KS02 Mi Amor Perdido (My Lost Love)

Chapter Seventeen

A/N: Hahaha... My God di ko mapigil ang hindi mag-update, bumibilis yata ang pag-eedit ko ngayon... Maybe because I made a  promise to finished this story before the end of this month...

This will be my last update for today...   Good news is only six more chapter to go...

Happy reading guys... and stay safe always...

~~~0~~~

"I'm sorry..." panimula ni Marvel sa maraming bagay na gusto niyang sabihin.

Hindi maiwasan ni Gillian ang hindi matawa sa dalawang salitang binigkas na iyon ni Marvel.

Gillian might not admit it but she's very disappointed. She thought a couple of months ago that maybe she and Marvel may finally talked and settled their issues in the past. But Marvel didn't show up again after they meet on Zach and Lis engagement party.

She hated the fact that he didn't even do anything to asked her forgiveness. That she was nothing to him anymore. Is that because of what she said to him when they last meet.

She hated herself for feeling this way, she's not a teenager anymore to act this way.

"Funny, but your sorry is already too late. Siguro noon hinahangad ko pa na bumalik ka at sabihin sa akin ang dalawang katagang iyan pero hindi ko na kailangan yan ngayon."

"Let me explain first, mi vida."

"Do you know how much I hate you to call me like that? 'mi vida' means my life, do you know that?"

"Yes. You're my life, Gillian."

"Am I really your life? Kasi kong totoo yan, you won't even dare to do that to me. Hindi mo iiwan na nasasaktan, na tinatanong ang sarili kung may mali ba sa akin? Alam mo ba kung gaano katagal bago ako makabanggon sa pang-iiwan mo? Naisip mo man lang ba kung ano nangyari sa akin? Nangako ka, na sana hindi mo na lang ginawa nang hindi na ko umasa."

"Gillian... listen to me first."

"Don't you even realized how much youre hurting me right now. I was happy that you're back, kahit anong pilit kong magalit sayo, masaya ako ng nagkita tayo sa engagement party nila Lis at Zach. And I'm actually waiting for you to come to me again so that we can talked because I'm ready for it but where were you? You didn't show up. Bakit inabot ka ng ganito katagal?" nakagat labi niyang amin sa binata habang pilit pinipiglan ang pagbagsak ng kanyang mga luha.

Hindi makahanap ng sasabihin ang binata sa nakikita niyang itsura ng dalagang iniibig. Gusto niyang  sabihin dito ang lahat, ang totoong nangyari ngunit sa tingin niya ay mas lalo lang niya itong masasaktan kapag nagkataon.

"I had enough with you, Marvel." ani ng dalaga bago iniwan na ng tuluyan ang binata.

~~~0~~~

Pigil niya ang  pagpatak ng mga luha niya habang lulan siya ng taxi na maghahatid sa kanya sa kanyang condo. Ayaw na niyang balikan pa ang sasakayan niya na naiwan niyang naka-park sa kompanyang pinagtratrabahuhan.

Nanghihinang napaupo siya sa sahig pagkapasok niya sa  kanyang condo at doon bumuhos ang mga luhang kanina pa niya pinipigil.

Matagal na ng huli siyang umiyak  ng ganito na tila binibiyak ang kanyang puso, bakit mas masakit ngayon ang nararamdam niya kesa noon? Dahil ba nakikkita niya ngayon ang binata? Dahil ba nailabas na niya ang mga sama ng loob na raramdaman niya ng mga oras na iyon.

O dahil nag-expect siya ng sobra? Masama ba iyon? Gusto lang naman niya na maging maayos sa kanila ang lahat para kay Calvin. But why is it so hard?