Famous

κεφάλαιο 23

Με χαιρετούσε και εγώ έκανα πως δεν τον έβλεπα...
Πως γίνεται να βρίσκω παντού μπροστά μου;
Μπορεί να είναι του FBI...δεν ξέρω.... πάντως πραγματικά η τύχη μου δεν περιγράφεται! Όπου και να πάω τσουπ....ο Mathew. Δηλαδή στο τέλος ούτε μέχρι τη κουζίνα δεν θα μπορώ να πάω γιατί θα φοβάμε μην τον πετύχω!
Κάποτε εκλυπαρούσα τον θεό να τα φτιάξω μαζί του και τώρα, που μπορώ να πω πως έγινε πολύ πιο ωραίος από τότε αφού έβγαλε το σιδεράκια και τα γυαλλιά, δεν θέλω να τον βλέπω μπροστά μου!

Εκείνος μου χαμογελούσε και εγώ κοιτούσα μπροστά στην οθόνη λέγοντας από μέσα μου ' Σε παρακαλώ καλέ μου θεούλη κλείσε τα φώτα και άρχισε αυτή τη ταινιά1 Και αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό τουλάχιστον άνοιξε μια τρίπα στο πάτωμα και χώσ' τον μέσα!'

Μόλις άρχισε η ταινία εγώ έκατσα αναπαυτικά στη θέση μου και χώθηκα στην αγκαλιά του Niall, αφου μας είχαν πει πως μέσα θα υπάρχουν κάποιοι paparazzi οπότε...έπρεπε να τους δώσουμε υλικό...

Αφού τελείωσε η ταινάι βγήκαμε από την έθουσα και προς μεγάλη μου έκπληξη δεν υπήρχαν άλλη τύποι με φωτογραφικές εκεί έξω, μόνο κάτι λίγοι που σιγά-σιγά έφευγαν.

"Γεια σου Denis! Δεν με είδες πριν; Σε χαιρετούσα.." είπε ενώ διέκρινα και μια ειρωνία στο ύφος του

"Εμ..γεια σου Mathew...δεν σε είδα..." είπα και γύρισα τη πλάτη μου στρέφοντας τα μάτια μου στους άλλους. Ξέρω...έγινα αγενής αλλά από την άλλη...σε τύπους σαν αυτόν του αξήζει αδιαφορία...Έλα τώρα Denis! Μην γίνεσαι κακιά! Απλός το παιδί προσπάθησε να φανεί ευγενικό... Τι να την κάνω την ευγένια; Δεν μπορώ άλλο τον πετυχένω μπροστά μου! Θα σαλτάρω!
Ουοου... είμαι διπλή προσωπικότητα;

"Ξέρεις έλεγα να πάω για φαγητό... θέλεις να έρθεις;" με ρώτησε

"Αν θέλεις φέρε και αυτούς..." είπε ενώ κοίταξε υποτυμιτηκά τα παιδιά και κυρίως τον Niall

"Δεν είμαστε σκυλάκια φίλε! Και αν υπάρχει κάποιος εδωμέσα που πρέπει να αποκαλείς 'αυτον' είσαι εσύ! Γι' αυτό σταμάτα να το παίζεις κάποιος γιατί έχουμε και εμείς στόμα!" είπε ο Zayn και ο Mathew πήρε ένα δήθεν απολογητικό ύφος

"Δεν το εννοούσα έτσι...Τέλος πάντων...θα έρθεις;"

"Όχι...πρέπει να ξυπνήσω νωρίς αύριο"

"Γιατί που θα πας;"

"Όπου θέλει! Καληνύχτα Mathew!" είπε ο Niall και αρχίσαμε να προχωράμε πιο πέρα

Χαιρετήσαμε τα παιδια και ύστερα πήγαμε σπίτι.

'Μην με περιμένεται θα αργίσω. Αν δεν σας δω το πρωί καλό ταξίδι! :-)'

διαβάσαμε ένα σημείωμα κολλημένο στο ψηγείο.
"Καληνύχτα Ni!" φώναξα από το τέλος του διαδρόμου και ύστερα χώθηκα κάτω από τις κουβέρτες... Όσο περίεργο και να σας φαίνεται δεν έχω και πολύ καλό συναίσθημα για αύριο... Κανονικά έπρεπε να πετάω από τη χαρά μου. Επιτέλους θα πετούσα με αεροπλάνο, θα πήγαινα στη Disneyland μαζί με τον κολλητό μου αλλά...κάτι ήταν λάθος... Μπορεί να ακούγεται τρελό ή παράλογο αλλά έχω ένα κακό προέσθημα για αύριο...

Αυτό το κεφάλαιο μπορώ να το περιγράψω με μία λέξη... ΒΑ-ΡΕ-ΤΟ!
Δεν έχω καθόλου έμπνευση σήμερα.... Όλα είναι χάλια και για να μην τα πολυλογό δεν είναι η κατάλληλη μέρα για να γράψω... Απλός δεν ήθελα να σας αφήσω να περιμένετε...<3

Σορρι για τις βλακείες που διαβάσατε...θα επανορθώσω σύντομα
Love ya<3