Alam niya agad na si Sophia ang dumaan ng station even though he is busying himself with doing the chart. She has this certain fragrance na sa kanya mo lang maamoy. Could it be with her perfume? Her soap? Her shampoo? Or her body? He doubt it kung si Sophia ang tipo ng babae na bumubili ng mga mamahaling mga gamit just to smell vain. And he is quite sure as well na hindi branded ang naamoy niya. Could it be a sweet smell that her body excretes? Nurse siya at laam niyang its so rareif not at all does not exist for a body to excrete sweet fragrance? Pero parang ganon eh. Ah, science seems to not explain it all.
Sa gilid ng kanyang mata ay napansin niyang may kausap ito sa telepono at tila seryoso ito. That look seems to magnetize him to her. Napansin yata nito ang tingin niya kaya tinapunan siya nito ng tingin. He met her gaze. He smiled. Ayaw niyang takutin ang dalaga, gusto niyang makilala pa ito ng lubusan. But instead, her eyebrows arched in a not friendly way. He frowned. Whats the matter with her? Ayaw niya kaya saken?, sa loob loob niya. But their eyes are still locked, then he saw it, that smile, that could erase all the hesitations in you. A smirk, is the best description sa binigay ni Sophia. She seems to giggled as well. And this made Justin laugh nervously.
“Loko nito”, nasambit niya. Sinadya ng dalaga na pagtaasaan siya ng kilay upang bumigay siya saglit at saka ibibigay din pala ang hinahanap niyang ngiti. “Haha, really amazing!”, sa loob niya. In just a matter of time, Sophia seems to get hold of him. She is not your ordinary girl who when begged at on her footsteps will go all the way with you. She seems to observe it all, and knows the proper gesture and actions to love her more.
Matagal na pala siyang nakatulala sa kawalan at wala na ang dalagang pinapantasya niya sa lobby. Luminga linga siya. “Where has she been?”
Then, he saw her, nakaupo ang dalaga sa may lounge are ng ospital at hawak nito ang tila papel na kamukha ng hospital bill ng GGH. Gabi na noon at madalang na ang tao na paroot parito sa building. Again, this urge of talking to her is tempting him. Marami pa siyang due na trabaho pero mas importante tila yata si Sophia sa lahat ng iyon. Aktong tatayo siya ng kanyang upuan ng…
“Sir Justin, kanina ka pa nakatingin kay Sophia.”, si Arriane ang gumulantang sa kanyang diwa.
Di siya makahagilap ng sagot. Damn, bakit kay Arriane pa siya kelangang magpaliwanag. Sa dinami dami ng tao naman. Then, it struck him.
“ Sophia? You know her?”, sambit ni Justin. Tell me you know her, please.
“Oo naman Sir. Classmate kami ni Sophia nung high school.,” takang sagot nito.
“Talaga?”, sa kaexcited-an ay yun lang ang nasabi niya.
“Oo sir, Sophia Margareth Cruz Cruz. Mama niya yung nasa room na yan,”, wika ni Arrianne sabay turo sa kwartong katapat ng kanilang station.
Di sya kumibo, pero if his eyes can talk, haha, baka nahalikan nya pa sa tuwa si Arrianne, now he has an advantage.
“Mataba dati si Sophia Sir, at Nerd sa class namin. Valedictorian siya ng klase namin at saka siya lang at ung salutatorian namin ang nakapasa sa UPCAT. Economics graduate sya at saka ang huli kong chismax sa kanya nitong nagkakawentuhan kami dito nasa Court daw siya, at nagpplanong magtake ng Law kung di lang nagkaroon ng sakit ang Mama niya., daldal pa ni Arianne.
She doesn’t know how much information she was feeding to him for free. Dapat mailibre ko ng lunch itong si Arrianne, one time, wika ni Justin sa sarili. She proves to now many things about Sophia. Di sya nagkamali sa dalaga, talaga nga palang matalino ito, a UP graduate? Not bad.
“Mataba siya dati sabi mo?”, di napigilang usisa ni Justin.
“ Oo kaya Sir, as in., minonstra pa nito ang sinsabing matabang Sophia ni Arrianne. He cant just imagine how does she look back then? Maybe she’s still cute.
“Naku, at di sya ganyan kaganda Sir!, bulalas pa nito.
Mukha atang di na sya maniniwala dito ah. Parang pinagloloko na siya ni Arriane. Sophia fat and ugly?
“Pero ngayon, ang ganda na niya at pumayat na din. Sabi ko nga sa kanya anong sikreto niya eh, sabi naman niya, ganun daw talaga kapag naggrow ang tao, dumadating ang puntong gusto mong maging mas mabuting ikaw., wika nito.
“I can’t agree more, simpatya niya.
“Noong araw daw kasi na magkakalease kami, pagaaral lang daw ang nasa isip niya. Pero nitong nagdalaga na siya, marami raw ang tumukso sa kanya sa pagiging mataba at maitim niya, kaya daw nagsimula niyang mahalin ang katawan niya at alagaan. Di naman din daw niya intension ang nagging pagpayat niya, nadala lang kasi nga nagintindi siya sa kondisyon ng Mama niya., tuloy tuloy na wika ni Ariianne
“Siya ba ang umiintindi ng lahat?, usisa pa ni Justin.
“Naku, sinabi mo pa Sir. Nung highschool kami napabayaan niya ang sarili niya kasi siya ag nagging nanay sa mga kapatid niya nong umalis yung Mama niya. Tapos heto nung umuwi naman na may sakit na. Siya ang panganay, eh, ano pa naman ba ang aasahan mo sa panganay di ba? Siya ang bread winner ngayon. Noong nakaraang araw nga pinproblema niya pano mallabas ang Mama niya sa ospital, nasa 70k na nun ang partial bill nila. Eh nagttricycle lang ang Papa niya at di mayaman ang angkan ng nanay at tatay niya. Sagot niya lahat. Hay, kung ako yun, baka buto nalang ako., kwento pa ni Arianne.
“She seems tough, may awang sambit ni Justin.
“Naku Sir, sinabi mo pa! siya na ata ang isa sa pinakamatapang at pinakamatatag na babae sa henerasyon namin, exaggerated naming dagdag pa ni Arianne.
Nilingon lang niya ito. At binaling uli ang tingin sa dalagang kanyang pinipintuho.
