trouvaille

one

Çiçekleri severdim.

Mevsimleri olurdu, zamanında yaşar zamanında ölürlerdi. Fazlası ya da azı olmazdı, abartısı ya da özensizi. Tomurcuk verir, çiçek açar; mevsimi geçince ölürlerdi. Kim sevmezdi ki kokusuna bütün mevsimi sığdıran çiçekleri?

Önümdeki mor menekşeler beni zihnimdeki bataklıklara daldırıp çıkartırken gözlerimi kapattım usulca, yüzüme yansıyan güneş ve önümdeki çiçeklerim beni mutlu ediyordu sadece bu an için. Çiçekleri severdim.

Çünkü her şey zamanında güzeldi.

Haddini aşan birçok şey çirkinleşirdi.

Haddini aştım birçok şeyin, belki de bu yüzden çirkinleştim.

*

ne yaparsam yapayım senin için yetersiz, yine de bu hikaye senin için 1felicio