Korkusuz ...

İntikam Çığlığı

Son olan olaydan sonra Bay Pipo bana eğer kaybolursam diye (veya kaçırılırsam) bana bir bileklik verdi.Bu bileklik sanırım kaybolunca benim yerimi bulmalarında kolaylık sağlayacakmış.Bunu nasıl bir teknoloji ile yaptığını daha çözemesem de kullanışlı ve işe yarar bir şeye benziyordu.

Artık evde boş boş oturmaktan ve de yaşadığım kötü anıları düşünmekten , kafamda paranoyak hikayeler kurmaktan bıkmıştım.Eğer biraz daha böyle giderse Ellen denen kadından (teyzem olduğunu savunan) bir farkım kalmayacaktı. Bunun için Bay Pipo beni okula gönderme kararındaydı.Özel bir üniversite olan ScreamHall üniversitesine gidicektim.Evet, bana da ismi biraz garip geldi fakat hayatımdaki onca garip olaydan sonra bu isim üzerinde pek durmak istemiyordum.Öte yandan Zack bu üniversiteye gitmemi pek de hoş karşılamıyordu.Ben bunu orada bir çok yakışıklı erkeğin olduğunu bildiği için sadece ufak çaplı bir kıskançlık krizi olarak yorumluyordum .Evet Zack ile aramızda değişik bir bağ vardı fakat hala bu bağ tutkuya dönüşememişti sanırım.Beni koruma içgüdüsü sanki abi kardeşmişiz hissi verse de bazen bana olan bakışları ileride harika bir bağa dönüşecekmiş hissi veriyordu.Hala okuyacağım bölümü seçememiştim.Neye yeteneğimin olduğunu veya neye ilgi duyduğumu henüz bulamamıştım.Bu çaresizliğimin bütün suçlusu kahrolası amcamdı.Onu hatırladıkça ellerim titriyor her şeyi yıkıp dökmek istiyordum.O adam benim hayatımı sınırlamış,kısıtlamış ve de bencilce bir şekilde yok etmişti. Oysaki hayatımdan çaldığı 11 yılın haddi hesabı yoktu. Ben 10 yaşındayken beni yetimhaneden almıştı.O gün hayatımın değişeceğini ve de güzelleşeceğini sanmıştım ancak yetimhane ile amcamın

evi arasında pek bir fark olmadığını pek de fazla zaman geçmeden anlamıştım.Evinden kaçtığımdan beri beni ne aramış ne de sormuştu.Tabi ki benim için hava hoştu fakat düşündükçe hayatta kimse için değer taşımadığımı hatırlıyordum. Kan bağım olan amcam için bile...

Pazartesi bölümüm için sınava girecektim.Muhtemelen puanım düşük olacağından dolayı pek de fazla seçeneğim olmayacaktı fakat gene de aklımda birkaç fikir oluşturmak için çabalıyordum.

Birden aşağıdan Bay Pipo'nun sesini duydum.

-"Alex,Alex çabuk gel ! Önemli bir telefon aldım ve bu seni de ilgilendiriyor."

Hızlıca aşağı inmeye başladım adeta merdivenlerden uçarcasına iniyordum. Kalbim hızla atıyordu çünkü son zamanlarda yaşadığım olayları düşündükçe aklıma her türlü kötülük geliyordu.Bay Pipo'yu gördüğümde beti benzi atmış bir şekilde bana bakıyordu. Zack ise Bay Pipo'nun yanında sanki her an bayılacakmış ve Bay Pipo'yu tutmaya hazır bir biçimde bekliyordu.Bense olayları hala çözememenin getirdiği telaş ve birazcık da sersemlikle Bay Pipo'nun gözlerinin içine bakıyordum.Bay Pipo biraz kekeleyerek :

-"Te te teyzen..."

+"Efendim ?"

-"Teyzen ... Teyzen evde ölü bulunmuş..!"

