"Good evening baby"
"What the hell ! ခင္ဗ်ားဘာလို႔အေစာႀကီးေရာက္ေနတာလဲ Lim"
Close ျပထားတဲ့ဆိုင္တံခါးကို Lim ကခပ္ယိုင္ယိုင္မွီၿပီးရပ္ေနတယ္။ Lim ကအရင္ေန႔ေတြကလို suit အျပည့္နဲ႔မဟုတ္ဘဲ လည္ပိတ္ဆြယ္တာလက္႐ွည္နဲ႔မို႔ အရင္ထပ္ပိုႏုသြားသလိုပဲ။ Lim ဟာသူ႔ကိုဘာမွမေျပာဘဲ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ Lim ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ တည္ေနတဲ့အခ်ိန္႐ွိရဲ႕လား။
"မေန႔ကအိပ္ေပ်ာ္လား Leo"
"Ofcourse! အိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိုက္တာနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ"
ဒါဟာတကယ္မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ သူ Lim ကိုအမွန္အတိုင္းမေျပာခ်င္လို႔ လိမ္လိုက္မိတာ။ သူတစ္ညလံုးLim အေၾကာင္းကိုပဲေတြးေနမိခဲ့တယ္။ Lim ရဲ႕အေၾကာင္းေတြ သူသိခ်င္ေနတာေတြ႐ွိေသးတယ္။
Lim ရဲ႕ေဘးနားကိုအတင္းကပ္ရပ္ရင္း သူဆိုင္တံခါးဖြင့္လိုက္ရတယ္။ Lim အနားေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းေတြျမန္လာေတာ့တာပဲ။ ဆိုင္႐ွင္ကေတာ့အျမဲေနာက္က်မွလာတယ္။ ဆိုင္႐ွင္မလာခင္သူဟာ ဆိုင္တစ္ခုလံုးေျပာင္လက္ေနေအာင္ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ရတယ္။
"ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္အေပးအယူလုပ္ထားတာမွာ ဆိုင္အတူကူဖြင့္ေပးမယ္ဆိုတာေတာ့ မပါဘူးထင္တယ္Lim"
Lim က လည္ပင္းကိုကုတ္ရင္းရယ္တယ္။ Lim ရဲ႕နားဖ်ားေတြနီေစြးလာတာကို သူအေဝးကေနရပ္ေနတာေတာင္ျမင္ေနရတယ္။ မဟုတ္မွ Lim က႐ွက္ေနတာလား။
"ကိုယ္ညကအိပ္မေပ်ာ္ဘူးသိလားLeo"
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတာသူမေမးလိုက္မိပါဘဲ "မင္းကိုသတိရေနလို႔" ဆိုၿပီး Lim က အသံနည္းနည္းတိုးတိုးနဲ႔ထပ္ေျပာလာတယ္။ အားေသေတာ့မယ္။ ဒီလူဘာေတြေျပာေနတာလဲ။ တံျမက္စည္းေတြပါလက္ထဲကလြတ္က်ကုန္တယ္။ ႐ုတ္တရက္ႀကီးက်ိဳ႕ထိုးလာတယ္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား ေကာင္ေလး"
Lim ဟာ ျပာျပာသလဲသူ႔နားေရာက္လာတယ္။ Lim သူ႔နားေရာက္လာမွပဲ က်ိဳ႕ထိုးတာဟာအဆက္မပ်က္ျဖစ္လာေတာ့တယ္။
"ရ ရတယ္ခင္ဗ်ားသြားထိုင္ေန"
Lim ကိုအနားကေနအတင္းတြန္းထုတ္ရင္း သူဆိုင္သန္႔႐ွင္းလုပ္ဖို႔စတင္ရတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ဟာ တအားေနရခက္ေစတယ္။ Lim ဟာမေန႔ကလို လပ္ေတာ့လည္းမပါဘူး။ စာရြက္စာတန္းေတြလည္းမပါဘူး။ Lim လုပ္စရာအလုပ္က သူ႔ကိုထိုင္ၾကည့္ေနတာတစ္ခုပဲ႐ွိေတာ့တာလား။
YOU ARE READING
Coffee House (completed)
Cerita PendekRainy days, the smell of coffee, this is the sign of love between us ☕🌧 Daddy's lil boy 💖
