Vendetta Fatale | YoonKook

İşte o gece...

  bumbuz, toprağın bi o kadar kara,
Kokunu buradan bile alabiliyordum. Uyansan da sana sarılsam...
Sen bensiz uyuyamazsın ya, sarılıp da uyusak senle...
(Yutkunuyordu fakat bi o kadar da imkansızlaşıyordu.)
(Kafasını gökyüzüne kaldırıp yıldızlara tekrardan baktı. Yıldızlar görünmeyecek kadar siyahtı, iç çekti. Üzgünüm tavşanım bu gece de gelmedin, ben senin başucunda beklerken sen yine beni görmeye gelmedin. Bu sert, bu asabi, soğuk kalpli adamı kendisine aşık eden tavşanım, sensiz yapamıyorum. Emin ol, en yakın zamanda yanında olacağım.)
(Başını mezar taşına daha da yaklaşıp küçük bir buse kondurdu, dudakları hafif hareket ederek ikisine ait olan o şarkıyı mırıldandı. Gittikçe sesi kesiliyor, anlaşılmayacak kadar garip bir hale geliyordu.)

(Karanlığın gölgesinden biri belirdi. Bir el onun omzuna konmuştu, irkildi. Kafasını sağa çevirdiğinde gitmesi gerektiğini anlamıştı, iç çekti. Kafasını olumlu bir hareketle sallayarak elinde sımsıkıca tuttuğu çiçeği sevgilisinin mezarına koydu. Ayağa kalkmak için arkadaşından güç aldı ve doğruldu. Mezarlığın kapısına yaklaştıklarında son kez baktı. Hafif tebessüm ederek el salladı.)
(Sevgilisi güzelce uyumaya devam ediyordu.)
(Mırıldandı) Elveda, elvedalara doyamadığım. Elveda...

Sevgili dostlarım bu benim ilk kitabım olacak, cümle yanlışları veya noktalama işareti hataları olduysa affola 🙏🏻🙏🏻🙏🏻 okuyan herkese, lütfen bir beğeniyi eksik görmeyin. Desteğinizle beraber mutlu olacağım, iyi okumalar 💞