My Forgotten Vero Amore

Prologue

Fahrein

Heto na naman ang wierd na pakiramdam ko. It's been a week since first day of class and I have this wierd feeling na parang laging may nakamasid sa bawat galaw ko.

Nang ilibot ko ang aking mata tumigil ang aking tingin sa isang lalaki na matiim na naka tingin sakin or let's say masama ang tingin. Siya rin ang unang nag iwas nang tingin.

I don't know but there is something from the way he stares at me.

Ano kayang problema nung lalaking yun at ang sama makatingin isang linggo nang ganyan ang tingin nya sakin. I remembered nung first day namin ng mga kaibigan ko

We were about to enter our classroom when I bumped into someone.

Nagtaas ako ng tingin para humingi ng pasensya sa lalaking nakabangga ko pero para syang nakakita ng multo bahagya pang nakaawang ang kanyang mga labi habang gulat na nakatitig sa akin.

Ngunit biglang nagbago ang kanyang aura.

From shocked to being cold, he is now staring at me with his emotionless eyes.

May saglit na emosyong dumaan sa kanyang mga mata na di ko mapangalanan, is it pain?

I was about to open my mouth to say sorry but he just bumped me on the shoulder.

"Rein, tara na ano jan ka na lang?" Lynn my bestfriend snapped her finger bigla akong natauhan

"Oh? Asan si ma'am?"
Ngayon ko napansin na kami na lang pala ang tao sa room.

"Rein-baby, kanina pa umalis si ma'am, saan na ba nakarating yang utak mo?" Shara my bestfriend also.

"Tara na nga sa cafeteria"
Pag iiba ko ng usapan at baka kung saan pa mapunta.

We are heading our way to the cafeteria when my beep.

From: Drew-nget

" Fah-baby sunduin namin kayo mamaya, mall tayo"

"Hey Sino yan ha?" Tanong ni shara habang nagtataas baba ang kilay. Loko talaga

" Si Drew nag aaya mag mall daw tayo mamaya"

"Hmp, ikaw lang naman ata ang inaaya eh, date nyo ata yan"
"Loka, tayo daw umorder na nga tayo gutom na ako"

Sakto pag angat ng tingin ko mula sa cellphone ko nagtama na naman ang aming mata pero sa pagkakataong Ito purong galit ang nakikita ko sa mga mata nya.
Nag tatagis ang kanya mga bagang.
Bigla syang tumalikod ang at naglakad palayo.

Ano bang problema nya?

" Lynn, shara order nyo na lang ako punta lang akong C.R "

Hindi ko na hinintay ang sagot nila tumakbo agad ako para sundan yung lalaking yun.

Nakita ko siyang pumasok sa isang classroom kaya sumunod ako.

Nakasilip siya sa bintana bakante pala itong room na pinasukan nya.

"Why are you following me?"
Kinilabutan ako sa lamig ng boses niya.

"A-ano m-may ahm..."
Shit why am I stammering?
Tumikhim muna ako bago mag salita ulit.

"Bakit ba ang sama lagi ng tingin mo sakin?"
Yan yung tanong na isang linggo nang gumugulo sa utak ko.

"Hah! You BITCH, ang kapal ng mukha mo para  lapitan pa ako"

Ano daw?? Ako? Bitch aba't

"HOY! MISTER TINATANONG KITA NG MAAYOS TAPOS TATAWAGIN MO AKO BITCH? IKAW ANG MAKAPAL ANG MUKHA NI HINDI NGA KITA KILALA"

Tinalikuran ko na sya na parang gulat na gulat dahil siguro sa pag sigaw ko. Sinara ko ng malakas yung pinto saka ako bumalik sa cafeteria.

"Oh? Anyare sa mukha mo? Para kang sasabak ng suntukan"

"Ei pano naman kasi simula ng mag transfer tayo dito pakiramdam ko laging may nakamasid sa bawat galaw ko"

"OH MY GOSH!!"

I hope you like it.

☺️☺️