EVERY MOMENT WITH YOU

chapter 8

Hi. Konting tiis na lang matatapos na exam namin.

~~

Nagising akong may kumot na nakabalot sa akin at nakahiga ako sa kama ni RJ. Kinabahan ako bigla...

"Aaaaaaahhhhhhh!!!!" Sumigaw ako kasi nakita kong may damit pa rin ako. Hooooo.

"Bestie? anong problema mo at kay aga aga e sumisigaw ka?" Tanong saakin ni bestie dahil nagulat sa sigaw ko.

"Ah wala bestie. Akala late na ako nagising. Maaga pa pala"

"Ano bang sinasabi mo dyan? Wala tayong pasok ngayon. Ano ba nangyayari sa'yo?"

"Anong araw ba ngayon?... ay tanga! Aha-ha-ha thursday pala ngayon" pagpeke ko sa tawa ko. Tuwing thursday kasi wala kaming pasok. Ngayon ko lang narealized na totoo yung nangyari kagabi.

Yung pag-iyak, yung pagyakap yung--

Di pa ako tapos mag-isip bigla nanamang sumabat si bestie.

"Best! Huy!! Tulala ka dyan! Ano ba talaga nangyayaei sayo? Natulog ka sa kwarto ni RJ tas ano nangyari sayo? May sapi ka ba?"

"Baliw! Grabe to. Inaalala ko yung nangyari kagabi!"

"Ay oo nga. Nakwento nga saakin ni RJ."

"Ki-kinuwento ni-niya sa yo?" Tanong ko na may halong kaba.

Di ko alam kung bakit ako kinakabahan kahit na wala naman akong ginawang masama. Tinulungan ko lang siyang wag malungkot sa nigthmare niya.

"Oo nga! Sabi niya nung bumangon daw siya para kumuha ng tubig, nakita ka daw niya sa sala tas dinala ka na lang daw niya sa kwarto niya para dun ka matulog. Baka daw kasi ayaw mong pumasok siya sa kwarto mo."

Huh? Bakit parang ibang iba sa nangyari kagabi ang mga sinasabi ni bestie.

"ah ganon ba. Kaya pala wala akong maalalang naglakad ako papunta dito." Pagsisinungaling ko. Siguro respeto na lang kay RJ at ayaw niya sigurong may makaalam nung kay Monique.

Di ko alam kung sino si Monique. Something special siguro sa kanya. Pero bakit ko ba iniisip? Wala naman ako sa lugar para mag-isip tutal ngayon lang kami nagkita.

"Osige bestie kain kana. Nagluto ako. Maaga akong nagising eh."

"Sige susunod na lang ako sayo."

Pagkatapos ko kumain, nagbasa basa muna ako ng mga lessons namin. Aasahan ko kasing magkaaroon kami ng mga exams.

Di ko pa rin maalis sa isipan ko si Monique. Sino kaya siya? Grabe naman siya makaapekto kay RJ. After a few minutes...

1 message received
From: 09*********

Magkita tayo sa mall. Sa Sm North. 4pm.

Ha? Sino to. May sapak ata to eh

Sino to?

'Si RJ to.'

Ah okay. Bakit may sasabihin ka. Dito na lang sa bahay. Nakakatamad umalis eh.

'May mahalaga akong sasabihin.'

Is that really important?

'Yes it is.'

Yung yung huli niyang reply sa akin. Siguro nga mahalaga. Pero bakit kaso kailangan pa sa mall. Ang arte lang.

Maaga ako nagready para din sa mall thing ni RJ. Maaga rin akong pumunta sa mall. Bumili kasi ako ng matetials para dun sa project namin. Dami kasing pakulo ng prof namin. Di ko namalayang 4:07pm na. Nako lagot ako. Nagtext ako kaagad kay RJ

'Rj. Nandito na ako. Saan tayo magkikita?'

Nagreply siya ng mabilis.

'Yung japanese resto.'

