Zomerliefde

Deel 13

~Caro's POV~
Ik geraakte niet ver. Ik kon het niet. Ik ben naar huis gegaan. Alle geluk dat mama en papa waren gaan werken. Ik kwam mijn kamer binnen en plofte al huilend op mijn bed. Wat heb ik verkeerd gedaan? Heb ik dan iets gedaan?! Waarom?!? Toen hoorde ik de deur open gaan. "Caro? Ben je hier?" Hoorde ik iemand dan zeggen. Het was niet mama of papa maar.. "Cam?" Vroeg ik toen ze de kamer binnen kwam. "Hier ben je. Alles oké?" Ik schudde mijn hoofd. "Lien toch. Ik weet wat er is gebeurd. Vince heeft het verteld." Ze kwam naar me toe en deed haar armen om mij heen. "Alles komt goed." Ik begon opnieuw te huilen. Alles komt niet goed. Alles gaat kapot.
~Scott's POV~
Ik ging naar de directeur om te zeggen dat Camille mee met Caro naar huis is. Ik klopte aan. "Kom maar binnen!" Ik deed de deur open en zei: "Euhm.. Ik kwam zeggen dat Camille mee met Caro naar huis is omdat Caro haar niet goed voelde." "Dankje om het te zeggen Scott. Je mag gaan." Ik knikte en ging terug naar de andere. Toen ik aankwam vroeg Yemi: "En? Is het gelukt?" "Ja.. meneer Wolfs geloofde het." "Dat is goed. Nu wachten op Camille tot ze iets stuurt." "Ja."
~5 minuten voor dat de pauze gedaan is~
Het was nog 5 minuten voordat de pauze gedaan was. Toen ging mijn gsm. "Ik heb een bericht van.. Camille!" "En? Wat zegt ze?" Vroeg Vince. "Caro is naar huis gelopen, en Camille heeft haar daar gevonden. Caro is veilig."
~Swipe voor het gesprek~

En toen ging de bel. We gingen allemaal terug naar de les. Nu hadden we Frans van Mv. De Wit. "Neem plaats. En pak jullie boek op pagina 93." Iedereen deed wat ze zei.
~Vince's POV~
Zoals je waarschijnlijk al wel weet zijn ik en Caro uit elkaar. Ze is wel veilig, maar ik zou toch liever bij haar zijn. Ik kan nog altijd niet geloven dat we uit elkaar zijn. "Meneer Dubois!" "Ja?" "Opletten!" "Ja.. sorry mevrouw De Wit." En ze ging weer verder met de les. Toen de dag voorbij en ik thuis aankwam moest ik al aan mijn koffers beginnen. We gaan wel pas over een maand vertrekken, maar ik moest er toch al aan beginnen. Ik heb er dus geen zin in om te vertrekken. "Vince jongen.. alles oké?" Vroeg Philippe die in het deurgat kwam staan. "Nee." "Wat is er?" "Caro en ik zijn uit elkaar." "Jongen toch. Het komt allemaal wel goed." "Ja? Het komt allemaal wel goed?! Het is godverdomme de fout van dat stom bedrijf! We waren misschien beter gewoon in de Ardennen gebleven!" "Vince.. ga slapen. Je hebt het nodig." En Philippe ging weg. Misschien moet ik wel gaan slapen. Dat deed ik ook. Ik legde me neer en viel in slaap.
~1 maand later~
~Caro's POV~
Vandaag was de dag dat de liefde van mijn leven, vertrok naar de Ardennen. Weg.. van mij. Ik zie het echt niet zitten. Ik heb Vince eigenlijk niet meer gesproken. Gezien.. een paar keer maar. Ik heb alles eigenlijk te horen gekregen door Camille. De vrienden gaan Vince allemaal uitzwaaien. Maar of ik daar ga bij zijn.. dat weet ik niet. Als ik er niet zou bij zijn, gaat Camille mij erna alles over zeggen. Ik weet echt niet wat ik ga doen nu. Ik ga denk ik even een wandelen maken om mijn gedachten te verzetten.
~Vince's POV~
Vandaag vertrek ik terug naar de Ardennen. Ik heb er geen zin in! Caro heeft in deze maand nog niets gezegd tegen mij. Door Scott weet ik wel hoe het met Caro gaat. Het gaat dus goed met haar. Al zou ik het liever van haar zelf horen. "Jongen! Er is bezoek voor jou!" Hoorde ik Olivier roepen. "Ik kom!" Riep ik terug. Ik ging naar beneden. Als ik beneden aankwam zag ik Scott, Camille, Yemi, Kyona, Maria, Merel en Nona staan. "Hey." "Hey!" Zeiden ze allemaal. "Is Caro er.. niet bij?" "Nee.. sorry Vince." Ik had het wel verwacht. "Het is niks. Ik ben blij dat jullie er zijn!" En we deden een groepsknuffel...