Küçüğüm // Texting

8. Bölüm

Flashback |3 sene önce

Emir' den

Bazen insan yorulduğu ortamdan  uzaklaşmak ister. Şu yaşıma kadar hep bir aile kaosu içerisindeydim. Keşke olmasaydım dediğim zamanlardan birindeydim.

Annem ve babam sürekli kavga ederdi, hiç beni düşünmezlerdi. Insan kendi ailesini seçemiyordu. Üzülüyordum, sigaraya da onlar yüzünden başlamıştım zaten. Ne zaman mutsuz olsam bir dal sigara yakardım. Yanan ise çocukluğum olurdu..

Hiç düşünmediler beni. Emir ne ister, Emir üzülür mü, aglar mı? Ne de düşünceli bir aileye sahibim dimi!

Insanlar bir maske takar yüzüne. O maskenin adı mutluluk maskesi. Dışarda o maskeyle gezerler. Kimse acısın, üzülsün istemezler. Ama yalnız kalınca o maske aniden düşer. Üzülürler, yalnız kalmaya mahkum ederler kendilerini.

Ben de onlardan biriyim. Acılar yalnız yaşanmalı. Dışarda fırsat kollayan iki yüzlü çok insan var. Kimseye bu fırsatı vermeye niyetim yok. Tek sırdaşım Tayfun.

Daha fazla dayanamadım ve kendimi sokağa attım. Hızla yürümeye başladım.

O sıra telefon çaldı, arayan kardeşim gibi gördüğüm, herşeyimi bilen can dostum Tayfun'du.

" Nerdesin kardeşim? Seni bekliyorum, ne zaman geliyorsun?"

Doğru ya buluşacaktık biz.
" Unutmuşum kardeşim, bugün biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var. Başka zaman buluşsak olur mu?"

Sabırla cevap vermesini bekledim.
" Yine annen baban sanırım, tamam kardeşim. Ama bir dahakine buluşacağız. Çok düşünme, istediğin an ara gelir bulurum seni."

Iyi ki vardı, bazı dostluklar bir armağandı. Düşüncemden sıyrılıp yanıt verdim.
" Tamam kardeşim görüşürüz."

Telefonu kapattım ve yürümeye devam ettim. Bir yerden ağlama sesleri geliyordu. Etrafa bakınmaya başladım. Ama görünürde kimse yoktu, o an park, ardından bankta oturan ve dizlerine yüzünü yaslayan kız dikkatimi çekti. Ona doğru yürümeye başladım ve banka oturdum.

"Iyi misin, ne oldu, neden ağlıyorsun, birisi birşey mi yaptı? "

Sorularıma cevap alamadım, ama belli ki onu da üzen bir takım şeyler vardı.

O an havanın soğuk olduğunu, küçük kızın üşüdüğünü fark ettim ve montumu çıkarıp ona giydirdim. Kafasını kaldırıp yüzüme bile bakmadı. Onun burada üşümesi canımı sıkmıştı. Merhametli adamdım ben. Annem hep bana;

" Merhametli ol oğlum. Merhamet insana hiçbir şey kaybettirmez. Ne olursa olsun darda kalan insanlara yardım et" derdi.

Kendisi de sırf merhameti yüzünden babamdan ayrılmıyordu. Oysa babam  annemi çok üzüyordu. Bu anneme haksızlık değil miydi? Ben annemin oğluydum. Düşüncelerimden sıyrılıp küçük kıza döndüm. Nedense ona küçüğüm demek geldi içimden.

" Ne yapıyorsun burada küçüğüm, üşüteceksin.  Hadi evine git artık."

O an küçük kız kafasını kaldırıp yaşlı gözleriyle bana baktı, aniden vücudumda elektriklenme hissettim. O da şaşkın bir şekilde yüzüme bakıyordu. O kadar aptal değildim, bu hissin aşk olduğunu anlamıştım. Ilk görüşte aşk dedikleri şey buydu. Ben aşık olduğum için öyle bakıyordum, peki ya bu kız? O neden öyle bakıyordu?

Ayağa kalktı ve yüzüme bakmaya devam etti.

" Ben teşekkür ederim, yani montunuzu verdiğiniz için. "

Bakışlarımı montuma çevirdim, hafifçe gülümseyerek kızın yüzüne bakmaya devam ettim.

"Ona iyi bak, sana emanet ediyorum." Kafasını sallayarak yürümeye başladı.
Dudaklarımı araladım. Kafasını çevirip gözlerimin içine baktı.

"Bu arada ben Emir."

Buruk bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına.
" Ben de Evren"

Adına mı şaşırayım yoksa evrenin aniden bu kızı karşıma çıkarışına mı?

****
Şimdi ki zaman

Emir' den

Acaba nerde, ne yapıyor diye düşünmekten çok yoruldum. Ara sıra o parka giderim, belki gelir diye beklerim. Ama hiç gelmedi. Acaba hâlâ ağlıyor mu? Onu bu kadar üzen neydi? Düşünmekten kafayı yiyecektim.

Tam uyumaya hazırlanıyorken telefonuma gelen bildirim ile uzandığım yerden doğruldum. Sevdiğim kızı bulamadım ama beni seven kızı buldum. Şansa bak anasını satayım. Biz de şans bu kadar işte.

Daha birini atlatamadan diğeri geliyor. Yavaş yavaş gelin bari. Şaşırdığım şey aşık olduğum sıra bir başkası da bana aşık olmuş.

Düşüncelerimden sıyrılıp tuş kilidini açtım ve anonimden gelen mesajı okudum. Ne yazacağımı, ne diyeceğimi bilemiyordum.

0538...: Ben ailemi kaybettim ama seni buldum..

                                              Bölüm sonu..

Vayyy meğer Emir ' de bizim kıza aşıkmış. Acun'un bir lafı vardır

Hooayyy maşallah.d

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Rica ediyorum yıldıza basar mısınız? Öptüm kocaman 😘🖤