Korkusuz ...

Fedakarlık

Etrafımdaki hıçkırık ve ağlama sesleri tüm beynimi kaplarken gözlerim biricik (!) amcamı arıyordu.Bir sorun çıkarmasını istemiyordum.Öte yandan Bay Pipo'yu da gözümden kaçırmak istemiyordum çünkü dün gördüğüm manzaradan sonra ikisine de şu an güvenemiyordum.İçimden bir ses her an her şeyin olabileceğini söylüyordu.Bu yüzden herkese ve her şeye dair şüpheci olmam gerekiyordu.En yakınım olsa bile...

Birden Zack yanımda beliriverdi.

-"Ağlamıyorsun..."

+"Ağlamam mı gerek?"

-"Her zaman dayanıklı olman gerekmiyor , bunu biliyorsun değil mi,Alexandra ? Bu sert ve güçlü kılıfından sıyrılman için bence doğru mekan.Cenazeler bunlar için vardır...İnsanlar cenazelerde tek ölen kişiye değil diğer tüm acıları için yas tutarlar..."

+"Belki...Fakat şimdi olmaz , olamaz çünkü her an her şey için tetikte olmalıyım Zack.İçimden bir ses birazdan hiç de güzel şeylerin olmayacağını söylüyor."

-"Paranoya..."

+"Zack ! Sezgilerim hayatta beni yanıltmayan tek şeydir..."

-"Peki Alex , şu sezgilerin sana ne diyor bir de bana anlatır mısın acaba ?"

Tam her şeyi anlatacakken bir ses duyuldu.Etrafımızdaki herkes sesin geldiği yönün tersine doğru koşuyordu.Biz ise sesin geldiği yöne doğru koşuyorduk. Gözlerim Bay Pipo'yu arıyordu.Yüksek sesle ona seslenmeye başladım.Birden arkamdan ''Alex dikkat et !'' diye bir ses duydum. Kafamı çevirdiğimde ise , dumanlar arasından yüzünü tam çıkaramadığım , kilolu ve bodur bir kadın bana doğru geliyordu.O an anlamıştım ki bir kaç gün önce teyzem olduğunu iddaa eden o kadın yani Ellen resmen benden intikam almak için teyzemin cenazesini mahvetmişti. Dumanlar yok olunca Ellen'ın suratı daha da belirginleşmişti. Bunun bir rüya olması gerekiyordu. Olamazdı...Kahretsin ki rüya değildi ve Ellen elinde bir bıçakla bana doğru geliyordu. Artık canıma tak etmişti ! Bu kahrolası kadından bıkmış usanmıştım. Benden ne istiyordu ki ? Benle nasıl bir bağı olabilirdi... Bir katil ile nasıl bir bağım olabilirdi...Etraftan hala patlama sesleri geliyordu.Arabalar alev topuna dönüşmüştü.Nasıl bir çılgınlıktı ki bu masum insanları öldürmek bu kadar kolay olabiliyordu.Ben Ellen'ın saldırısından kurtulmak için yana doğru yuvarlandım. Ellen üstüme atılarak beni öldürmeye çalışıyordu.Bense darbelerinden kurtulmak için sürekli haraket etmeye çalışıyor ve yuvarlanıyordum.

Birden nasıl oldu bilmiyorum ama beni köşeye sıkıştırdı.Tam bıçağı bana saplayacakken Zack aramıza atıldı.Olamazdı ! Zack benim için ,sırf benim için bıçaklanmıştı.Halbuki bıçaklanması gereken kişi ben iken.Aniden içimi dolduran adrenalin ve öfkeyle Ellen'ın elinden bıçağı hızlıca aldım ve Ellen'a sapladım.Ve Ellen buharlaşarak yok oldu.Evet,evet buharlaştı.Başta ben de bunu çok çılgınca bulmuş olsam da Ellen bıçağı ona saplamam ile buharlaşmıstı.Bunu görünce direkt Bay Pipo'ya baktım ve Bay Pipo bana da hiçbir şey anlamadığına dair bir bakış attı...

   Bay Pipo koşarak yanımıza gelmişti.Ben Zack'e sarılmış bir şekilde yerde yatıyordum.

-"Ambulansı aradım beş dakikaya buradalar."

+"Bu kadının veya yaratığın sorunu ne acaba bana söyler misin ?"

-"Bunu daha ben de çözmüş değilim... Herneyse Zack nasıl?"

+"Darbeyi karın boşluğundan almış,çok fazla kan kaybediyor!"

*"Ağlıyorsun..."

+"Zack!"

*"Ağlıyorsun...ama neden ?"

+"Çünkü seni kaybetmek korkusu beni mahvediyor Zack,bunu düşünmek beni öldürüyor...asla ama asla birdaha beni korumak amacıyla kendi hayatını tehlikeye atma..."

*"Sen benim yerimde olsaydın napardın?"

  İki dakika sonra ambulans olay yerine vardı.Bir yandan Ellen'ın yok olduğu düşüncesi içimi rahatlatırken bir diğer yandan da Zack'in acı çekişini görmek beni mahvediyordu...