Sweet Bravery

Chapter 6- Predestined

Chapter 6

Maaga kaming pumasok sa subject namin ni Professor Lira which is witchcraft. So creepy. Lalo na si Professor Lira. Nakapurong siya palagi sa ulo niya tas ang laki laki pa ng eye glasses niya. Palagi din siyang naka long sleeves kahit na hindi naman malamig dito. Sakto lang ang weather.

"Sorry I'm late class!"
Hinihingal si Professor Lira. Agad naman siyang umupo sa table niya and the class begins!

Lumilipad na sa ere yung mga chalk niya at kusang sumusulat sa blackboard.

"Predestination"
Walang ni isa ang nagtaas ng kamay para magsalita. Anytime lilipad na naman ang utak ko kasi hindi talaga ako interesado.

"What is predestination?"
Wala paring nagsalita sa amin. Sa pagkakaalam ko iyon yung tawag sa nakatadhana na sa iyo. Nagsimula na akong antokin.

"I repeat what comes to your mind if you hear the word predestination? Or predestined? Branch!"
Biglang tumayo si Branch at diretsong nakatingin kay Professor Lira.

"If you say that something was predestined, you mean that it could not have been prevented or changed because it had already been decided by a power such as God or fate."
Walang ika ika ay naupo agad si Branch at bumalik sa pagsusulat sa notebook niya.

"Very well said Branch"
Pumalakpak pa si Professor Lira.

"As you can see" May kung ano anong lumalabas sa ere na pinapakita si Professor Lira. Isa itong hologram ng mga pangyayari. Biglang nawala yung antok ko.

"This is predestination and I can see the future that lies ahead of you. Each one of you is predestined"
Isa isa niya kaming tinignan sa mga mata.

"No one can fight ones fate"
Di siya makatingin ng diretso sa mga mata namin. Parang may bumabagabag sa kanya.

Hindi rin naman ako makatingin ng diretso sa kanya kasi napaka creepy niyang tignan as in. Nakakatakot ang itsura niya.

"Yeah right kasi lahat naman tayo ay nakatadhanang mamatay"
Dinilatan ni Professor Lira ng mga mata si Prima.

"Yes you're right Prima. But the question is do you know what kind of death is waiting for you?"
Shocks! Napasigaw ako dahil biglang dumilim ang paligid at nagsimulang mag project ang hologram ng mga nakakatakot na bagay.

Napakapit ako sa mga braso ni Ven kasi parang totoo talaga ang mga nakikita namin ngayon.

"Grabe kinabahan talaga ako kanina sa klase ni Professor Lira. Ayoko na sanang pumasok ulit dun"
Sabi ko nung nakalabas na kami sa room namin.

"Hahaha! Yung mukha kanina ni Lucy parang ewan na natatae sobrang pag pigil ng tawa ang ginawa ko kanina. Tignan niyo oh"
May kinuha si Ven sa bulsa niya at pinakita niya sa akin ang litrato ko. Shit!

Ang panget ko! Inagaw ko kay Ven yung litrato ko ngunit masyado siyang mataas.

"Ano ka ba Lucy! Remembrance mo na to sa akin"
At tumakbo siya paalis. Hays! Nakakainis ka Venusian!

"Wala paring pinagbago si Venus. Isip bata parin. I wonder if kailan kaya siya mag mamature"
Sinabayan ko si Greta sa paglalakad. Nauna na sila kasi may kanya kanyang gimik.