Tale of their Affections (Book 1- COMPLETED)

Chapter 6

Maaga akong nagising that's why I chose to cooked breakfast for them. Tumulong ako sa head ng lahat ng katulong dito, Auntie Letty as I've called her. I really thought na strict it but she's very kind at dahil sa kabaitan niyang taglay ay ang dali naming nagkasundo. She rarely makes me laugh at minsan pa'y kakantyawin niya ako kay Arth.

Pake ko sa taong iyon?

Hindi ako nagpadala sa teases niya and besides, I don't love him anymore nor like him. The scars he made into my heart was already gone.

"Good morning Ma'am, Sir and Senyoritos. Your breakfast is ready!" Kanina pa ako nagpraktis nito at buti naman successful. I made it at napatawa sila except sa yelong lalaki. Ano kayang dapat kong gawin para mapatawa ito? Aish! Nevermind. Umupo na kami sa upuan at katabi ko ngayon si Ard. Itong bata kasing ito ay ayaw malayo sa akin.

"Ate ayaw kong maging katulong ka. Di bagay sayo e, masyado kang maganda." Bigla akong nabulunan when this kid besides me whispered.

"Tubig oh," Sandra, a servant said at kinuha ko naman yung tubig. What the heck Ard? Napatingin ang lahat sa kaniya but he just shrugged just like walang nangyari. And he looks very innocent at all.

"Auntie Letty, medyo naimprove yung luto mo ah," puri ni Tita at tumingin sa kaniya.

"Oo nga Auntie, ang sarap!" Tito uttered at ngumiti. Minsan lang pumuri si Tito at halatang nagulat si Auntie nun sabay sulyap sa akin.

Anong kasalanan ko?

"Well Auntie,kung sino man ang katulong mo nito. I hope araw-arawin na." Muntik na naman akong mabulunan pagkatapos niyang sabihin iyon. Kasi naman e, he looked at me while he uttered it.

Teka,tulog pa kaya siya nung nagluto kami kanina. And how did this guy knew?

"Oo naman Senyorito Arth, kung magtatagal siya dito ay araw-araw na maging masarap ang pagkain natin. Paano ba naman kasi, may halong pag-ibig," mahina kong siniko si Auntie which is nasa kabilang side ko. Anong sabi niya? Pag-ibig? Tch! Kaya ayun, si Arth naman ang nabulunan na siyang uminom din agad ng tubig. Yet I felt that my cheeks heats up.

Nagblush ba ako? No way!

"Lhorraine,you help her?" Patay!

"Achievement darling!" Proud na proud na sabi ni Tita and that made me smiled. I learned this from my parents na kapag sakaling mag-isa ako ay alam ko na kung paano magluto.

"Yes po Tita,salamat." I politely said at medyo nakakahiya. I'm about to eat when Tito interrupted.

"You love my son?" He asked and looked at me and that made me stopped. Ano raw? Do I love Arth? Yes, I loved him kaso noon yun. Yet, pareho kaming natahimik ni Arth at di ko alam kung anong isasagot ko. All I heard was the fast beats of my heart right now. Gulat na gulat ko siyang tiningnan at buti may lumabas na salita sa aking bibig.

" Tito naman, hindi po. Ikaw talaga Auntie!" Pagmamaktol ko at tumango siya habang si Auntie ay napatawa. Muli kaming kumain ngunit sobra ng tahimik.

May nasabi kaya akong mali? At ano bang klaseng tanong iyon?

After we ate our breakfast ay lumabas na ako at pumunta ng garden. I've decided to take care of their plants here at mag-iigib muna ako. Brown out kasi kaya di ko magamit ang tubig na nakalaan sa mga bulaklak.

"Aish! Kirsten naman," reklamo ko nang ako'y binangga niya. It made the water I carried slipped on the ground at nabasa pa ang dulo ng pants ko.

Nakakainis!