𝚏𝚘𝚛𝚎𝚑𝚎𝚊𝚍 𝚔𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜 π 𝚋𝚘𝚔𝚞𝚊𝚔𝚊

chapitre 1

Akaashi Keiji, Paris'in en başarılı terzilerinden birinin mimar oğluydu.

"Keiji, bugün de yardıma gelir misin oğlum? Şu aralar çok yoğunuz, senin de elinden iş geliyor. Birazcık daha yardımını isteyebilir miyim?" Annesinin çekinerek bulunduğu ricayı, gülümseyerek kabul etti Keiji. Çalan telefonuna bakıp geleceğini söylediğinde annesi odadan çıkmıştı.

"Ben de iyiyim, aradığın için teşekkürler Kenma. Hayır, yakın zamanda Japonya'ya gelme planım yok. Maalesef birkaç yıl daha gelemem gibi, işler çok yoğun. Babamın şirketinde de, atölyede de, kendi projemde de..."
Karşı tarafın sorusuyla geçmişi düşünerek duraksadı Keiji. Bokuto Koutarou... Bilmiyordu ki neler yapıyor, 7 yıl olmuştu Paris'e taşınalı. Ne arayıp ne sormuştu Koutarou, Keiji ulaşmak istediğinde ise aradığı numaranın kullanım dışı olduğunu öğrenmişti. Eski arkadaşlarından konuşma fırsatı bulabildiği bir Kenma vardı zaten.

"Bilmem, hiç ulaşamadık birbirimize. Belki de eski bir lise arkadaşı olarak sadece hatıralarda kalmışımdır." Hüzünle gülüp vedalaştı arkadaşıyla. Telefonu kapatıp çizimlerini aldı. Kapıyı kilitleyip annesinin yanına, atölyeye indi.

Terzi dükanını Barbie Moda Masalı'ndaki moda evi olarak hayal edin. Kafanızda öyle canlandırmanız betimlemeleri daha iyi canlandırmanıza yardım edecektir. İyi okumalar.