Bad girl, Sad girl [2]

🌌12🌌

Όλο το κεφ είναι σχετικά ακατάλληλο , οποίος θέλει το προσπερνάει ( Εγώ όφειλα να προειδοποιήσω)

Το φως του ήλιου τρύπωσε μέσα στο δωμάτιο.

Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα το πρόσωπο του λίγα εκατοστά μακριά από το δικό μου .

Η ανάσα του έσκαγε πάνω μου.

Κοιμόταν τόσο ήρεμος μέσα στην αγκαλιά μου . Τα χέρια του τυλιγμένα γύρω από την μέση μου με κρατούσαν κοντά του .

Άπλωσα το χέρι μου κοντά στο πρόσωπο του ώστε να του χαϊδέψω στοργικά το μάγουλο του .

Μια επιθυμία γεννήθηκε μέσα μου να τον φιλήσω, αλλά την κατάπνιξα γρήγορα.

Αυτό το αγγελικό του πρόσωπο με τραβάει προς εκείνον. Όμως αυτή την φορά δεν θα του επέτρεπα να με διεκδικήσει. Το βλέπω στο βλέμμα του κάθε φορά που με κοιτάει .

Νομίζει ότι θα καταφέρει να με κάνει δική του ξανά , άλλα στην ουσία τότε κανένας από τους δύο δεν με είχε ολοκληρωτικά.

Δεν ξέρω εάν τον αφήσω να είναι ξανά κομμάτι της ζωής μου .

<<Τι σκέφτεσαι ;>> ακουω την σοβαρή φωνή του διακόπτοντας τον συνειρμό μου .

Με κοιτάει σοβαρός...

<<Τίποτα >> του απαντάω και κοιτάζω αλλού, το βλέμμα του με αποσυντονίζει.

<<Μην μου λες εμένα τίποτα ξέρω να διαβάζω τις εκφράσεις του προσώπου σου >> λέει εκείνος ήρεμα και πιάνει το πηγούνι μου ώστε να φέρει το πρόσωπο μου πάλι κοντά στο δικό του .

<<Δεν ξέρεις τίποτα για μένα Κυριάκο >>του λέω και τον κοιτάζω μέσα στα μάτια.

<<Αλήθεια είναι >> μου απαντάει.

Με μια απρόσμενη κίνηση με πιάνει από τα πόδια και με φέρνει από κάτω του, με εκείνον ανάμεσα στα πόδια μου .

<<Όμως ξέρω να διαβάζω το σώμα σου >>ψυθιριζει στο αυτί μου και νιώθω το σώμα μου να ανατριχιάζει στα λόγια του .

Τα χέρια του ταξιδεύουν μέχρι το τέλος το φορεματος μου . Το ανασηκωνει ελάχιστα και το χέρι του βρίσκεται κοντά στο εσώρουχο μου .

<<Έχεις να πεις κάτι τώρα >> ρωτάει καθώς παίζει με το λάστιχο του εσώρουχου μου.

Έχει κάνει την μιλιά μου να κοπεί και να μην μπορώ να φέρω αντίρρηση σε αυτό που κάνει .