The Gun and Gang

Chapter 1

Today is my first day in third year high school here in UST. I wake up early to prepare to go to school. Hindi ko alam pero sabi nila isa ako sa nasa room ng section 1. Yes, aaminin ko I am in a Dean's list, isa ako sa mga nakatanggap ng puwesto upang maging honor student.

Tinanggap ako ng school na ito kahit pa puno ng records ang pangalan ko last year. Na expelled ako sa dati kong school nang masaktan ko ang anak ng Principal.

His name is Paolo Lim. He is the son of our school principal last year. Hindi ko na nacheck ang profile nya dahil sa sobrang badboy nya.

Pilit nya akong hinihila upang magkasundo kami,ngunit.......

Hindi ko na alam ang gagawin ko nang biglaan ko syang saksakin sa tagiliran. Masyadong mabilis ang mga pangyayari kung kaya't nandito ako ngayon sa UST para malimutan ang nagawa ko kay Paolo.

Agad na nagsimula ang flag ceremony sa campus quadrangle. Nakatingala ang lahat sa aming principal. May katandaan na din ito ngunit masisilayan mo pa din ang kaniyang ganda.

"Magandang umaga sa mga estudyanteng nandirito" nakangiting sabi ng Principal.

"I want this school year ends with smile and memorable year." She held her sweet smile for everyone here in the quadrangle.

"You may now proceed in your particular rooms, thank you students." She walks down from the stage and go to her office.

Umalis na ako sa quadrangle para pumunta sa room ko. As I said hindi nila kilala ang profile ko kaya naman hindi nila ako nakikilala. Madaming tao ang nagtatawanan sa paligid ko but I want peace and quiet place.

Naglakad na ako papunta sa room ko. Pagdating ko sa room oh I forgot I belong here in section one. Kaagad naman akong umupo sa likod sa may bintana. May isang babae na pumasok mula sa pinto at umupo sa aking tabi.

Sa tingin ko bago lang din siya dito. Wala siyang kilala. Kaagad niya akong nilingon at napansin ko din ang pagtuliro niya. Hindi ako maaring magkamali, siya ang kapatid ng leader sa kaaway naming gang. Napansin niya ang pagiging tahimik ko kaya naman umiwas ako ngunit hindi ko ito naiwasan.

"Hi" she looks at me and analyzing my whole face.

I gave her a smile she to shut her mouth. Pero hindi ko yata siya napatahimik.

"My name is Eunice Kesha Lopez nice to meet you." She held her hand to shake hands with me.

Nilingon ko na sya sa pagkakataong ito. Kaagad kong kinuha ang kamay niya at nakipag shake hands.

"Hi, I'm Elezia Elouise Zainoda nice to meet you too." Tama nga ako siya ang kapatid ni Lucas Lopez and leader ng gang na red combat. Tulad niya ay tinatago niya din ang kanyang pagkatao.

Natapos ang ang klase pumunta ako sa tambayan ko. Nakita ko ang magandang tanawin na siyang tahimik at payapa. Ang gusto ko lang naman ay tahimik na buhay....

Ngunit ipinanganak yata ako upang pumatay ng demonyo.

Dito sa lugar na ito ako nakakaramdam ng tahimik na buhay na malayo sa problema...

This was my favorite place with my bestfriend noong  nabubuhay pa sya...

Dito ko din nakita ang mga paghihirap nya. Hindi ko na namalayan ang luha mula sa mga mata ko.. Ito ang lugar... Ang dagat na pinangakuan nating hindi tayo maghihiwalay..

Silvania Tuazon miss na miss na kita....

AGAD NAMANG NAG FLASHBACK ANG MGA KATAGA NATIN NOONG BATA PA TAYO.

"Pangako natin sa isa't isa na hindi tayo maghihhiwalay" Ngumiti sya sa tuwa habang sinasabi yan.

"Pinapangako ko Vania hindi kita hahayaang mag-isa." Agad ko siyang binigyan ng mahigpit na yakap.

Bata pa lamang kami ay hindi na kami mapaghiwalay kaya nung sumapit ang pagiging 16 years old naming pareho agad sinabi ng parents ni Vania na kukunin siya sa Autrallia upang  doon mag aral.

Nalulungkot ako pero wala akong magagawa dahil para din naman ito sa kanya...

Last na naming pagkikita bukas para makapagpaalam sa isa't isa..

Hindi ko layuning lumaban sa ganoong sitwasyon..

Agad na tinutukan ng isang lalaki si Vania sa ulo at ipinutok ito..

Ito ang dahilan kung bakit inaral ko ang  pakikipaglaban at pakikipagpatayan..

Ang dahilan ng pagbuo ng Sinagkalis...

Agad na bumalik ang wisyo ko at pinunasan ang luha tsaka tumayo agad. Huminga ako ng malalim. Sumakay na ako sa kotse ko para makauwi sa bahay at magpaputok uli ng baril.

Binilisan ko ang takbo ng sasakyan ko at nakarating naman ako sa aming bahay. Agad akong sinalubong ni Mommy at niyakap. Hindi na ako magtataka kung bakit hindi siya pumasok ngayon.

Wala pa yatang naitatalong kaso ang nanay kong Amazona. 

Magaling din siya sa pakikipaglaban dahil tinuruan siya ng kanyang ama na depensahan ang sarili niya.

HAHAHAHAHAHA hindi ko maisip kung paano nila ako pinayagang pumasok sa kanitong gulo pero suportado nila ako kahit pa ikamamatay ko ang ganitong gawain ko.

Nginitian ko si Mommy na may dalang pagkain na mukhang bagong luto pa habang nasa Firing Area ako at inaaral ng mabuti ang pagbaril sa isang glass.

Kinasa ko ang baril ko at sunod sunod na tinamaan ang mga glass na lumilipad sa ere.

Matapos kong magpractice ay umakyat na ako sa aking kuwarto upang magisip kung anong magandang gawin.

Agad kong kinuha ang scetch book ko at nag sketch ng mga bagay bagay... Matapos ang ilang oras nahiga na ako sa aking kama at nagisip isip....

Hindi ko naman namalayan na nakatulog na pala ako....

@riselikeasun__