Küçüğüm // Texting

14. Bölüm

Bölüm şarkısı- Ceylan Ertem ve Can Güngör~ ah bu şarkıların gözü kör olsun

.....

Aslı'dan

Bazı insanlar dışarıdan bakınca soğuktur, ama tanıyınca aslında öyle olmadığını anlarsınız.

Ben de onlardan biriydim, dıştan bakınca soğuk, hiç gülmeyen, duvarlar ören insandım.

Aslında böyle olmamızın tek nedeni yine insanlardı. Irem ve evren ile ortaokuldan beri arkadaştık. Aynı sınıftaydık ama ben soğuk olduğum için ikisi de bana adım atamıyorlardı.

Birgün kantinde sıra beklerken çocuğun biri Evren'in sırasını kaptı tabii haliyle evren çocuk ile tartışmaya başladı. Ben de dayanamadım araya girdim. Ve sonuç olarak bağı hiç kopmayan kardeş olduk.

Çok sevdiğim, güvendiğim adam beni yakın arkadaşımla aldattı. Ben de o günden sonra insanlara duvar ördüm. Ama o duvarı irem ve evren yıktılar. Az da olsa hayatımda tek birşey yolunda gidiyordu.

Ailem desen babam beni hiç sevmez. Bana hiç kızım demedi, sarılmadı, öpmedi. Böyle babası ile iyi anlaşan kız görünce içten içe üzülüyorum.

Şimdi ise irem başımın etini yiyordu resmen. Yok tayfun yakışıklıymış, yok çok yakışıyormuşuz. Abi ne yapayım adamın yakışıklığını. Allah sahibine bağışlasın. Amin

"Off irem geldiğinden beri kafamı şişirdin. Bi sus ya. Kızım senin kapatma düğmen falan yok mu? Motorun ısınmadı mı evlâdım senin?"

Evet sonuç olarak irem gözlerini devirdi. Şaşırdık mı? Hayır.

"Ama ne yapayım kanka, belki o mert gibi değildir. Tanıdık sayılır hem. Eniştemizin kardeşi gibi"

Yatağımdan kalktım ve odamı turlamaya başladım. Sıkılınca bunu yapardım. Ve iremler sıkılınca bunu yaptığımı gayet iyi biliyorlardı.

"Bak kardeşim, tayfun'un emir'in arkadaşı olması hiçbir şeyi değiştirmez tamam mı? Şerefsiz insan her şekilde şerefsizdir. Isterse babamın oğlu olsun. Ben o şerefsiz demiyorum. Sonuçta tanımıyorum adamı. Ilk defa gördüm, öyle mi değil mi bilemem. Ki en büyük darbeyi ilk aşkımdan yedim ben. Bunu siz de çok iyi biliyorsunuz. Kendimden çok güvendim ve sonuç: koca bir hiç. Aynı şeyi yaşamak istemiyorum. Belki aynısını yaşamam, tabii orasını bilemem. Ama ihtimal de var ve ben yeniden güvenmek bile istemiyorum."

Gözlerimden akan yaşı sildim ve yatağıma oturdum. Yeteri kadar tur atmıştım.

"Haklısın balım. Hakkında hayırlısı olsun."

Sadece başımı sallamakla yetindim. Biraz oturduktan sonra eve gitmişti irem ve ben tekrar sıkılmaya başlamıştım. Yatağımda panda gibi yuvarlanıyordum resmen.

Daha fazla dayanamadım ve dışarı çıktım sahile doğru yürümeye başladım. Kulaklığımı taktım ve Ceylan Ertem ve Can Güngör'den ah bu şarkıların gözü kör olsun şarkısını açtım. Hem temiz havayı soluyor hem de şarkıda demleniyordum resmen.

Sonra birden birine çarptım, çarptığım kişiye bakmak için kafamı kaldırdım. Aman Allah'ım birde ne göreyim karşımdaki kişi tayfun'du. Profiline bakmıştım açıkçası. Hemen tanımıştım. Sanırım o da beni tanımıştı, şaşkınca yüzüme bakıyordu.

" pardon ama az önce bana çarptın  farkındaysan başım ağrıdı resmen be insan az önüne bakar"

Sanki söylediklerimi duymamış gibi aval aval yüzüme bakıyordu.

"Hey sana diyorum, duymuyor musun beni?"

