EcGir /AzKar | Kısa Hikayeler

Fotoğraf 2

Fotoğraf hikayemin devamı, kaç bölüm yazarım bilmiyorum ama hikayeyi çok sevdiğim için devam etmek istedim.

Genç adam oturduğu yerde gerginlikten bacaklarını sallıyordu. Sahil kenarında ufak bir çay bahçesinde kadını bekliyordu, çay bahçesi çok dolu değildi adam bu yüzünden istediği güzel manzaralı masaya oturmuştu. Boğazı en güzel açıyla gören masada, masasından bakılınca biraz ileride kıyaya bağlı birkaç teknenin varlığı ile oturuyordu. Suratını mekanın girişine vermişti kadını gelince görmek için.  Bu çay bahçesinin gözlerden uzak oluşunu sevmesinden dolayı burayı önermişti buluşma için, kadın da kabul etmişti. Kendi yağında kavrulan bir mekandı, süslü ilgi çekici değildi ama yine de içini ısıtan bir havası vardı. Gözleriyle etrafı yüzünce kez süzerken bir de heyecanından erken gelmesine küfrediyordu içinden ama nasıl gelmesin ki sonunda Ece'yi görecekse.

Bacaklarını sallamayı bırakmış elleriyle uğraşıyordu şimdi de, istemeden yapılan bir hareketti. Kadın gelmedikçe elleri stresten kendine dadanmıştı. Ismarladığı çay çoktan soğumuştu, buluşma saati de çoktan geçmişti. 'Daha yeni tanıştığın kadınla internet üstünden buluşma ayarlarsan böyle olur' diye geçirdi içinden, oflayarak. Ece'yi düşündü, bir kaç saat oturup sohbet ettiği siyah saçlı kocaman gözlü kadını. Ellerine çektirdiği eziyete son verdi. Yanına ilk kez yaklaştığı anda öyle bir bakmıştı ki, o sıcacık gülen gözleriyle, o an adamın gözlerinin önüne gelince bile içi sıcacık oluyordu.

Flashback

"Kusura bakmayın rahatsız ediyorum ama çok güzel bir an yakaladım ve fotoğrafladım" demişti elindeki eski makinasını kaldırarak "ve içinde siz de varsınız.". Şaşırmıştım başta yanıma bile gelip söylemeye tenezzül etmesine, gözleri özür diler gibi bakıyordu. İzinsiz çektiği fotoğrafı hiç söylemeyebilirdi ama gelmişti. Alık alık kadına baktığımı hatırlıyordum. Kadın "Rahatsız olduysanız bir şekilde sildiririm ben eski bir makina zor olacak ama..." derken "He, yok ben rahatsız olmadım, " kadının sözünü kesmiştim. Gülümsemesi daha da büyümüştü kadının, "Cihangir ben " diyerek de bodoslama girmiştim. Elimi uzatmış sıkmasını beklerken 'Belki tanışmak için gelmedi kot kafalı, saçmala başka niye gelmiş olsun ki bilmem nezaketen olabilir' düşüncelerimi "Ece" diyerek nazik sesiyle bölmüş ve minik elini avucuma bırakmıştı.

Flashback

Bir saat geçmişti, on dakika diye diye ve adamın cidden canı sıkılmıştı. 'Bulaşalım dediğimde niye kabul ettin gelmeyeceksen, yaptığına bakın yaa' diye serzenişte bulundu kendine, '10 dakika içinde gelmezse bu sefer cidden kalkıyorum' diye telkin etti kendini. İstanbul trafiği desen geç kalmasına, ikisine de uygun bir saat ve mekan seçilmişti. Yapılan gerçek bir saygısızlıktı. Ayrıca buluşma gününe kadar instagram üzerinden saatlerce konuştuğu kadınla kendisini bir saattir bekleten kadın aynı olamazdı. İstanbul'un her beğendiği semtinde çekilmiş veya çektiği fotoğrafları onunla paylaşan, üstüne sabahlara kadar konuşan kadın, bir semtten uzunca konuşunca başını şişirdim diye üzülen kadın beni burada bir saat bekletmez diyordu. Bile bile beni incitmez diyordu. Kafasına ellerini geçirip saçlarını dağıttı, sonra kafasını geri attı. Deli çıkacaktı. Başına bir şey gelmiş olması ihtimali de adamı korkutan seçeneklerin başındaydı. Telefondan da kadına hiçbir şekilde ulaşamamış olması, son görülmesi de endişelerini destekliyordu.

Adam üzgün gözlerle son kez kapı girişine baktı ve ayaklandı. İçmemiş olduğu çayın hesabını ödeyip mekandan çıktı. Sahil boyunca yavaşça yürümeye başladı. Ece'ye cidden kızmıştı, geç kalacağını ya da gelemeyeceğini söylemek bu kadar zor olmamalıydı ama kendine de çok kızmıştı. 'Ne diye kapıldın o kara gözlere, bak ne hale geldin yine' diye azarlıyordu kendini. Düşüncüleri kızgınlıkla kırgınlık arasında gidip gelirken arkasından seslenen kadını duyamadı. Arkasından koşturarak gelen Ece adamı kolundan yakaladı. Kolundan tutulmanın sarsıntısıyla hızla kolunu çekerken kafasını eş zamanlı arkasına çevirdi.