တစ်နေ့....
ကျွန်တော်တို့ တောအုပ်မှာ ရှိနေချိန် Izanagi sama ဆီက ဖိတ်ကြားလွှာ ရောက်လာတယ် !
"Kokonoe sama အတွက် Izanagi sama က ဖိတ်ကြားလွှာပို့ခိုင်းလို့ပါ !"
"ဖိတ်ကြားလွှာ? ဘာဖိတ်ကြားလွှာတုန်း နေရင်းထိုင်ရင်း ဒီအဘိုးကြီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်တာလဲ ?"
Kokonoe sama က ထုံးစံအတိုင်း အချိုးမပြေစွာရေရွတ်ပြီး ဖိတ်ကြားလွှာကို ဖြန့်ဖတ်ေတာ့ စာချွန်လာပို့တဲ့ Izanagi sama ရဲ့ ကိုယ်စားလှယ်က ပြုံးယောင်ယောင်လုပ်နေတယ် ! ကျွန်တော်ကတော့ အလိုလိုနေရင်း ချွေးပျံမိသည် ! မသကာ ကိုယ်စားလှယ်တော်က Izanagi sama ကို သွားပြန်ပြောရင်မခက်လား ? အလကားနေ ရွှေစိတ်တော် ညိုလို့ Kokonoe sama အပြစ်ကျနေမှဖြင့့် ....
ဒီမြေခွေးကြီး ပါးစပ်နဲ့တော့ ခက်သေးတယ် ....
*sigh*
"နေစမ်းပါအုံး Iori ! မင်းက ဘာကိစ္စ သက်ပြင်းချနေရတာတုန်း?"
"အဲ"
သူ့မျက်မှောင်တွေက ခပ်ကုပ်ကုပ် အလိုမကျဟန် ! အဲ့ဒီ့နောက် သူ့လက်ထဲက ဖိတ်ကြားလွှာကို ပြန်လိပ်ပြီး ခုံပေါ်ပစ်တင်ရင်း တခုခုကို တွေးတောသလို တိတ်နေပြန်တယ် !
"Kokonoe sama ဖိတ်ကြားလွှာက ဘာရေးထားလို့လဲ ?"
*sigh*
မြေခွေးကြီးက သက်ပြင်းရှည်တခု ချတယ် ! ကျွန်တော်ထပ်မေးမိပြန်တယ် !
" ဘာတဲ့လဲ Kokonoe sama ?"
သူမဖြေပြန် ... သူ့မျက်ခုံးတွေကို တွန့်ကွေးပြီး စားပွဲခုံပေါ် လက်သည်းနဲ့တတောက်တောက်ခေါက်နေတယ် !
"မင်းက မပြန်သေးဘူးလား?"
အဲ့ဒီ့နောက် မျက်စိရှေ့မှာ ဒူးထောက်လျှက်သားရှိနေဆဲ ကိုယ်စားလှယ်ကို Kokonoe samaက မျက်လုံးတွေမှေးကျဉ်းကာကြည့်ရင်း မေးတော့...
"ဟို.... Izanagi sama က မှာလိုက်လို့ပါ ! Kokonoe sama ဆီက လာခဲ့ပါမယ်ဆိုတဲ့ ကတိရမှ ပြန်ခဲ့လို့မှာလိုက်လို့ပါ !"
