Yaşım 17 . Babamla 5 sene yaşadım . 12 senedirde hayatımda baba kavramı yok . Aslında o kavram 17 senedir yok . Çünkü ben baba şefkatini 17 sene boyunca görmedim . Kaç bayramı , kaç babalar gününü , kaç veli toplantısını babasız geçirdim sayamadım . Her bayram elini öpeceğim bir babam olmadı . Babalar gününde acaba ne alsam yada acaba ne şiir yazsam diye düşünebileceğim bir babam olmadı hayatımda . Veli toplantısınını korkarak haber verebileceğim bir baba olmadı . Üzüldüğümdesarılıp ağlayabileceğim bir babam olmadı . İlk aşkım babam olmadı . Sokakta el ele yürümedim hiç bir zaman babamla. Parkta hiç sallamadı beni . Hiç pamuk şeker almadı bana . Karnemi gösteremedim babama hiç . Mutluyken boynuna atlayamadım hiç . Eve gelirken çikolata alan babam yoktu benim . Bir şey için ısrar edebileceğim bir babamda yoktu . Hani siz maharetmiş gibi üzüyorsunuz , parasını çalıp ona buna harcıyorsunuz ya , ben babam olsada para bile vermese diyorum . Hani siz o size kızınca evden kaçıyorsunuz ya , ben babam olsada bana kızsa diyorum . Hani sizde biyerden babam çıkar korkusu var ya , bendede keşke bir yerlerden çıksa düşüncesi var. Benim babam ; bana hayatımı , sevgimi , mutluluğumu , çocukluğumu zindan eden bir adam . Mesela geçen aylarda yolsa ona benzeyen bir adam gördüm . Ardarda 4 gün hep gördüm . Emin olup , gidip soramadım adın " XXX 'mı " diye . Çünkü suretini unuttum ben babam dediğim adamın . Özledim , kalbim buruk ama ne kadar buruksa kalbim o kadarda nefret ediyorum , kin duyuyorum o adama . Ufakken yoldan geçen baba kızlar görürdüm . Hep sızlardı kalbim . Annemin elinde yürürken , kızına pazardan kıyafet bakan babalar görürdüm ama imrenemezdim . Çünkü benim babam yoktu . Annemin eteğinin arkasına saklanırdım hep . Çok değil bana içten bir " KIZIM " kelimesi söylemesini istedim hep ve birde zoraki değilde içtenlikle sarılmasını . Ama olmadı . Mesela ben babası ölen kişileride çok kıskanırım . Çünkü onların gidip dertlerini anlatabileceği , konuşabileceği , topraktada olsa sarılabilip görebilceği bir babası vardı . Bense onu sadece küçükken çaldığım resminde ve kimliğimdeki isminde görüyorum .
Sizler ; Babası olanlar . Lütfen babanızın kıymetini bilin . Ne kadar kızsada ne kadar üzsede sizi sakın ola ona karşı nefret beslemeyin . Gidin öpün onu , sarılın , " BABAM " deyin . Emin olun babanızın varlığını hissettirmesi bile büyük bir nimet .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜPTELA BİR KIZDAN ROMANTİK YAZILAR
NouvellesAmatörün kaleminden sevda dolu gönderilemeyen pullu mektuplar.