The Reunion (Ang nakaraan)

The present

PROLOGUE    

Friendship is a treasure

Hindi mo malalaman ang kahulugan ng isang bagay hangga’t hindi pa ito nawawala saiyo.

This story is about Friendship, Love, and Sacrifice kung ano at sino ka sa tuwing uuwi kana mula sa lakad barkada, 

about the Life when your out of Friends.

(A/N: THE STORY IS PURELY WORK OF FICTION. Any name of a Persons and establishment are purely coincidental and doesn’t reflect in reality.)

(3rd person POV)

“Hoy Taba, Taba gising na pati sa panaginip mo puro ka jp wala ka naming pag-asa don” Pang gigising kay Abby ng kapatid nyang lalaki habang hinihila ang kanyang paa.

“Ito talagang kapatid ko bwiset to eh andun na eh sasagutin na sana ako napurnada pa, pumayat na ako’t lahat taba parin tawag sakin, makatulog nga ulit

(-,-)

(-,-)

(o.o)

" naku po jusko po late na ako sa usapan namin”. 

Napabalikwas sya ng bangon, kinuha niya ang kanyang cellphone sa ibabaw ng kanyang side table.

“Patay ako neto tadtad na ng missed calls at texts ang phone ko at confirm late na nga ako” aligaga at dali-daling naligo siya at nag ayos ng sarili, habang nagsusuklay sya ng buhok sa harap ng salamin ay mayroon syang naalala.

“Ngayong araw nga pala yon” malungkot nyang wika sa sarili. Bumalik sya sa pagkataranta ng makarinig sya ng mga sipol sa baba. Bumaba na sya ng hagdan.

“Ito na nga ba ang sinasabi ko present lahat ng sundo ko” bungad niya sa mga kaibigan

“ ano banaman yan Abby wala talagang pagbabago always na lng” sermon sakanya ni yuseph

“Kalian bayan nauna sa lakad natin?” wika ni heaart

“Naku guys tara na ayaw kong ma trap sa traffic noh so shall we go?”  Joehan sabay kuha ng cellphone nya at gaya ng dati selfie na naman. ^_^v

Sa kotse ni Yuseph sumakay ang mga magkakaibigan

“we’re here baba na mga girls except gay” ~_~Yuseph sabay wink kay Joehan

“mauna na kayo dun” wika ni yuseph sa mga girls

“ang sakit mo naman magsalita bro hindi kinaya ng prosted kong lipstick, chos!” pabirong arte ni joehan sabay pout ng lips nito

Nauna na sina Heart at Abby samantalang ang dalawang lalake ay nagbababa ng mga gamit nila mula sa sakyan.

“Oh nagdala ka rin pala at same pa tayo ng color ha”-Heart

"Syempre naman kahapon ko pa nga inayos to eh'' sagot ni abby

"si Mauren nga pala asan na raw sya?”-tanong ni Abby kay Heart

“Traffic daw sa intercom pero malapit na raw yun  excited na akong makita sya" sagot ni heart 

“Yuseph tanggap mo na ba yung mga nangyari?” tanong niJoehan sabay sara ng trunk ng kotse.

“wala na rin naman tayong magagawa, ang importante mabubuo pa rin tayo.”-Yuseph

“oh bat nagiiyakan na kayo jan? di joke lang” nakangiting pag agaw ng pansin ni Yuseph sa mga girls.

“Oh nandito na pala si yuri eh”.- biglang saad niJoehan

Biglang napabalikwas sina Heart at Abby sa pagkaka upo.

“Mga aning hanggang ngayon walang pinagbago ayun oh”-dagdag na wika ni joehan.

“Wag ka kasing ganyan Joeahan”-Abby sabay flip ng bohok nya.

“Uy Yuri alam mo hindi ako sanay na tahimik ka pero mabuti pa tikman mo na tong aroskaldo na luto ni Yuseph”-Heart sabay labas ng mga pagkain sa picnik basket.

biglang humangin ng malamig habang nagaayos ng mga pagkain sina Abby at Heart.

“ang lamig naman”-Heart habang hinihimas ang sariling braso.

“andito sya eh”- wika ni Joehan habang seryosong nakaturo sa unahan nila.