Zawgyi
"အမယ္ေလး.."
"Taehyung hyg!!!"
Taehyungလည္းရုတ္တရက္ထြက္လာတဲ့jungkookေၾကာင့္ လန္႔သြားၿပီး အိမ္အျပင္ေျပးထြက္သြားတယ္..
jungkookလည္းသူmaskမတပ္ထားတာရယ္...အက်ႌကြၽတ္ႀကီးျဖစ္ေနတာ သတိရပီး
အခန္းထဲကိုေျပး၀င္သြားတယ္..။
အက်ႌျမန္ျမန္လဲ..maskတပ္ပီးjungkook ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္...
taehyungကေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီေရာင္မ်က္ႏွာေလးနဲ႔...တံခါးေရ႔ွမွာ ငုတ္တုတ္ေလး...
သူေတာ္ေတာ္ရယ္ခ်င္သြားတယ္
taehyungပံုကခ်စ္စရာေကာင္းတာလည္းပါတာေပါ့။
"အကို!!"
အေနစိမ္းေနတဲ့ နာမ္စားေၾကာင့္ taehyungလည္းရွက္ရွက္နဲ႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
jungkookကေတာ့ ေစာနကလို အက်ႌကြၽတ္ႀကီးနဲ႔ေတာ့မဟုတ္..
ဒါမယ့္ maskႀကီးတပ္ထားတယ္ေလ။
ေစာနကရွက္ေနတာနဲ႔...jungkookရုပ္ကိုေသခ်ာမေတြ့လိုက္ရ....။
"အကို...အဲ့မွာဘာထိုင္လုပ္ေနတာတုန္းး..လာေလအိမ္ထဲ၀င္ခဲ့..."
jungkookရဲ့အကိုဆိုတဲ့ေခၚတဲ့နာမ္စားက..သူ႔ရင္ကိုအဆမတန္ခုန္ေစတယ္။ပီးေတာ့..jungkookအသံကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကားရတာ..ဒါပထမၪီးဆံုးပဲ..။ဒါလည္းသူ႔ကိုရင္ခုန္ေစတာပဲ။
ဟာKim Tae Hyungေရ..မင္းေတာ့ရူးေနပီပဲ။
"အကိုလို႔...၀င္ခဲ့ပါဆိုဗ်ာ..."
ဟုတ္ပါတယ္...jungkookက သူ႔ထက္အသက္၂ႏွစ္ငယ္တယ္တဲ့...
ဒါမယ့္ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္..ခႏၶာကိုယ္ထြားတယ္။
သူ႔မွာေတာ့ ပူေနတဲ့ ဗိုက္တစ္လံုးပဲရိွတယ္။
အိမ္ေရ႔ွ တံခါး၀မွာ..ငုတ္တုတ္ထိုင္ပီးး
ႏႈတ္ခမ္းဆူေနတဲ့ Taehyungကို..
jungkookၾကည့္ပီးအသည္းယားလာတယ္။
"အမယ္ေလးး!!"
သူ႔ကိုjungkook ေပြ့ခ်ီလိုက္တယ္...
"အာ jungkook ေအာက္ခ်ေပးပါ...ကိုယ့္ဘာသာေလ်ွာက္မယ္..."
"အကိုက ဒီေလာက္ေခၚေနတာ ျပန္လည္းမထူး..အိမ္ေရ႔ွမွာ ငုတ္တုတ္ႀကီးေလဗ်ာ...ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါအကိုရာ.."
သူလည္းjungkook..ေျပာသလိုၿငိမ္ေနလိုက္ပီး...jungkookရဲ့ကိုယ္သင္းနံ႔ကို ခိုးရႉေနမိတယ္..။
ဒါကိုသိတဲ့..jungkookက ၿပံဳးၿဖီးေနတယ္။
အိမ္ေရ႔ွကဆိုဖာမွာtaehyungကိုအသာေလးခ်ေပးလိုက္တယ္။
"အကိုဘာေသာက္မလဲ!!"
"ေတာ္ပီ...ဘာမွမေသာက္ေတာ့ဘူးး..."
"ကဲ..အဲ့ဒါဆိုေျပာစမ္းပါအံုးး..သူမ်ားအိမ္ထဲ သူမ်ားမသိေအာင္၀င္လာပီး.."
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး!!!..ဟို..ဟို..တစ္ေန့ကထီးျပန္..ျပန္လာေပးတာ.."
"ေအာ္....
ဒါပဲမလား...ထားခဲ့ေလ..ျပန္ေတာ့~"
အတင္းျပန္ခိုင္းေနတဲ့ Jungkookကို Taehyung နည္းနည္းေတာ့ စိတ္တိုမိတယ္..
