Ten's POV
"နိုးလာၿပီလား..ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ေပးထားတယ္ စားၿပီး
ေဆးေသာက္လိုက္ေနာ္"
"ကိုကို..."
"တစ္ခုခုေျပာစရာရွိလို႔လား"
"မေန႔ကေျပာတာက တကယ္လား ကြာရွင္းဖို႔ ကိစၥေလ"
"အြမ္း..ကိုကိုဘက္ကေတာ့ တကယ္ ကေလး
စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္ယူခ်င္လည္း ယူေပါ့"
ကိုကိုလည္း ေျပာေျပာၿပီးခ်င္း အခန္းထဲက ထြက္သြားေလတယ္ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေတာင္ ကိုကိုနည္းနည္းမွ မရွင္းျပေတာ့ဘူးလား ငါဘဲမေမးလိုက္မိလို႔လား...
သားသားကေတာ့ ခုထိအိပ္ေနတာ မထေသးဘူး
ကားဟြန္းတီးသံေၾကာင့္ ဝန္းတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့
အိမ္ထဲ ဝင္လာတဲ့ Nie နဲ႔ ကိုကို မာမီ
"သားကေတာ့ မင္းကို ေျပာသင့္သေလာက္ေျပာၿပီးၿပီထင္တယ္"
"ဘာကိုလဲ" ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ေမးခြန္းကိုမေျဖဘဲ Nieက လက္ထဲကို စာခ်ဳပ္ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး
"ကြာရွင္းဖို႔အေၾကာင္းေလး..ဒီမွာကြာရွင္းစာခ်ဳပ္
Johnက မင္းကိုေပးနိုင္မယ္မထင္လို႔ တို႔လာေပးတာ"
"ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဘာေၾကာင့္ကြာရွင္းေပးရမွာလဲ"
"မင္းတကယ္မသိဘူးလား.. မသိခ်င္ေယာင္ဘဲေဆာင္ေနတာလား"
"မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာထက္ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ ဘာေတြမရမွာဆိုးလို႔ စကားပလႅင္ခံေနတာေနမွာေပါ့ မာမီရယ္"
"အဲ့တာေတာ့ စိတ္မပူနဲ႔ Ten မင္းနဲ႔ မင္းရဲ့သားကို လုံေလာက္တဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးေနမွာမို႔"
"ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဘာမွေထာက္ပံ့ေၾကးလည္း မလိုသလို စာခ်ဳပ္မွာလဲ လက္မွတ္မထိုးေပးနိုင္ဘူး"
"မင္းမထိုးေပးရင္ Johnnyကို ေလွႏွံႏွစ္ဖက္ နင္းတဲ့လူလို႔ထင္ကုန္မွာေပါ့ မင္းထိုးထိုး မထိုးထိုး ငါတို႔က လက္ထပ္ပြဲကို က်င္းပရမွာဘဲေလ"
"ခ်စ္ရင္ ေသခ်ာေလးစဥ္းစားေပါ့" သူတို႔လည္း သူတို႔ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ထြက္သြားၾကေလတယ္
"ပါးပါး.."
"သားသား နိုးၿပီလား"
"ကြာရွင္းတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ..ဖြားဖြားနဲ႔ အဲ့အန္တီက လာၿပီး ပါးပါးကို ဘာေျပာသြားတာလဲ"
YOU ARE READING
One And All -RateM (Zaw+Uni)
RomanceUnicode ကိုယ်ရဲ့ချစ်ခြင်းကို မင်းယုံဖို့ ကိုယ်မတောင်းဆိုဘူး ကိုယ်နဲ့ တူတူရှိနေရင် ခံစားရတဲ့ လုံခြုံမှု ပျော်ရွှင်မှူကနေ တစ်ဆင့် ကိုယ်ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မင်း ခံစားလာရစေမှာပါ Zawgyi ကိုယ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကို မင္းယုံဖို႔ ကိုယ္မေတာင္းဆိုဘူး ကိုယ္နဲ႕ တူတူရ...