Sadece gülümsedi ve öylece bakmaya devam etti. Tek bir kelime bile etmiyordu. Sabrımı falan mı sınıyor acaba?

" konuşmamak için yemin mi ettin sen? Gülmek yerine cevap versen hani? "

Tam konuşmayacağını düşünürken insafa gelip konuşmayı başardı. Ödül falan yok mu?
Heh varmış, Tayfun'a buradan bir adet beyin veriyoruz. Tebrikler 🧠

"Görmemişim seni, pardon. Hem sen Aslı'ydın değil mi? Grupta bana gıcık olan kız. Şansa bak"

Gözlerimi devirdim.

"Ya ya ne büyük şans ama değil mi? Neyse izninle"

Tam yanından ayrılacağım sırada önüme geçti, sebepsizce heyecanlandım. Cidden baya yakışıklıydı. Ama duygularımın esiri olmamalıydım.

"Dur ya gitme, ben de sıkılıyordum zaten. Bana eşlik edersin işte fena mı olur beraber sahilde otururuz. Öldürecek gibi bakma bana sadece oturacağız."

Sinirli sinirli bakıyordum, oturacakmışız. Yav he he

" kendı kendine otur, ben buraya kendimle baş başa kalmak için geldim."

Evet sonuç olarak tayfun kazandı.

Şuan baş başa sahilde oturuyorduk.

"Neden bu kadar asabisin? Ben sana ne yaptım ki? Farkında olmadan seni üzdüm de haberim mi yok?"

Söyledikleri ile bakışlarımı ona çevirmiştim. Haklıydı aslında, o bana hiçbir şey yapmamıştı. Hayatımdaki insanlar boktandı. Tayfun ise daha yeni girmişti hayatıma. Neden ona bu kadar yükleniyordum ki? Cevabı belliydi. Kaçmanın lüzumu yoktu. Ben ona aşık olmaktan korkuyordum..

Düşüncelerimden çıkıp kendimi tamamen ona odakladım. O da vereceğim cevabı bekliyordu.

"Hiçbir şey yapmadın, ben hep böyleyim. Sadece sana özel değil. Üzgünüm, böyle tanışmak istemezdim. Biraz çıkışmış olabilirim. Ama güzel bir tanışma yapabiliriz. Tabii eğer istersen?"

Son söylediklerimden sonra yüzünde bir tebessüm belirdi. Bu tebessüm bana da bulaşmıştı.

"Tabii ki isterim. Ben tayfun çevik."

Elini uzatmıştı, ben de uzatmıştım.

"Ben de aslı korkmaz. Memnun oldum." 

Gülümsedi.

"Ben de memnun oldum."

Beraber güneşin batışını izledik, sonra bana pamuk şeker aldı. Ilk defa pamuk şeker yemiştim.

Oysa küçükken babam bana pamuk şeker alsın diye gözünün içine bakardım, ama almazdı. Giderdim bir köşede sessizce ağlardım, kimse duymazdı, kimse görmezdi. Içten içe ölürdüm, hiç mi fark etmediniz beni Anne, baba..

Bugünü unutmayacağıma dair kendime söz verdim.

Ki sen baba, sadece bir kez olsun saçımı okşasaydın, kırgınlığım geçerdi.

Ki sen baba, bir kez olsun bana sarılsaydın, başka adamın kollarına muhtaç olmazdım baba.

Ki sen baba, bir kez olsun geceleri üstümü örtseydin, sabahsı günü hasta uyanmazdım baba..

Ki sen baba, bir kez olsun bana bağırmak yerine kızım deseydin,  ben hemen sarılırdım sana baba.

Bazen düşünüyorum da acaba ben ne yaptım?

Oysa hiçbir şey yapmadım, sadece beni sev istedim baba, ben sadece beni sev istedim. Pamuk şeker almasan da olurdu. Her kırdığında gönlümü alsan da olurdu. Beni sevsen yeterdi. Kızınım ben senin, düşmanın değilim.

                  Bölüm Sonu..

Babalar anneler evlatlarına sevgi göstermeyecekse neden o zaman doğuruyorlar ki? Madem sevmeyeceksiniz, yaralı bırakacaksınız o zaman doğurmayın daha iyi..

Bu bölüm baba ve anne sevgisi göremeyen kalbi yaralı çocuklara gelsin..

Hepimizin içinde yaralı bir çocuk var..