Vendetta Fatale | YoonKook

Kimdi o gizemli??

Şiddetli yağmurun karamsarlığıyla içine çeken gecenin çaresizliğiydi.Kucağında bebekle yağmurla birlikte ağlamaktan başka çaresi yoktu,sıkıca bebeğine tekrar sarıldı sağa sola çaresizce bakındı.Ya birisinden kaçıyordu, ya da kaderinden . tek bildiği şey kaçtığıydı.

Çaresizce ağlayan bebeğini süzdü,vücudu daha da titriyordu,onu orada kendisi gibi çaresiz bırakmak istemiyordu.Beklemek ona hiçbir şey kazandırmazdı çünkü arkasından bir gölge belirmeye başladı,kaçmalıydı hem de daha hızlı

Titreyen eliyle bebeğinin saçını okşadı,içinden binlerce kez özür dileyip çaresizliğini haykırıyordu,yarın veya ertesi günü gelip alamayacaktı,bunu bildiğinden güvende olması için tanrıya binlerce kez yalvardı.Polise gidemezdi,giderse kimse onun haklı olduğuna inanmayacak ve o pisliğin ellerine teslim edilcekti,tekrardan ona dönüp hayatını karatmak istemiyordu!

Etraf ağaçlar ve koca cadde dışında ıssızdı,gölge daha da yaklaşıyordu,son nefesini tutarak var gücüyle koşuyordu . elinde bebeğine bakıyor,gözyaşlarına hakim olarak bir ev bulmak için yalvarıyordu.Yolun solunda her ne kadar gölge yaklaşsada bir ışık parladı,bir evin ışığıydı,bu onun son çaresiydi.Kendisi kurtulamasada oğlunun kurtulmasını istiyordu sepetinin üstünü güzelce kapatmadan önce biricik oğlunun yanaklarından öptü,gözyaşları oglunun yüzüne tek tek damlıyordu.Daha fazla zamanı yoktu sepetinin önünü kapatarak tekrar tanrıya yalvardı.Gözlerini bebeğinden ayıramadan oradan kaçmaya başladı.

Kalbi çatlıyor,acıyla zonkluyordu.Mırıldandı avazı çıktığı kadar bağırmak istesede mırıldanmıştı
Gölge daha da yaklaşıyor onun kaçışını görebiliyordu.Eliyle kalbini tutarak var gücüyle kaçtı ve ormanın gizeminde kayboldu.