KS02 Mi Amor Perdido (My Lost Love)

Chapter Thirteen

A/N: Nahirapan ako sa chapter na toh, ang dami kasing nangyari eh, ang hirap pagtugma-tugmain. But in the end natapos ko na rin siya kaya eto nakapag-update na rin sa wakas....

Happy reading guys and stay safe... Love lots..

~~~0~~~

"You're mine, mi vida. Since seven years ago." anito bago inilapat ang labi nito sa mga labi niya at binigyan siya ng mapagparusang halik.

Gustuhin mang magpumiglas ni Gillian ay hindi niya nagawa dahil sa sobrang gulat sa isinatinig at ginawi ng binata kaya hindi agad siya nakahuma ng dapat gawin.

Hindi niya akalaing malaki parin pala ang epekto sa kanya ng binata kahit maraming taon na ang nakalipas buhat ng hagkan siya nito.

Ilang sandali pa at nagbago ito ng paraan ng pahalik ang kaninang marahas ay naging marahan na tila inaarok ang pinakasulok ng kanyang pagkatao at hinayaan lamang niya ito. Hindi niya maintindihan ang sarili but she beginning to like his kisses.

Ngunit ng magmulat siya ng mga mata ay para siyang binuhusan ng malamig na tubig ng marealise ang kagagahan ginawa. She just let him kissed her na tila ba wala itong kasalanang nagawa sa kanya.

Inipon niya ang lahat ng lakas niya upang itulak ang binata at malayo sa kanya.

"How dare you?" galit niyang duro sa binata.

"You still taste the same, mi vida."

"Bastos!"

"We both know, I'm not."

"Now, answer me. Why are with you Rancer?" may diin ang mga salitang tanong nito.

"None of your business." matigas niyang tugon.

"I'm warning you, mi vida. You wont like to get me angry or you'll be sorry." he said dangerously. This the side of him that she never see before.

"You think i'm scared." aniya na tila naghahamon.

"You should be." Gillian begin to feel unease, she knew by Marvel's tone that his dead serious.

"He's my assignment. The reason I came here in first place." she explained sarcastically. "You know what I should have not explaining myself to anyone, especially to you."

Marvel couldn't find a word to say, because he knew that Gillian was right.

"Now, that you get what you want siguro naman pwede ka nang umalis."

"I want to talk to you more."

"I don't want to and have no time for useless things. Unlike you I'm a very busy person. So, leave me at peace." Pinagmasdan lang siya ni Marvel ng ilang sandali bago ito nagbaba ng tingin at naglakad na patungo sa nakabukas na pinto.

"Remember this mi vida, this won't be our last time we'll see each other." anito bago tuluyang lumabas at sinara ang pintuan niya.

Naiwan si Gillian na nasa malalim na nag-iisip. Hindi niya lubos maisip kung papaano siya nakalimot sa maikling sandaling nasa mga bisig siya nito at hinahagkan.

"Did I miss him that much para mawala ako sa tamang huwisyo ng ilang segundo?" aniya na napahinga na lang ng malalim.

~~~0~~~

Gustuhin man ni Marvel na manatili pa sa suite ni Gillian upang makausap ito ay hindi niya ginawa dahil alam niyang hindi iyon ang tamang oras at pagkakaataon lalo na at alam niyang wala sa mood ang dalaga.

Bibigyan niya ito ng oras bago muli itong lapitan para kausapin ng masinsinan he owe it to her.

Bumalik na si Marvel sa kanyang suite sa hotel ding iyon, naabutan niya doon ang magpipinsan na Troy, Rodge at Dax na nasa sala at nanood.