EN DERİNE

Düşün düşün düşün!

~Yiğit'in ağzından~ 

Tabiki de peşinden gitmeyeceğim. Tamam tanışmalıydım ama ne yani? Kendimi küçük düşüremem. Oldukça güzel olabilir, çekici hatta fazla etkileyici olabilir ama hayatımda onca kadın varken kendime ihanet edemem hahaha. 

*******
Sonunda gelmiştim. Karşımda eşsiz görünüşüyle duran kız kulesi ve beynimde olan etraftaki insanların sesini bile bastıran düşüncelerim.. Ne harika amaa! Bir gazete ve iş ilanları sayfası. Daha önceden tecrübem olmasa ne yapardım acabaa diye düşünmüyor değilim. Aldığım ön muhasebe sertifikasıyla bir çok şey yapabilirim galiba. Ve istikamet levent. Nerdeydi bu akbiiiilll. Şu otobüsleri balık istifi gibi doldurmasalar ne olur sanki. Levent’e geldiğimde şirketi bulmak hiç de zor değildi çünkü koskocaman bir binaydı. Binadan içeri girerken bir sürü güvenlik geçtim. Sanki külçelerce altın var içerde. Neyin koruması bu bu kadar. Bu sırada o çocuğu gördüm.. Adını bile bilmediğim ama yüzünün kusursuzluğuna kapıldığım.. Sarmaş dolaş biriyle çıktı şirketten. Allah Allah ne düşüneyim şimdi.  Burda ne işi mi vardı diyim, kolundaki yelloz kimdi mi diyim.

Neyse neyse iş. İş başvurusu için geldim buraya. Üstümü biraz düzelterek bir odadan içeri girdim. Sekreterlik boştu biraz durdum ve arkadan 45’li yaşlarda bi adam girdi içeriye. ‘’Me-merhaba’’ deyip elimi uzattım. Off kekeledim. Halbuki kendimden emin olmalıyım, heyecan yok. ‘’Merhaba’’ dedi beyefendi sorgular gözlerle. ‘’Ben gazetedeki iş ilanı için gelmiştim’’ dedim. ‘’He evet evet o mesele. Tamam başlayabilirsin.’’ dedi. ‘’Ne yani bir konuşma yapmayacak mıyız?’’ dedim. ‘’Çok acil olduğu için bi sorgulamaya gerek yok, eğer kabulse 1200 tl maaş+ssk yol yemek her neyse işte başlayabilirsin. Alt katta muhasabe var ilgilenecekler seninle’’ dedi ve yürüyüp odasına girdi.

Ahahaha bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim.  Son zamanlarda aldığım en iyi haber işte. Hemen elimdeki gazeteyi buruşturup çöp kutusuna atarak aşağı indim ve giriş işlemlerini tamamladım. Şimdi bu fevkalade haberi anneme verme zamanıydı.

Annemin odasına girdim ve büyük bi coşkuyla ''canım annecim artık bir işim var'' diye bağırdım. Sarılıyor, öpüyor, konuşuyordum onunla.
Annem benimle konuşamasa da… Bir an duraksadım.. Hissediyor, anlayabiliyorum gözlerinin ‘’en derin’’inden. Gülüyordu sanki hafifçe, felçli vücudu meydan okurmuşçasına belli ediyordu bunu.. Gözlerim yanaklarını ıslatıyordu annemin.. Vazgeçmek yoktu.. Her şey bizim için.. Annem için..

-Eveett bir bölüm sonu. Olabildiğince sık yayınlamaya çalışacağım ancak olumlu veya olumsuz yorum atarsanız sevinirim. Nasıl gittiğini bilmek istiyorum :) -