Kim olduğunu unutma derdi annen, kim olacağını da. Fakat sen zaten istesen de unutamazdın, sen bir Lestrange'din. Tek varisleri, Rodolphus ve Bellatrix Lestrange'in tek çocuğu. Karanlık Lord'un en genç müridi, tabii ki bir de Draco Malfoy vardı.
Soğuk, hassas ve yalnız Draco Malfoy. Onu ortak salonda göremeyince gidebileceği yerleri düşündün. İki olasılık vardı, ya Astronomi Kulesi ya da Karagöl. Bina Başkanı olduğun ve hocaların, özellikle vaftiz baban profesör Snape, sana kıyamadığı için rahatça gece geç bir saatte binanın dışına çıktın.
Astronomi Kulesine yol uzundu, fazlasıyla uzun. Bu yüzden eğer orada değilse binana geri döneceğine karar verdin. Fakat O oradaydı. Yere oturmuş elinde ki şişeyle oynuyordu. Ne zamandan beri alkol alıyor ki? diye düşündün. Draco diye seslensende cevap vermedi, bunun üzerine sende yanına yaklaşarak yere oturdun. Hiç bir zaman yüksekten hoşlanmasan da Draco için değerdi.
"Bu hava da ne yapıyorsun, hele bir de elindekiyle?"
Bir kaç dakika boyunca ses çıkarmadı, onun yerine elindeki şişeyi bıraktı ve dizine kafasını koydu. Yılların verdiği samimiyetle sende saçlarına dokundun.
"Bu işin sonu nereye varacak?" diye sordu. Cevap veremedin. Uzunca bir sessizlik oldu, sende yerdeki şişeyi aldın ve geri kalanını kafaya diktin. Öksürmek istesende huzurlu anı bozmak istemedin. Draco bunu anladığında kahkaha atmaya başladı, sesini tüm Hogwarts'a duyurduğundan emin oluyordu. Öksürmen bitince sende gülmeye başladın. Bir yandan sessiz olması için Draco'nun omzuna vuruyor bir yandan da gülmeni durdurmaya çalışıyordun.
One-shot.