သူ႔မွာေတာ့..မေန့ကထီးကိစၥနဲ႔သူ႔ေၾကာင့္ေနမေကာင္းျဖစ္သြားတယ္ဆိုလို႔...စိတ္ပူပီးလာတာကို..အတင္းကိုေမာင္းထုတ္ေနတာ..။
"ျပန္ေတာ့ေလဗ်ာ..ထီးပဲလာေပးတာမလား."
"ေနပါၪီး..ထီးျပန္လာေပးတယ္ဆိုတာထက္..
မင္းေနမေကာင္းဘူးဆိုလို႔..အဲ့..အဲ့တာလာေမးတာ..သက္သာလားလို႔.."
မ်က္လံုးမိွတ္ပီး..နီရဲေနတဲ့ပါးမို႔မို႔ေလးနဲ႔...
ခ်ယ္ရီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို..ကိုက္ကာ..သတၲိေမြးၿပီးေျပာေနတဲ့Taehyung။
Taehyungရဲ့ထိုပံုစံေၾကာင့္...jungkookတစ္ဖန္အသည္းယားလာျပန္တယ္။
"ဒီမွာ..အကို..အဲ့တာေလးမ်ားမ်က္လံုးႀကီးမိွတ္ၿပီးေျပာစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ~~"
ထိုအခါမွမ်က္လံုးဖြင့္ကာျပဴးတူးတူးေလးၾကည့္လာျပန္တဲ့Taehyung။
"ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္သက္သာေနပါပီ.."
"အြန္း...သက္သာေနပီဆို ငါျပန္ေတာ့မယ္.."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းလွည့္ထြက္သြားတဲ့ Taehyungရဲ့လက္ကိုJungkook ဆြဲလိုက္ၿပီး...
"ေျပာစရာရိွေသးလို႔..ကြၽန္ေတာ့္ကို 'မင္း'
ဆိုၿပီးမေခၚပါနဲ႔လားး"
"ဒါဆိုငါကဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ?"
"Jeon~"
"ဟင္O_O"
"Jeon~Jeonလို႔ေခၚ..."
တစ္ခါထပ္ၿပီးနီရဲသြားျပန္တဲ့Taehyungရဲ့ပါးျပင္မို႔မို႔ေလး..
"ေခၚၾကည့္..အကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုJeonလို႔ေခၚရင္...ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုျပမယ္~"
"တကယ္ေျပာေနတာလားးjungkook~"
"တကယ္ေပါ့.."
"ဟို...ဟိုေလ...ငါ့မွာအေရးႀကီးကိစၥေလးတစ္ခုရိွလို႔...မနက္ျဖန္!!
အင္း..ဟုတ္တယ္မနက္ျဖန္ၾကမွပဲ ေခၚေတာ့မယ္..ငါ..ငါသြားေတာ့မယ္.."
စကားအထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ႔ ရွက္ရမ္းရမ္းကာထြက္သြားတဲ့Taehyungေက်ာျပင္ေလးကိုjungkookၿပံဳးလ်က္သာၾကည့္ေနေတာ့တယ္။
••••••••••Because of you••••••••••••
ေနာက္တစ္ေန့....
Taehyungေက်ာင္းေရာက္ကတည္းကjungkookနဲ႔မေတြ့ေအာင္ေရွာင္ေနခဲ့တယ္....
Jimin...အတန္းထဲထိုင္ေနတုန္း...jungkookအတန္း၀င္လာတာလည္းျမင္ေရာ taehyungလည္းျပာျပာသလဲနဲ႔~~
"jimin!!ငါ...ငါtoiletသြားလိုက္အံုးမယ္!!"
အေလာတႀကီးျဖစ္ေနတဲ့taehyungကိုjiminေခါင္းပဲၫွိမ့္ျပလိုက္တယ္~~
toiletထဲေရာက္မွ သူေတာ္ေတာ္ စိတ္ေအးသြားတယ္..
သူဘာလို႔jungkookကိုေရွာင္ေနတာလဲ~
"Jeon"လို႔ေခၚရမွာရွက္လို႔လား~
ဒါမွမဟုတ္...ဘာလဲ..ဘာလို႔သူေရွာင္ေနတာလဲ...
taehyungလည္းစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ေဘစင္မွာ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ပီး~
toiletထဲ၀င္မယ္အလုပ္~
သူ႔လက္ကိုဆြဲလိုက္တဲ့လက္တစ္စံုနဲ႔အတူ..
lockက်သြားတဲ့toiletတံခါး~~
"အကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုေရွာင္ေနတာလား.."