O an ne diyeceğimi bilemiyordum.Bana 10 sene boyunca annelik yapmış olan o kutsal ve amcamın baskısına rağmen ona hala sadık ve tutkulu bir aşkla bağlı olan o kadın hayatına bu yaşında (50 yaşında.) veda etmişti.Bay Pipo'nun neden bu kadar üzüldüğünü anlayamamıştım.Herhalde benim hayatımda önemli bir yere sahip olduğunu bildiği ve de şu son zamanlarda yaşadığım gerginlikleri düşünerek bu hale gelmişti.Derhal yanıma telefonumu aldım ve ayakkabılarımı hızlıca giyerek arabayı çalıştırdım. Zack ve Bay Pipo bana yetişmeye çalışsalar da ben çoktan yola koyulmuştum.

Yaklaşık on dakika sonra amcamın evine vardım.Olay yeri inceleme ekibi ve de amcam kapının önünde hararetli bir konuşmanın içerisindeydiler.Amcamdan hiç beklemediğim bir hal görmüştüm.10 yıldır amcamı hiç bu kadar üzülmüş ve de birazcık mahcup bir halde görmemiştim.Ağlamıştı... Evet,evet kesinlikle ağlamıştı... Amcam ilk kez ruhundaki sert kişiliğinden kurtulmuş bir halde bana bakıyordu.Benden şefkat beklermişçesine masum bir gülümsemeyle bana bakıyordu.

Amcama doğru yürümeye başladım.Yanındaki polislerin konuşmasına kulak misafiri oldum.İnanamıyordum!Teyzemi o yüce kadını aptal ve bencil olan amcamın öldürdüğünden şüpheleniyorlardı.Aslında kulağa pek de yanlış bir fikir gibi gelmiyordu fakat ben buna inanmak istemiyordum.Olamazdı!Amcam bunu yapacak kadar bencil ve aptal olamazdı bunu yapması için bir neden yoktu.Evden kaçalı iki hafta olmuştu ve iki haftada çok da büyük bir değişim yaşanacağını aklım almıyordu.Olayın nasıl yaşandığını polislere sordum.

Dün gece saat 23.00 gibi evden bir çığlık duyulmuş.Komşular her zamanki karı-koca kavgası olarak düşünüp bir süreliğine olaya karışmak istememişler fakat iki saat sonra bir ses daha duyulmuş... Bu ses bir insandan çıkamayacak kadar tiz ve cırtlak olduğu için bütün komşular eve doğru koşmaya başlamışlar.Ve gittiklerinde evin kapısını açık bir halde bulmuşlar.Eve girdiklerinde ise amcamın eli kanlı ve yanında ölen teyzemi görmüşler.Tabi ki bütün bu olanlardan sonra ilk şüpheli amcam oldu.Amcama sert ama kaba olmayacak şekilde :

-"Gerçekten de ... Sen misin..?"

+"Buna inandığına inanamıyorum!Ben senin amcanım !Buna inanamıyorum,inanamıyorum!"

-"Yaşanan onca olaydan sonra benden çok şey istiyorsun, amca."

+"Her neyse,cenaze...yarın sabah saat 10.00 da , geliceksin,geliceksin değil mi ?"

-"Elbette,şüphen olmasın!"

+"Senin de olmasın.Teyzeni öldürecek kadar bencil bir insan değilim..."

-"Peki,çabalıyıcam..."

Bir süre sonra Bay Pipo ve Zack de olay yerine varmışlardı.Olanları onlara da anlatınca Bay Pipo'nun bakışları her an amcamın üstüne atlayacakmış hissi veriyordu.Bir süre sonra Bay Pipo'yu amcamla kavga ederken gördüm.Bay Pipo'da ilginç bir hal vardı.Bunun altından da bir bit yeniği çıkmaz diye umut ediyordum.Bir kaç saat sonra olay yerinden ayrıldık ve de eve döndük.Yarın sınava gireceğim için biraz notlarıma baktım.Güvenmiyordum...Düşünemiyordum...Bunca olan olaydan sonra amcamın katil olabileceği aklımın ucundan geçmiyordu...Bunları düşünürken uyuyakalmışım...Dün sabah saat 07.00 da sınava girdim.Pek de güzel bir sonuç elde edememiştim sanırım.Fakat bundan önemli olan şey bir saat sonraki cenazeydi.İçimden bir ses orada hiç de güzel şeylerin olmayacağını söylüyordu...