Ano daw? Hinanap ko na lang yung japanese restong sinasabi niya. Nagmamadali na ako ng may nakabangga akong babae...

In the end, nahulog lahat ng gamit na binili ko. Buti na lang di kumalat.

"What the?! Tumingin ka naman sa dinadaanan mo! Your freaking pissing me off!"

Aba siya pa nagalit eh ako tong nagkalat yung mga gamit.

"I'm sorry miss ha." I said sarcastically.

And then she walked out. Pero infairness maganda at sexy siya. Walang wala ako kumpara sa kanya.

I realized na kanina pa siguro nagaantay si RJ doon so nagmadali na akong pumunta doon. Nakita ko siya kaagad kaya nilapitan kobsiya kaagad.

"Rj sorry nalate ako. May nakabunggo kasi akong babae. Napakasungit pa."

"Next time you should be early. Ayokong pinag-aantay ako."

So my next time pa? Wow. Wait what's this feeling?

"Sorry talaga. Bakit mo ba ako pinapunta dito?"

The place is really peaceful. Konti lang yung tao. Tas parang nagpareserve pa siya. Hahaha. Hibang na ata ako. Napakafeelingera ko na ngayon.

"About kagabi."

Bigla nanaman akong kinabahan sa sinabi niya.

"I'm sorry kung pumasok ako sa kwarto mo kasi naman narinig kitang umiiyak kaya pumasok ako. Tas kinabahan pa ako baka kung anong nangyari sayo. Makokonsensiya ako kung ano mangyari sayo kaya sorry."

"Ang dami mong sinabi. Its okay ako dapat magsorry. Nung...niyakap kita."

The buttetflies in my stomach...

"Aahhh. Yun ba. Okay lang din... Pero pwede magtanong."

"Sige."

"Ahm sino si Monique?"

Bigla siyang napatigil sa kinakain niya.

"Ahm sinabi ko ba yun kagabi?"

"Oo nakakatawa ka nga eh. Akala mo ako si Monique kay bigla mo akong niyakap."

May binulong siyang di ko narinig. Parang nadisappoint ko siya na ano.

"May nasabi ba akong mali?" Tanong ko sa kanya kasi parang naasar siya sa sinabi ko.

"I have picture of her. Do you want to see?"

"Talaga. Sige patingin ako." Inabot niya sakin yung wallet niya. Oo nasa wallet niya. Ibig sabihin she is really important to him.

After i see it. Di ko alam kung maiinis ba ako o maasar or pwede parehas yun. Yung babae kaninang nabunggo ko siya si Monique? Hindi na ako nakapagsalita kasi nagulat ako. Kaharap ko na kanina yung babae...si Monique.

"Ahm. Rj... Nakita ko siya kanina."

"Ano? I don't like your joke."

"I'm not joking siya yung babaeng nakabunggo ko kanina."

"Wala siya dito sa pilipinas. Nasa States siya."

"Pero nakita ko nga siya. Bakit ba ayaw mong maniwala?! alam ko gusto mo na siyang maki--"

"Wala kang alam sa amin."

Napalakas na yung boses namin kaya halos mapatingin na yung mga tao.

"Oo nga wala akong alam. Pero nararamdaman kong gusto mo na siyang makita diba?!"

"Hey. Your crossing the line. Wala kang karapatang magsalita tungkol sa amin kasi wala kang alam. Wag ka na lang makialam. You don't know everything."

What? I just want to help. Ako pa ngayon ang masama. And... And...

I felt hurt... :'(

"I..i'm sorry... Oo nga sino ba ako para manghimasok."

After that umalis na ako. Tinatawag niya ako pero di na ako lumingon. Di ko alam kung bakit ako nasasaktan. Gusto ko lang tumulong pero ako pa yung masama.

Naramdaman ko na lang yung luhang pumapatak sa mula sa mata ko... Ang.... Sakit pala masaktan kapag espesyal sayo yung taong nagsabi sayo ng masasakit na salita...