Bad girl, Sad girl [2]

🌌1🌌

2 Χρόνια Μετά

Η πόρτα χτυπάει και ως συνήθως η μαργαρίτα έρχεται για να με ξυπνήσει.

Όμως ειμαι ήδη έτοιμη για την δουλειά, φορώντας πάντα το μαύρο μου κουστούμι για την εταιρία.

<<Μαργαρίτα γλυκιά μου δεν είναι ανάγκη να έρχεσαι να με ξυπνάς, τα έχουμε ξανά πει αυτά >> της λέω γλυκά καθώς κοιτάζομαι στο καθρέφτη για να τελειοποίησω το βάψιμο μου .

<<Φυσικά κυρία Ελπίδα άλλα εκτελώ εντολές του κυρίου >> απαντάει με τις ίδιες λέξεις κάθε πρωί.

Πιάνω τα μαλλιά μου σε μια αυστηρή κοτσίδα και πλέον είμαι έτοιμη για το γραφείο. Παίρνω την τσάντα μου και με την Μαργαρίτα να με συνοδεύει μέχρι τον κήπο για το πρωινό δείπνο.

<<Καλημέρα κύριε Raimón >> λέω ευδιάθετα στον άνθρωπο που μου πρόσφερε μια καλύτερη ζωή.

<<Buenos dias mi hija>> με καλημερίζει ευδιάθετος.

Κάθομαι στην καρέκλα απέναντι του και ξεκινάω να πίνω τον καφέ μου.

Η μέρα σήμερα είναι πανέμορφη.
Η μυρωδιά των λουλουδιών μου τρυπάει τα ρουθούνια και αυτό το απαλό πρωινό αεράκι με συνεπαίρνει.

<<Πρέπει να φυγω για την εταιρεία >> του λέω μετά από μερικά λεπτά.

<<Είναι νωρίς ακόμα κορίτσι μου ,ούτε τον καφέ σου δεν έχεις πιεί >>

<<Καλύτερα να πηγαίνω , θα σας δω εκεί >>

Μπαίνω στο εσωτερικό του σπίτι και προχωράω προς την εξώπορτα.

<<Μαργαρίτα >> την φωνάζω.

<<Μάλιστα δεσποινίς >>

Εκείνη εμφανίζεται μπροστά μου

<<Ο Antonio είναι έτοιμος >> την ρωτάω καθώς μου φοράει το παλτό.

<<Ναι δεσποινίς είναι στην πύλη σας περιμένει >> μου απαντάει εκείνη και μου ανοίγει την πόρτα.

Προχωράω έως την πύλη και τον βλέπω να στηρίζεται στο αμάξι.

Το στραβό του χαμόγελο κάθε πρωί κάνει το στομάχι μου να εκρυγνειτε.

<<Καλημέρα δεσποινίς Ελπίδα >> μου λέει εκείνος ευδιάθετος και μου ανοίγει την πισω πόρτα του ακριβού μαύρου τζιπ που με μεταφέρει κάθε πρωί στην εταιρεία.

<<Καλημέρα και σε εσένα Antonio >> του λέω πάντα σοβαρή και κάθομαι αναπαυτικά στη δερμάτινη θέση.