chapter 13

28 1 0
                                    

Heyy! Inaantok na ako pero eto nagupdate pa rin. Yey. Eto na. Sorry kung maikli. Kung maikli? Haha basta basahin niyo na lang.

~~~~~~~~

Namimiss ko na si bestie. For how many weeks ko na ba siyang di nakakasabay sa agahan, lunch, merienda, hapunan, hanggang sa hapunan. But, there's a little bit happiness on me. Why??

Sinasabayan lang naman ako ni RJ kumain ng lunch everyday. Hah! Pati pag-uwi ko noh. Nagtatago siya pero napapansin ko siyang binabantayan niya ako pauwi tas saka siya babalik sa school for their training.

Perooooo....

I really miss my bestfriend!! Grabe. I need to make a way. Effort is a virtue for me so... Bestie!! Namimiss na kita. Isang tao lang naman ang close kay bestie na pwede kong hingan ng tulong. Siyempre si RJ yun! Hah! Sasamantalahin ko na hanggat di pa kami nag-aaway. Well, alam niyo naman di ba? Yes, oo, nag-aaway pa rin kami, pero there's an improvement! Siya na lagi ang nagsosorry. Di ko nga alam kung bakit eh. Like this situation.

****FLASHBACK*****

(sorry, mahilig magflashback. Haha)

Kumakain akong mag-isa sa canteen. Actually nagsstress eating ako. Paano ba naman, kakatapos lang ng midterm. Ang bilis nga ng oras eh. Midterms na tas finals na. Pero dahil stress ako kakaaral, eto ako kumakain ng sandamakmak.

Kung nagtataka kayo kung bakit parang wala akong pakialam kung marami akong makain, well, let's just say na, di naman ako tabain. Payatot ako. Ewan ko. Sabi nila tama lang daw yung laki ko. Pero come to think, wala akong pakialam doon. Ang mahalaga sa akin, makakain ako. Mabilis naman metabolism ko, kaya okay lang kumain ng madami. Haha!

Sarap na sarap akong kumain. As in binili ko lahat ng faves ko. Ganito ko kasi i-treat ang sarili ko kapag tapos ng exam.

Hinuli ko yung dessert. Malamang. Siyempre di pwedeng mawala ang all time favorite kong chocolate ice cream! Pinili ko pa yung pinakamalamig para di matunaw kaagad. Pagkabukas ko... I'm about to start eating it... But, my eating time being ruined!

"Ahhhhhhhhh" sigaw ko. Wala akong pakialam kung makita akong parang baliw ng mga tao.

Bakit?! Bakit ako sumigaw?!

Nahulog yung ice cream ko! Natapon sa sahig! Ayun wala na! Sa lahat ng ayaw ko... Yun yung pinapakialaman ako sa pagkain ko ng favorite food ko.

Paanong di matatapon?! Ginulat ako nitong lintek na si RJ! Kahit na mahal ko yan... Mas mahal ko yung chocolate ice cream noh!!!! Yung ice cream di ako sinasaktan... Eh siya?!

"Ang O.A. mo naman. Ibibili kita ng bago." Akmang aalis na si RJ, pero sumigaw ulit ako.

"Rafael Joseph Ynigoooooo!!!!!"

Nagulat siguro siya kasi alam ko yung buong pangalan nya. Mahal ko nga eh. Siyempre kailangan dapat alam!

"Oh ano?! Ibibili na nga kita eh. Tsaka pwede ba, wag ka namang sumigaw. Nakakainis eh!"

"Di mo ba alam?!"

"Anong di ko alam?!"

"Nag-iisa na lang yun!!! Out of stock na!!!!!!!!!!"

"Edi ihahanap kita?!.." Matutuwa na sana ako na ihahanap niya ako ng chocolate ice cream. Peroooo...

"Wala na!!!! As in last na yun sa lahat. Wala ng stores na meron yun!!!!!"

"Oh edi ibibili kita ng ibang flavor. Ano ba naman ice cream lang galit na galit."

"Favorite ko yun!!! Hindi dapat mawawala yun pagkatapos ng exams! Pero dahil wala na.. Natapon na... Wala na.... Nasira na araw koooo. Ugh!!"

EVERY MOMENT WITH YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon