Unlucky

Chapter 19

Chapter 19

[Maru POV]

5 hrs na siguro akong nandito sa hospital na to. Di naman kami hinahanap sa school. Lakas ng kapit nila Sydney ee. Ayos pala kabarkada mga 'to ee.

5 hrs na din akong di pa kumakain. Kanina pa ko niyayaya nila Jed pero I keep on refusing. Wala kasi talaga akong gana. Andito na rin sila Tita Tina. At gaya nila Sydney, wala din. Masyado daw kasing mabilis, di daw kakayanin.

Nahuli na din yung grupong may kagagawan ng kay Mark, thanks sa mga connections n Sydney. Naging mabilis ang proseso dahil sa mga kakilala nya. Nalaman na rin namin ang totoong nangyari.

Iyak lang ng iyak si Ate Angiela. Ako naman kalmado na. Kanina pa kaya ako umiiyak. Naubos na siguro luha ko.

Tumayo ako para lumabas.

"Maru, saan ka?"-Darsh

"Labas lang. Magpapahangin."

"Samahan na kita?" -Ate Angiela

"H'wag na po. Baka maya-maya lumabas na yung doktor ee."

Tumango nalang sya at malungkot na ngumiti.

"Will you be alright?"-Jed

Ngumiti ako ng malungkot. "No."

"The atmosphere was not helping. Please go. It will be better If you get some air. Alone." with emphasis talaga yung 'Alone' mukhang alam ni Sydney kung ano talaga kailangan ko ngayon. I just nodded.

Andito lang ako palakad-lakad sa garden. Kahit papaano nabago ang atmosphere. Napaupo ako sa isang bench pinapanood ko lang yung mga taong nasa paligid.

"Anak, kanina pa kita hinahanap ee. Buti nakita ko sila Tina at Aechus. Si Kris pala--" di ko na sya pinatapos

"Mom, wala na akong naiintindihan." ngumiti lang sya at tumabi sa akin.

"Anak, unang beses mong mag-oopen up sa akin." proud nyang sabi. "Ano ba ang nangyari?"

Kinuwento ko ang lahat. Simula dun sa nalaman ko yung sakit ni Kris, nagtapat si Mark hanggang sa mga nalaman ko at nangyari kanina. Tahimik lang si mom ko na nakikinig pero ramdam ko ang simpatya nya sa akin. I dont know. I just felt like sharing it to my mom. I know she is what I need. She could help me get the answers I need. I hope.