

“What? Gagawa ka na lang ulet? Meaning ginawa mo? Pinaghirapan mo?” nakokonsensya ako. Hindi ko naman kase alam eh na meron siya gift doon. Pwede naman sana e abot na lang niya.

“Hindi na mahalaga iyon” seryoso sabi niya. Hala mukha galit nga ata si Miko. Huminto kami sa isang bench doon. Naka upo lang kami doon at katahimikan lang bumalot sa amin. Hindi umiimik si Miko. Galit ba siya. Nasa isip ko pa rin iyong gift.

“Miko?” ako na babasag sa katahimikan naming. Ang awkward lang. Tumingin siya sa akin. Ano kaya iniisip niya. I think I need to tell him ang lahat lahat. Huminga ako ng malalim.

“Miko, hindi ko gusto na itapon ang gift mo. Hindi ko alam na meron ka pala nilagay sa locker ko” Tahimik lang siya nakikinig sa akin. Ayaw ko ng ganito iyong tahimik lang siya.

“Sige na sasabihin ko na sayo ang lahat. Naitapon ko iyong gift mo ng hindi ko nalalaman ng dahil hanggang ngayon Miko, madami pa rin sila nagbibgay sa akin ng mga kung ano ano.Maaga ako gumigising para itapon ang mga iyon”

“Bakit mo ginagawa iyon?”

 

“kase nakikita ko nagseselos ka. Nagagalit ka kapag meron na naman ako natatanggap ng kahit ano galing sa iba!” Todo todo explanation na iyon.  Kinakabahan ako. Magagalit ba siya kase pinaniwala ko siya na tumigil na ang mga admirers ko sa pagpapadala ng mga kahit ano. Bumuntong hininga siya. Nanlaki mga mata ko ng madinig ko napamura si Miko.

“Iyon pala ang rason kung bakit inilihim mo sa akin” napanganga ako sa sinabi niya. Tumingin siya sa akin at ngumiti ng pilit na parang nahihiya.

“Kaya pala lately lagi ka inaantok” hinawakan ni Miko ang kamay ko.

“Nichole I’m sorry kung seloso ako” tumingin siya sa mga mata ko.  Umiling ako

“Naiintindihan ko Miko, pero please naman..magtiwala ka sa akin para mawala ang pagiging seloso mo” Ito siguro ang tamang panahon para mag usap kami dalawa sa relasyon namin.

“I will” ngumiti siya. Napangiti na rin ako.

“Nichole, e pangako natin na wala tayo itatago sa isa’t isa” Tama siya. Dapat hindi ako naglihim sa kanya kase boyfriend ko siya. Sa isa relasyo na ganito dapat wala kayo itatago sekreto sa isa’t isa. Tumango ako. Niyakap ako ni Miko.

“Happy Monthsary, my one”-Miko.

“Happy Monthsary too” Araw araw masaya kapag kasama mo ang tao mahal mo. Iyong pakiramdam na kahit ano problema ang dumating sayo basta kasama mo iyong tao nagmamahal at nakakaintindi sayo makakaya mo. Alam ko nag uumpisa palang kami ni Miko. Sa isa relasyon, dalawa bagay ang natutunan ko. Kelangan mo lang magtiwala at huwag maglihim sa tao mahal mo.Alam ko kung ganito kami ni Miko, makakaya namin ang lahat. Mas lalo titibay ang isa relasyon, ang relationship namin ni Miko.