HİDDEN LİES | Taelice

♡11

RM- Tokyo

Bir yağmurluk giydiğini görüyorum Pinokyonun,

Bir zamanlar bende öyleydim.
Özlüyor muydum kendimi ?

Yaşananlar geçer sanmıştım. Boğazıma düğüm düğüm sarılan geçmişim peşimi bırakır şanmıştım. O kadar aptaldım ki herşeyin düzeleceğine inanıp dönmüştüm yeniden. Bulmuştu beni , geçmişimin canavarı bulmuştu beni . Nefesimi yeniden kesmek için geri dönmüştü. Göz yaşlarım çoktan yanaklarımdan süzülüyordu. Kaç saattir burda öylece oturuyordum bilmiyorum hiçbirşey yapamamış olduğum yere çöküp kalmıştım. Hayatım yeniden mahvolacaktı ama ben eskisi kadar güçlü değildim.

Bakışlarımı yeniden telefonuma çevirdim. Mesaj öylece duruyordu , tekrar gelmemişti bende cevap vermemiştim zaten .

Bilinmeyen Numara : Benden bu kadar kolay kurtulacağını mı sandın Lalisa Manoban ?(16:38)

Mesaj geleli 2 saati geçmişti ve ben 2 saattir öylece oturuyordum.
Kapının açılma sesini duyduğumda çok geçmeden Bambam ve Jacksonun sesini de duydum . "Lili biz geldik nerdesiin"
İkisinin de neşeli sesini duyduğumda olduğum duruma bir kez daha lanet ettim. Resmen keyif kaçırmaya gelmiştim. İnsanların mutluluğunu bozmakta üstüme yoktu. "Bu halin ne senin ?" Yorgun bakışlarımı onlara çevirdiğimde şok olmuş gözlerle yanıma çöktüler.

Telefonun ekranını açıp onlara uzattığımda Bambam telefonu eline aldı. Mesajı okuduklarında bakışlarını bana çevirdiler.
Kesik bir nefes alıp onlara döndüm.
"Yeniden geldi. Hayatımı yeniden alt üst etmeye geldi . " Jackson anında sarılıp saçlarımı okşamaya başladığında "Bu sefer hiçbirşeyi mahvetmesine izin vermeyeceğim güzelim . Bu sefer olmaz " dedi. Bambam derin bir nefes alıp ayağa kalktı. "Lisa bunun imkanı yok . Baban geri dönmüş olamaz, buna cesareti yok . Birileri kafa bulmaya çalışıyordur. " yorgun gözlerim ona döndüğünde kesik bir nefes aldım.

Sana ihtiyacım var anne .

"Lisa bak sana söz veriyorum , hiçbirşeyi mahvetmesine izin vermeyeceğim. Bakma lütfen bana öyle dolu gözlerle " aksini istemiş gibi hıçırarak ağlamaya başladığımda Jackson daha sıkı sardı kollarını. " Sana birşey yapamaz "
Ben zaten bana birşey yapmasından korkmuyordum ki . Bana istediği şeyi yapabilirdi. Benim korkum yeniden onları kaybetmekti. Bu sefer kendimle birlikte masum insanlarıda bu işe çekemezdim.
"Bekleyip görelim." Dediğimde çoktan ayağa kalkmıştım. İkisinin de gözleri yeniden bana döndüğünde "Biraz hava almaya çıkacağım dışarıya , sizin için yemek ve kurabiye ayırdım. " dedim.
Bambam bir adım yaklaşıp elini koluma koyduğunda " Bizde seninle gelelim , yanlız çıkma dışarıya " dedi.

Derin bir nefes alıp başımı iki yana salladım. "Biraz yanlız kalmak istiyorum lütfen." Kulaklığımı da alıp evden çıktığımda bir süre öylece yürüdüm. Geçip gittiğim yollar hafızamda kalmamıştı bile. Ayaklarım beni yeniden onun yanına getirdi.
Annem.

Beni itme anne , beni kabul et

Kulaklığımda kulağıma ulaşan şarkının sözleri içinde olduğum durumu anlatmak istermiş gibi yankılandığında içeri girmek için adımlarım çoktan kliniği bulmuştu.

Hold me closer
Beni yakınında tut
Don't let me go over
Gitmeme izin verme