Bir insan düşünün tüm elektrikler gitmiş elinde ufak bir mumdan başka yolunu aydınlatacak hiçbirşey bulunmayan.
Nereye gideceğini bilmeyen, elindeki o ufacık mum sönecek diye korkuyla kaplı , kuş yürekli olan.
Tüm sınırlarını zorlamak ve gidebildiği yere kadar gitsin isteyen ufacık da olsa bi çırpınışı olan.Evet işte bi düşünün nasıl bi duygu ?
Aşk , sabır , inat , arayış... Hangisinde sınırlarınızı zorlamak istersiniz ?
Farklı farklı cevaplar verirdiniz elbette belki aşk , belkide sabır size kalmış...Ama ben arayış derdim.
Nerde olduğunu bilmeyen yönünü bulmaya çalışan , çırpınışlarıyla sesi çıkmazcasına yapılan bir arayış belkide..
Ben nerdeyim , napıyorum , kim yarattı beni , kim beni bu dünyada böyle bir aileye teslim etti , yalvarırken seslerimi kim duydu , ağzımın tadına layık olan bu elmayı muzu kirazı kim verdi bana...İşte tamda bahsettiğim şey buydu : BEN KİMDİM
Şu ana kadar hep hristiyanlıkta bağlıydım hemde hiç sorgulamadan sizcede sorgulamanın vakti gelmedimi.
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Bunların hepsini içimden gelerek yazıyorum emeğime değer verip oylarsanız çok mutlu olurum.Hemm sevap kazanmış olursunuz elinize yapışmazya alt tarafı yorum ve oyy canlarr :)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN MÜSLÜMANIM!!
EspiritualYavaş yavaş öğrenmek ister insan..ne olduğunu , kim olduğunu , dünyada ne işi olduğunu bilmek ister. Ufacık bir ışığa bile muhtaçken sadece o karanlık yoldan , zifiri sessizlikten çıkmak ister.. İlk önce ufacık bir ışığa bile muhtaçken oda yetmez on...
