Schim achter de Kroon (Vilori #1)

Hoofdstuk zeventwintig

'Aiden.'

Hij reageert niet.

'Aiden!' Ik pak zijn arm.

Duidelijk gefrustreerd draait hij zich om. 'Wat is er?'

Ik geef hem een duw. 'Wat is er gebeurd met "Ik zal altijd met je overleggen over belangrijke beslissingen"? Het is amper drie weken geleden dat je dat tegen me zei en nu flik je me dit!' Het kan me niet schelen dat er drie Priori bij zijn. Hij komt hier niet zomaar mee weg. 'Het maak me niet uit hoe, maar je gaat zorgen dat deze beslissing wordt teruggedraaid. Ik word niet de nieuwe Priori. Je bent de Zwarte Koning. Je doet altijd alsof je super veel macht hebt. Nu is het tijd om die te gebruiken.'

'Rustig aan, Avelia.' Newt legt een hand op me schouder. 'Ik weet dat dit allemaal heel overweldigend is.'

Ik schud zijn hand van me af. 'Jij hebt de beslissing tenminste zelf kunnen maken, Newt. Ik niet.'

'En daar kun je nu niets meer aan veranderen,' zegt de Koning kalm.

Newt pakt net op tijd mijn schouder vast om te voorkomen dat ik op de Koning af duik. 'De Koning heeft wel gelijk, Avelia. Er is weinig wat we hier nog tegen kunnen doen. Het volk heeft besloten. Die beslissing is definitief.'

Mijn woede zakt en daarmee ook mijn moed. 'Met alle respect, Newt. Maar ik wil echt geen Priori worden. Ik hou niet van politiek. Daarnaast heb ik geen verstand van politiek. Niets is waar van alle dingen die de mensen in de zaal zeiden.'

Newt laat mijn schouder los. 'Het komt wel goed. We verzinnen er wel wat op.' Newt is zo'n goedzak dat je ook niet boos kan blijven als hij zegt dat je je geen zorgen moet maken. En op zulke momenten word ik er pijnlijk aan herinnerd dat hij familie van Aerwilan is.

'Newton heeft gelijk. Priori zijn vaker verkozen onder abnormale omstandigheden. We hebben hier ervaring mee. Laat het maar aan ons over. Zoals Newton al zei, verzinnen we inderdaad wel een iets.' Asmee Roshtan, Priori Morphia, heeft op afstand mijn kleine woede-uitbarsting bekeken. Ze komt dichterbij. 'Het lijkt me nu het beste als Amylia, Newton en ik ons even buigen over de details van jouw verkiezing en een plan voor jouw tijd als Priori, terwijl jij even rustig bijkomt van alle commotie.'

'Denk je niet dat Avelia input zou moeten kunnen geven tijdens het bedenken van een plan?' Tot mijn verbazing stelt de Koning deze vraag. Zelf doet hij anders weinig met mijn input.

'Ik denk niet dat Avelia veel zou snappen van alle regels en details. Maar als haar Tutor en als iemand met veel ervaring met de wetten van de Vilori bent u van harte welkom met ons mee te denken, Uwe Majesteit.'

Priori Amylia Henders wil daar tegenin gaan, maar Newt schudt zijn hoofd. 'Het is het beste als we voor nu onze verschillen aan de kant zetten, Amylia. We hebben de kennis van de Koning nodig.'

Asmee richt haar blik op mij. 'Daarna zullen we het plan natuurlijk uitgebreid met je doornemen, Avelia. En omdat dit zaken van de Priori zijn, kan alleen jijzelf het plan goedkeuren.'

Ik voel me verslagen en opgelucht tegelijk. Het ziet er naar uit dat ik toch écht Priori moet worden, maar ik mag zelf de beslissing nemen over hoe mijn tijd als Priori eruit gaat zien. Dit keer kan Aiden niets aan me opdringen.

'Het lijkt me handig,' zegt Amylia Henders zachtjes, 'als we Meester Gerden om raad vragen.'

Ik vermoed dat hij al een tijdje stond te wachten op het juiste moment om zich te mengen in het gesprek. Als zijn naam valt, verschijnt Meester Gerden in de gang. 'Een uitstekend idee, Priori Henders. Ik was al van plan om mijn hulp aan te bieden. Avelia kan wel in mijn kantoor wachten terwijl wij vergaderen.'