Suskunluk acının merasimi gibiydi. İnsan yüzünden eksik etmediği gülümsemesinin yerini, dudakların oluşturduğu düz çizgisine bırakıyordu çoğu zaman.
Sessizce attığımız çığlıklar ruhumuzun duvarlarına çarparak dönüyordu kalbimize.
Bir ok gibi saplanmaktan asla vazgeçmiyordu .
Ilık ılık işliyordu acı iliklerimize.
Acıyı büyütüp besleyen de bizdik. Zehri üretip de panzehri bulamayan da bizdik .
Oysa ki ruhumuzun bir köşesine sinip bekleyen mutluluk tek panzehirdi acıya.
Kendi içimizdeki tedaviyi keşfedip de teşhisine acı koyduğumuz hiçbir şeyi iyileştirmeyi başaramıyorduk . Bilerek veya bilmeyerek yıktık döktük karşımızdakini. Üzdük korkuttuk, acı çektirdik, öldürdük belki de. Yine de bir toplu iğne ucu kadar bile mutluluk bahşedemedi insan yine insana. Belki diyerek, bir kelimeye, iki heceye, beş harfe sığdırmıştık koskoca bir ömrü, ufacık bir kelimeye, nice hayatlar sığdırıp, yaşantımızı basitleştirmiştik işte. Hepsi bu kadardı.
Ne eksik ne fazla. Kendimizce basitleştirdiğimiz hayatlarımızı sıradan bir "belki" sözcüğünü sıra biliyorduk Kafamdaki düşünceleri bir kenara koyduğumda elimdeki sigaranın sonuna geldiğimi farkettim . Oturduğum salıncaktan derin bir nefes vererek kalktım elimdeki izmariti parkın köşesine fırlatıp adımlarımı eve doğru yönelttim. Benim acım da bu kadar bir işte benimki kederimle yanan bir sigara ile başlayıp,fırlatıp attığım her bir izmarit gibi. Bir kenara atıp yok olmasına, Alevinin sönmesine neden olacak rüzgarları estiriyordum içimde sönüp giden sigara gibi. Sigara külü gibi uçuşup gidiyordu ışte her şey.
Ben İrem Karahan. hayatımdaki tüm belkileri yıkma amacı ile yaşıyorum. Acıyı beslemek, büyütmek için değil, aç bırakıp öldürmek için yaşıyorum. Beslediğimiz kilolarca acıyı aç bırakarak, zayıflatıp kendi ayaklarımın üzerinde mutluluğumu besleyerek, kalbimdeki bütün acıları yok ederek yaşamaya çalışıyorum.
Bu benim hayat felsefem acıyı mutluluğa dönüştürmeye birlikte var mısın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR GENÇ KIZIN GÜNLÜĞÜ
Teen Fiction@rmakts01 hesabimda yayimladigim kitaptır. Vu yeni hesabimdir. Eğer bu ölümse ölümden korkmamalı . Onun güzel yüzünde ölüm bile güzeldi. KİMSE BOŞUNA GİRMEMİŞTİR HAYATINIZA YA İMTİHANDIR YA ARMAĞAN. Beyaz sayfaları içinizden geçen kelimeleri, düş...
