My Stranger

chapter thirteenth

Maeyan anong kalukuhan naman to? Ikakasal ka na? Nang hindi namin alam? Galit na bigkas ni papa habang nag uusap kaming tatlo kasama si mama sa sala.kakarating lang nila si vienne ang sumundo sa kanila dahil pinagluto ko sila ng mga favorite pilipino dishes nila.

Honey relax.awat ni mama nakayuko lang akong nakikinig kay papa dahil gusto kong umiyak. Alam ko ayaw lang ni papa masaktan ako ulit.kaya siya nagagalit d na ako sumagot kay papa pinili ko nalang manahimik.

Shane anak..umpisa ni mama.kaya tumingala ako kay mama na katabi kong nakaupo.
Sigurado ka ba sa pagpapakasal mo?

Opo ma.sagot ko.pilit na huwag tumulo ang luha ko.gusto kong sabhin kay mama ang dahilan pero pinili kong huwag nalang dahil mas lalong magagalit si papa.

Sorry po papa kung nabigla ko kayo.patawad po.

Pupunta po siya mamaya papa para po pormal na makausap kayo ni mama.. lakas loob na bigkas ko kay papa.

Hindi sumagot si papa alam kong hindi siya kumbinsido sa dicision ko.

Papa mama dinner is ready. Tawag ni vienne. .kaya tumayo na kaming lahat para pumunta ng dining area.

Aba! Mukhang masarap to ah..bungad ni papa..

Syempre po papa si ate naghanda niyan lahat..sagot ni vienne. Saka naman tumingin si mama sa akin at ngumiti. .

May darating pa ba? Maliban kay juluis? Tanong ni papa.every time na umuwi sina mama ay palaging nandito si juluis actually sila ni vienne ang sumundo kay mama at papa.welcome na siya sa pamilya dahil matagal na silang magkasintahan ni vienne.

Opo papa. sagot ni vienne. Yung fiance po ni ate pupunta po.di po ba binanggit ni ate pa? tanong ni vienne saka tumingin sa akin..tiningnan ko rin papa at yumuko.

Im sorry..binanggit ng ate mo vienne. Sagot ni papa kaya medyo nabawasan yung tinik sa lalamunan ko.kahit papano pala nakikinig si papa.

Saka naman tumunog ang doorbell.

Ako na baka si Nathan na yan.prisinta ko.mabilis akong naglakad papunta sa gate..nakita kong my kausap si manang sa labas di niya ito pinapasok.

Manang ako na po. agaw attention ko kay manang. Dali namang tumalikod si manang.

Good evening.bati ni nathan with a big smile.napangiti nalang ako sa kanya.my dala siyang two basket of fruits at kakanin madami hindi ako familiar sa iba.

Manong pakidala naman po ang mga ito sa kitchen.utos ko sa driver ni vienne.

Nathan nag abala ka pang magdala niyan ang dami niyan.ilan lang tayo dito.

Ganoon talaga pagka namamanhikan sabi nila.sagot niya

Sinong nila?

Mga kaibigan ko si Raymond sila..sagot ni Nathan. Tumuwa nalang ako sa sinabi niya..

Bakit ka pa mamanhikan hindi naman totoo..

Diba nga I told you everything must be like real?

Di na ako sumagot hahaba lang usapan namin.

Pasok na tayo.sorry di ka pa kasi kilala ni manang kaya di ka niya pinapasok kanina.paumanhin ko sa kanya.

Okay lang. .I understand.

Nasa hapag na parents ko.halika na para makakain na tayo..yaya ko sa kanya papasok.tiningnan ko si Nathan napaka usual lang niya mukhang hindi siya kinakabahan sabagay bakit naman siya kakabahan e it's just a business lang para sa kanya.