သူကေတာ့တစ္ျခားသူမဟုတ္..သူေရွာင္ေနခဲ့တဲ့Jeon Jung Kookႀကီး~
"မ...မဟုတ္ပါ..ဘူး.."
အခုသူနဲ႔jungkookအေနအထားက
သူကtoiletအဖံုးေပၚမွာထိုင္ေနတယ္..
ကြၽန္ေတာ္ကသူ႔ေပါင္ေပၚမွာ..
ဒါဘယ္လိုအေနထားႀကီးလဲ!!!
"အကိုေရွာင္ေနတာေသခ်ာပါတယ္.."
"မဟုတ္ပါဘူးဆို~"
"ေအာ္~မဟုတ္ဘူးလား..ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္မေန့ကေျပာထားတာေလး.."
"ဘာ..ဘာလဲ..မေန့ကဘာေျပာထား..လို႔လဲ"
"ေခၚ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုJeonလို႔ေခၚ.."
"ဟို..ဟိုေလ..ငါကိစၥရိွ.."
"ကိစၥရိွရိွဗ်ာ..ခုခ်က္ခ်င္းJeonလို႔ေခၚေနာ္.."
ခါးကိုပိုမိုတင္းၾကပ္စြာဖက္လာတဲ့Jungkook လက္တစ္စံု~
"Je...Jeo..Jeon!!"
"ေသခ်ာေခၚေလဗ်ာ.."
"Jeonလို႔!!"
"ဗ်ာလို႔!!"
taehyungလည္းရွက္ရွက္နဲ႔jungkookေပါင္ေပၚကဆင္းမယ္အလုပ္..တစ္ဖန္တင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္လာတဲ့jungkookလက္ေတြေၾကာင့္ဆင္းမရ..
"ဟိုjung..အဲ့ေလမွားလို႔...Jeonဖယ္ေတာ့ေလ ငါဆင္းေတာ့မယ္~"
"ဘာ'ငါ'လဲ..'ငါ'လို႔မသံုးနဲ႔ Taeဒါမွမဟုတ္..အကိုလို႔သံုးး.."
"ေအာ္..အင္းJeonဖယ္ေတာ့ေနာ္..Taeဆင္းေတာ့မယ္ေနာ္.."
"aww အကိုကသြားေတာ့မွာလား..ကြၽန္႔ေတာ့္မ်က္ႏွာမၾကည့္ေတာ့ဘူး..ရပါတယ္ေလ~ဒါဆိုလည္းသြားေတာ့.."
ထိုအခါမွ Taehyungက
"ဟင့္အင္းးtaeမသြားေသးဘူး Jeonမ်က္ႏွာၾကည့္မယ္~~ေနာ္."
"အကိုပဲသြားေတာ့မယ္ဆို...သြားေလ.."
"မသြားေတာ့ဘူး!မသြားေတာ့ဘူးဆို!!"
jungkookတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး...
maskကိုခြၽတ္လိုက္တယ္။
ခ်ယ္ရီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔...တအံ့တၾသjungkookမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ေန့တဲ့..Taehyungဆိုေသာနတ္သားေလး~
"wow!!..Jeonကေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာပဲ.."
"haha..အကို႔ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ေျမႇာက္ခ်င္သြားၿပီ.."
"Taeတကယ္ေျပာတာ..Jeonကတကယ္ေခ်ာတာ..ဘာလို႔ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့မ်က္ႏွာကိုအဲ့maskအမည္းႀကီးနဲ႔ဖံုးထားတာလဲ.."
"အကိုကကြၽန္ေတာ့္ကိုအဲ့maskႀကီးမတပ္ေစခ်င္ဘူးလား..ဟင္!.."
"အြန္းးးျဖစ္ႏိုင္ရင္မတပ္ပါနဲ႔လား..Jeonရဲ့မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးကိုကြယ္ေနတာTaeမႀကိဳက္ဘူးး.."
"ေကာင္းၿပီ..ကြၽန္ေတာ့္မတပ္ေတာ့ဘူး.."
ဟုဆိုတာmaskကိုခ်က္ခ်င္းအမိႈက္ပံုးထဲပစ္လိုက္တဲ့jeonပါေလ။
"တင္..တင္...တင္...တင္..!!!"
ေက်ာင္းဘဲလ္တီးသံၾကားမွ...
သူလည္းအသိျပန္၀င္လာၿပီး...
"ေက်ာင္းေတာင္တက္ေနပီ..ဟို..Taeသြားေတာ့မယ္..."
