CHAPTER 1( the past 3 years ago)
ABBY’S POV
“Hay ako si Abby Neleb, 17 years old kakadating ko lang galling manila at dito ko sa province namin napiling magcollege dahil miss ko na ang hometown ko at miss ko na rin ang mga friends ko and speaking of friends
pagnalaman nilang andito na ako for sure mamaya lang sisipol na ang mga yun sa labas ng bahay, well sipol ang ginagawa namin para malaman namin na nas labas na ang friends at sumusundo na para maglaskwatsa. Di kasi kami kampante sa text lang mahina signal dito eh, kaya door to door ang sunduan.
I have three siblings dalawa kaming girls at two boys mag-isa kaming tinataguyod ng father namin by the help of our
machine parts business, well ang itsura ko hmm pwede wag na lang sabihin?
Sige na nga di lang naman ako nagiisa sa earth eh generic kaya itsura ko
oo na oo na mataba ako medyo maitim, freezy hair at di gaanong bansot pero don’t judge me first matalino po ako pero may pagkaslow at may pagkamalisyosang tao.
“Ay malelate na ko sa enrolment, dina ako nag almusal dumiretso na ako ng school. Accountant ang kinuha kong
kurso dahil mahina ako sa math?”
“Nasa pila na ako para magpasa ng enrollment form ng may mabangga ako at tumalbog sa sahig, sabay naming pinulot
ang gamit ko,
ng makilala ko ang amoy nya.
“Sorry miss, I didn’t mean it” sabay abot nya sakin ng mga gamit ko.
Wala parin siyang pinagbago lagi parin siyang buma-bangga sakin, buti nalang di nya ako nakilala dahil na natatakpan ng bangs kong hanggang baba ang face ko, biglang may dumating na magandang babae, sexy, matangkad, parang model,
malayong-malayo sa itsura ko.
“JP what happened? I saw you bumped to that oh so fat and pathetic creature? Wika nya in malandi way.
“No Annika it’s nothing, it’s my fault I’m really sorry miss I got to go, let’s go Annika”- paalam ni JP sabay alis
habang naka pulopot sa braso nya si Annika na tumingin pa sakin bago umalis.
“Nakita nya naman pala nagtatatnong pa ang bruha!”
Nagulat ako sa nag salita malapit sakin at napatingin ako sa kanya.
“Bobitang Annika wag nya lang akong matarayan dahil ibibilad ko sya sa gitna ng soccer field, tignan natin kong hindi
mangamoy ang kili-kili nya grrrr"… - galit na giit nito
Muntik ko na syang di makilala na inggit tuloy ako sa kanya gumanda kasi sya lalo from a girl she is now a lady a gorgeous one.
“Oh my dear friend Heart ikaw pala yan muntik na kitang di makilala!” excited akong lumapit at yumakap sa kanya. “Dito ka rin ba
mag-aaral sa N.S.U.? (Northern Star Uneversity)- tanong ko sa kanya .
“Yup and you don’t even call us na nakauwi ka na pala?”
BINABASA MO ANG
The Reunion (Ang nakaraan)
AcakFriendship is a treasure Hindi mo malalaman ang kahulugan ng isang bagay hangga’t hindi pa ito nawawala saiyo. Pero hindi tungkol dyan ang kwentong ito. This story is about Friendship, Love, and Sacrifice kung ano at sino ka sa tuwing uuwi kana mul...