WP
ACIM: YİBO!!!! UYUDUN MU??
ACIM: YAHH... WANG YİBO
ACIM: BO
ACIM: YİBO BAKSANA ŞU TELEFONUNA
ACIM: AHHH SORUMSUZ HERİF 😒
YALANCI: Zhan?? Ne oldu?? Xian iyi mi? Sen iyi misin???
ACIM: İyi iyi de biraz daha kapıyı açmazsan ben hiç iyi olmayacağım
YALANCI: Hangi kapı??
ACIM: Türklerin Anadolu'ya açtığı kapı 🙄 hangi kapı olacak sizin evin kapısı..
ACIM: Xuan uyuyor diye çalamıyorum
YALANCI: ZHAN DELİRDİN Mİ?? SAAT 4!!! BURAYA NASIL GELDİN?
ACIM: Taksi diye bir şey var :((
YALANCI: A-Xian peki?? Ya uyanıp seni bulamazsa... Bekle seni eve bırakmaya geliyorum
ACIM: Ablam bugün onu almaya geldi. Şuan evde değil ben sorumsuz bir baba değilim oğlumu evde yalnız bırakmam Yibo 🙄🙄 kapıyı açacak mısın?? İçerde birileri mi var?? Seni rahatsız mı ettim yoksa??
YALANCI: HAYIR SAÇMALAMA SADECE ŞAŞIRDIM
/////////////////////////////////////////////////////////////////Yibo merdivenlerden koşarak indi. Xuan'ın uyanması umrunda değildi.
Derin bir nefes alıp kapıyı açtı. Xiao Zhan'ın suratını görünce aldığı nefesi bırakıp kapıyı tekrardan Xiao Zhan'ın suratına kapattı.
- 21 tane Bismillahirrahmanirrahim
Zhan kapı'nın arkasından seslendi
- Yahh!!! Dondum diyorum sana!!!!
Yibo hızla kapıyı tekrardan açtı.
- Pardon...
Zhan Yibo'ya ters ters bakıp hızla içeri girdi ve koltuğa oturdu.
- Neden geldin??
- O atığın süper mutlu göründüğün fotoğraftan sonra evde duramadım. Seni görmem gerekiyordu.
Yibo, Zhan'ın kendisine neden bu kadar önem verdiğini anlamadı. Sonuçta Yubin'in dinletiği ses kayıtlarında Zhan hep ondan soğuduğunu ve nefret ettiğini söyleyip duruyordu.