Zhan, Yibo ile iletişime geçmesi gerektiğini hissediyordu. Onu başkası ile birlikte olma düşüncesi midesini bulandırıyordu.
Telefonunu alıp en yakın arkadaşı Song Jiyang'ı aradı.
" Yib-"
"Bak şimdi madem çok görmek istiyorsun al A-Xian'ı babasına gidin. Haa neden geldiniz derse -Ki demez öyle bir şey- ama sen yine de açıklama yapmak istersen evi böcek bastı. Ablam evde yok de aklıma başka yer gelmedi bizi birazcık misafir edermisin de. O sıra gözlem yap bak bakalım gelen giden varmı.. sanmıyorum öyle şeyler olduğunu ama maksat için rahatlasın canım arkadaşım."
Xiao Zhan daha ağzını açmadan arkadaşı her şeyi söylemişti
"Ama Xuan var evde o ne olacak ?? "
"O bende sen bırak bana~"
"Nasıl sende??"
"Kedi sahiplenmek istedi canım~"
"Tamam o zaman... ama ya eve almazsa beni?? Ya git başka yerde kal derse ha??"
"Yav salak salak konuşma da git hadi. Zeki olan taraf olmak beni çok yoruyor. Ahh Zhan söylemeyi unutmadan söyleyeyim sana. Bak sakın ama sakın kimseye nerede olduğunu söyleme anladın mı beni?? Özellikle de yılan Yubin'e!! Paylaşım falan da yapma hatta benimle fotoğraf paylaş yan yanaymışız gibi. Anladın mı beni?? Bu zekayla zor gibi ama inşallah anlamışsındır."
"Neden bana salak muamelesi yapıyorsun sen!! Anladım... Ama neden ??"
"Çok sorgulama da dinle beni aptal"
"İyi tamam gidiyorum ben.."
Zhan telefonunu kapatıp üst katta oğlunun odasına gitti.
- Bebeğim??
- Efenym??
Yerde oyuncakları arasında oyanayan oğlunu kucağına aldı. Saçlarını sevrken sordu
- Babanı görmeye gitmek ister misin??
- Babaym ?? BoBo babaym mı??
- Evet~ gidelim mi??
Xian dudaklarını büzüp sevimli gözlerini babasına dikti.
-Yütfen gideyim!!
Zhan gülümseyip oğlunun alnından öptü.
- Hadi gideyim o zaman~
/////////////////////////////////////////////////////////////////
Yibo bütün gün evde boş boş oturmuştu. Can sıkıntısından ölmek üzereydi ki evin kapısı çaldı.
- Bu saate kim geldi lan??
Xuan evde olsaydı ona kapıyı açtırırdı üşenerek oturduğu yerden kalkıp kapıyı açmaya gitti.
Kapıyı açtığında kapı'nın önünde kucağına oğlu ve Xiao Zhan'ı görünce bir süre şaşkınlıktan dondu.
A-Xian babasına kollarını uzatı
-Baba beyn geydimmm~
Yibo bebeği'nin uzattığı kollarından tutup oğlunu kucağına aldı.
- Heyy Yibo babanı görünce beni hemen unuttun.
Zhan yalandan yere bakıp surat asınca A- Xian üzgün hisseti.
- Hayıy saydece babaymı özleycim jhanjhan babaymı da çomk seviyorum
