CHAPTER 3

17K 652 101
                                    


"Ow you're there, villain's knight in shining armor."

Mataray kong sagot. Nagulat man sa biglaan niyang pagsulpot, nakuha ko pa rin itong taasan ng kilay. My heartbeat was still pounding because of him. I looked at him with my vicious hazel eyes. I crossed my arms in front of my chest and leaned in the sink sideward and facing that guy.

Hindi ko alam kung paano pakalmahin ang nangangalit na puso dahil sa pangingialam niya. Nakakainis siya, pakialamero, walang-modo. Akala mo kung sinong gwapo na kayang paamuhin lahat ng babae, pwes ibahin niya 'ko. I don't go with looks. I may live with sophistication and elegance, yet I still know how to control myself when it comes to this one.

I swear I won't go head over heels to this freaky-deaky nasty boy.

"You can't just accuse me of something if I done nothing to you."

"Ha!" I let out a breath of amusement. "Done nothing to me? Anong tawag mo sa bastang pagsugod at pagparatang?"

"Wala akong sinabi. I just asked you what happened."

"Talagang iibahin mo pa ang sinabi mo, ano!"

"Well," nagkibit-balikat siya. "I can sue you though, that's name-calling for you to know."

"Wow!"

Lakas ng amats, mga pare. A sarcastic laugh echoed inside the restroom. Tumayo ako ng tuwid at kinuyom ang mga kamao. My anger can't stand it anymore, my vicious hazel eyes are now dragging him to hell. I can even feel my nails piercing in my palms.

Mas lalong nagpakulo ng dugo ko ang hindi niya pagtinag sa pagbabago ko ng reaksyon. Nanatili siyang nakahilig sa hamba ng pinto, deretso ang tingin sa akin na hindi ko malaman kung ano ang gustong ipahiwatig.

His deep-set of eyes are so dark and mysterious. Hindi siya iyong unang tingin malalaman mo agad kung ano ang gusto. Seconds passed of staring each other, a jaw-dropping scene happened after I amazingly discovered a thunder beyond that look. Thunder that everyone fears including me ... pero hindi sa mga oras na 'to.

"Who are you to talk to me like that? Are you too high and mighty to behave like this? Isa ka lang hamak na transferee 'di ba?!" I asked hysterically. I know it's rude but he's rude too.

Nakasalpok ang kilay, inanggulo niya ang ulo habang patuloy sa panunuri sa mukha ko. His thunder-eyes like began to subside. It came back to its original dark and mysterious one. Tila humupa ang bagyong nananalanta na nasa loob ng kanyang mata.

Why am I discerning his eyes, though. And why was he not even shaken? Hindi ba siya nakakaramdam ng galit? Nakakagigil.

Nagsimula ako sa paghakbang palapit sa kanya, my teeth were gritting and my jaw was clenching. I hate this feeling. It is my first time to feel this kind of annoyance to someone. Tila hinigop nito ang lahat ng inis at pagkayamot ko sa katawan. Nanggigilaiti ang kamay ko, atat na atat lumipad sa kanyang mukha.

"I didn't know you're that pretty."

Natigilan ako bigla at kunot-noong tumitig sa kanya. Isang metro na lang ata ang layo namin. Ang paningin niyang nasa pisnge ko ay lumipat sa'king mata. Kusang tumalbog ang puso ko. I didn't know what this guy brings pero tila binagyo ang sistema ko. 

Napaatras ako ng magsalubong ang mga mata namin. His eyes seemed to full of mystery this time. Maraming gustong ipahiwatig pero tanging espesyal na tao lang ang makaka-alam. His eyes are so suspicious. 

"But what will be the use of that beauty if you are high and mighty as well? Doesn't look good on you para kang bata na nagta-tantrums"

Hanep!

Hiding the Montreal's DaughterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon