Dare or Nude ?¿

Final

Önemli not: Bir önceki bölümün sonunda küçük bi değişiklik yaptım (Khloe kısmında) orayı tekrar okuyabilirsiniz.

"Anne, Khloe bakın olay hiç göründüğü gibi değil."

"Nasıl göründüğü gibi değil Kendall? Olan her şeyi anlatmışsın işte!"

Annem sinirle bağırdığında Khloe'nin neden bu kadar sakin olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Evet ama ben fazlasıyla sarhoştum yani isteyerek yaptığım bir şey değildi."

"Ablanı ne duruma düşürdüğüne bak Kendall. Beni çok utandırdın. Sen de aynı şekilde Khloe, böyle bir şeyi bilmene rağmen nasıl bizden gizleyebilirsin?"

Khloe biliyor muydu? Nasıl biliyor olabilirdi ki? Ayrıca annemin dediği gibi neden başka kimseye söylememişti?

"Olayı uzatmak istemedim olmuş bitmiş bir şey. Kendall da pişman olduğunu söyledi zaten."

Khloe'nin böyle bir tepki vermesi beni fazlasıyla şaşırtmıştı. Bağırıp çağıran kişinin Khloe olacağını düşünürdüm açıkçası.

"Pişman olması neyi değiştirir? Bu kadar yeter Kendall sen gerçekten kendini aştın. Eşyalarını topla yarın sabah babana gidiyorsun."

Annemin söylediği şeyden sonra bir sessizlik çöktü. Aslında deliye dönmüştüm ama bir şey diyemiyordum çünkü yaptığım gerçekten telafi edilemez bir şeydi. Babamla ve Kylie ile kalmak dünyanın en kanser şeyiydi ve bu kadar sorun arasında bir de bununla nasıl başa çıkacağımı hiç bilmiyordum.

Hiçbir şey demeden mutfaktan çıktım. Çıktığımda Khloe ve annemin fısıldayarak konuşmaya başladıklarını duydum ama aldırmadan yukarı odama çıktım ve annemin dediği gibi eşyalarımı toplamaya başladım. Şimdilik fazla bir şey almaya gerek olmadığını düşündüğüm için küçük bavulumu aldım ve birkaç şey koydum. Zaten yeterince gergindim bir de düzgün bir şekilde bavul hazırlamakla uğraşamazdım. O sırada telefonum çaldığında çıkardığım kıyafetlerin içinden zar zor bulup aldım ve arayanın Bay Bieber olduğunu gördüm.

"Bay Bieber?"

"Kendall kusura bakma rahatsız ettim seni ama bu iyi haberi sabaha bırakmak istemedim."

Mutlu bir şekilde konuştuğunda ne olduğunu merak etmiştim. Uzun zaman sonra gerçekten iyi bir haber olsa güzel olurdu.

"Hiç sorun değil, sizi dinliyorum."

"Justin hastaneye yatmayı kabul etti. Önümüzdeki haftasonu gidiyoruz."

Söylediği şeyle bir an şaşkınlıkla kala kalmıştım. Bu gerçek miydi? Çok uzun zaman sonra ilk kez böyle rahat bi nefes aldığımı hatırlıyordum.

"Gerçekten mi, nasıl oldu?"

Sesimdeki aşırı mutluluğu gizlemeye çalışarak normal bir ses tonuyla konuşmuştum.

"Bilmiyorum ben de anlamadım birden geldi ve kabul edeceğini söyledi."

"Çok sevindim gerçekten Bay Bieber. Umarım en kısa zamanda iyileşip geri döner."

Umarım o hastanede geberip giderdi ve lanet yüzünü bir daha görmezdim.

"Umarım Kendall. Yardımların için çok teşekkür ederim."

"Rica ederim ne demek, Justin'e yardım etmek için her şeyi yaparım biliyorsunuz."

"Biliyorum Kendall sen olmasan çok zor olurdu. Neyse tutmayayım seni fazla, iyi geceler."