EN DERİNE

Yetişti!

Baya bir süre iş konuştuktan sonra Yiğit babasına bir şeyler söyledi ve teşekkür ederek gitti. Tam o anda saate bakmak aklıma geldi ve saat 01.12. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım. Allah kahretmesin ne zaman bitecek bu toplantı yeter artık. Selam olsun uykusuz geceye şimdiden!

^^^^^^^

Eve geldiğimde saat 2 hatta belki biraz geçiyordu. İçeri girdim ve hemen mutfağa girip bi kahveyi ocağa koydum. Elimi yüzümü yıkadım odama geçtim. Nerden başlasam napsam. Off en son bu okulu kazanmak için gecelere kadar çalışmıştım. (İstanbul Üniversitesi –İngilizce- 490 puan) Kahveyi unuttum kahveyiiiiiii. Kafa mı kaldı bende. Koşarak mutfağa gittim. Hoş nereye koşuyorsam ev zaten 3+1. Neyse ki taşmadan yetiştim. Kahvemi aldım ve biraz uykum açılmış bir şekilde odama döndüm. Yan odadan inilti sesleri gelmese daha çok konsantre olabilirdim! Duvara birkaç yumruk attım ve ses biraz da olsa kesildi. Şimdi başlayabilirdim.

^^^^^^^

Saat sabah 5’e gelirken uyuyakalmışım. Uyandığımda 7’ydi. Çok uykum var çoookkkk diye bağırırken evde birilerinin olduğunu unutmuştum :D Berna’nın gece baya yorulduğu suratından belliydi. Odama gittim kıyafetlerimi giydim ve acele bir şekilde evden çıktım. Aynaya bile bakmadım resmen. Biraz gecikmelide olsa geldiğimde Serhat Bey gelmemişti. ‘’Ohh patron tabi yatsın uyusun evinde. Bizi hiç düşünen yokki. Ne sanki dimi. Sekretermiş. Hııııı.’’ diye kendi kendime söylenirken Serhat Bey girdi içeri. Eyvaaahhh duymamıştır dimi? Yok yok duymamıştır. Duysa söylerdi kesin. ‘’Akşam toplantıya katılıp mesai yaptığın için ek ücret alacaksın. Öğle arasında gidersin. Şimdilik bir ihtiyacım yok. Çıkabilirsin’’ dedi.

Salak adam yaa insan bi günaydın der nezaketen de olsa. Masamda çizimime son rütuşları atarken bi gölge yansıdı. Kafamı kaldırdığımda Yiğit’i gördüm. ‘’Merhaba hep burada mı çalışacaksın? Uğraştığın ne? Okuyor musun? Kaçıncı sınıf?’’ diye arka arakaya sıraladı soruları. ‘’Evet okuyorum 2. Sınıf.’’dedim sadece. ‘’Eyvah çıkmam lazım geç kalıyorum. Saatle yaşadığım sorunu kimseyle yaşamamışımdır heralde. Kesin geç kalıcam teslimde edemiceeemm offf’’ dedim. Yiğit ‘’ben bırakabilirim seni eğer istersen’’ dedi. Farketmeden ‘’olur olur hadi’’ dedim.

‘’Çok uykusuz kalmışa benziyorsun. Saat kaçta orda olman gerek?’’ dedi. ‘’Toplantı uzayınca öyle oldu. Bu arada ben bekliyormuş gibi hemen kabul ettim ama otobüsle yetişemezdim. 14.00’de son teslim. Teşekkürler’’ dedim. Aniden arabayı kaydırarak bi ara sokağa saptı. Resmen içim dışıma çıktı yaa bu ne biçim araba sürme ‘’Noluyo yaa?’’ dedim. ‘’İlerde kaza var yetişmek için başka çaremiz olduğunu düşünmüyorum ara sokakları kullancaz’’ dedi. Okulun önüne gelir gelmez ‘’hoşçakalın’’ dedim  ve arkama bile bakmadan koşarak indim. Saat tam 13.57 bu müthiş bir şeydi. Derin bir oh çektim.

Kızlar kenara çekip muhabbet etmeye başladılar ama ‘’İşe dönmem gerekiyor kızlar çok öptüm’’ deyip ayrıldım yanlarından. Akbilimi ararken kaç kişiye çarptım hatırlamıyorum bile. Biraz sakarım sanırım yaa :/ Uzaktan biri el salladı yanına gittim ve ‘’beni mi beklediniz keşke gitseydiniz’’ dedim. Zaten Serhat amcanın yanına gidecektim. Birkaç arkadaşı gördüm lafladık sonra sen çıktın. Gel de senide götüreyim boşuna bekleme’’ dedi. Aslında fena fikir değildi. Nasolsa arkadaşlarıyla laflarken denk gelmiş. Bilerek değil yani. Güzargahta aynı. Bineyim bari. ‘’Pekala teşekkürler’’ dedim ve arabaya binip emniyet kemerimi bağladım. Yanımda trafik canavarı gibi bir şey otururken canımı düşünmek zorundaydım :)

~Gecikti ama olsun. İyi okumalar~