Taehyungည္းရွက္ၿပီးေျပးထြက္လာခဲ့တယ္
အေနာက္ကjungkookဘယ္လိုပံုစံနဲ႔က်န္ခဲ့လဲသူမသိ..ခုခ်ိန္မွာ သူရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနတယ္ပဲသိတယ္။
ငါJeonကိုခ်စ္မိေနတာလား?
••••••••••••••Because of you••••••••••••••
ဒီေန့ေတာ့သူေက်ာင္းမသြားႏိုင္....
မေန့က ညေနေစာင္းႀကီးမိုးကေအးေအးနဲ႔ေရသြားခ်ိဳးမိတာ..ခုေတာ့ဖ်ားၿပီေလ..
"သား..ထ...ထ..သားႀကိဳက္တဲ့ပုဇြန္ဆန္ျပဳတ္ေလးအေမလုပ္ထားတယ္..ထစားအံုးေလသားေလး.."
"ထားခဲ့လိုက္အေမ...သားမစားခ်င္ေသးဘူး
ခနေနထစားလိုက္မယ္.."
"ေအး.ေအး..ခနေနေတာ့ ေသခ်ာထစားျဖစ္ေအာင္စားေနာ္သား.."
"ဟုတ္..အေမ.."
jiminieလည္းသူ႔ကိုစိတ္ပူေနရွာတယ္..
15မိနစ္တစ္ခါေလာက္ဖုန္းဆက္ၿပီးသက္သာလားပဲေမးေနတာ..
ဒီလိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးရထားတာသူကံေကာင္းတယ္ပဲေျပာရမလား..။
🎵I'm sorry , Don't leave me..
I want you hear with me....
I know that you love is gone🎵
ေဟာ...ေျပာရင္းဆိုရင္းဆက္ပါၿပီေလ...
"ဟယ္လို.."
"ဟယ္လို...Taehyungieသက္သာလား..
ေဆးေရာေသာက္ၿပီးၿပီလား..ခုေရာဘယ္နားဘာျဖစ္ေနေသးလဲ.."
ဒီလိုစိတ္ပူေပးမယ့္..သူငယ္ခ်င္းေလးရိွတာသူ႔အတြက္အင္အားတစ္ခုလိုပဲ...
"အင္းငါသက္သာပါတယ္...ခုပဲဆန္ျပဳတ္ေသာက္မလို႔.."
"အိပ္ယာထဲမွာပဲေနြးေနြးေထြးေထြးေနေနာ္..
ငါေက်ာင္းဆင္းရင္လာခဲ့မယ္..ဘာစားခ်င္လဲေျပာ..ဝယ္ခဲ့ေပးမယ္.."
"ဟင့္အင္း...ဘာမွမစားခ်င္ဘူး...jiminieသာလာခဲ့..."
"အြန္း..လာခဲ့မယ္...Taehyungieသာသက္သာေအာင္ေန.."
"အင္းပါ..ဒါပဲေနာ္Jiminie.."
Taehyungသက္ျပင္းအရွည္ႀကီးတစ္ခုနဲ႔အတူ..ဖုန္းခ်လိုက္တယ္...
သူ..သူေရာ...ငါ့ကိုသတိမရဘူးလား?
ငါေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာသူသိလား..?
သိရင္ေရာ..ငါ့ကိုစိတ္ပူေနမလား?
*ဟင္း~~*
ေတာ္ပါၿပီ..ေနမေကာင္းျဖစ္တာပိုဆိုးသြားအံုးမယ္~
"အိပ္တာပဲေကာင္းတယ္.."
စားပြဲေပၚကေအးစက္ေနတဲ့..ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ေလးနဲ႔အတူ..ကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို..ကုတင္ေဘးကေနတစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္းရိွခဲ့တယ္~~
••••••••••••Because of you••••••••••••••••••
ဖတ္မယ့္သူမရိွတာသိေပမယ့္လည္း
ဒိုးကေတာ့upၿမဲupဆဲ💃
::CaMiLa::
YOU ARE READING
Because of you
Fanfiction"ဆိုင်သူတွေ ကိုယ်စီရှိနေပြီလေ ဘာလို့အရာအားလုံးကိုရှုပ်ထွေးအောင် လုပ်ချင်နေရတာလဲ ဂျောင်ဂု" ________________ "ချစ်လို့ပေါ့ အကို့ကိုသိပ်ချစ်လို့ပေါ့ အကိုရယ်" _________________ "ဆိုင္သူေတြ ကိုယ္စီရွိေနၿပီေလ ဘာလို႔အရာအားလုံးကိုရႈပ္ေထြးေအာင္ လုပ္ခ်င္ေနရတာ...
