four (or five) reason for kidnapping Tony Stark | stony

chapter 6

Tony, durum hakkında tamamen tarafsız olmaktan başka bir şey olamayacak kadar yorgun, Justin Hammer'a baktı. Umursamak için enerjisini çalıştıramadı ve gerçekten hiçbir şey onu artık şaşırtamazdı. Bunu daha da kötüleştirebilecek tek şey, Iron Monger kostümü giyen Bill O'Reilly'nin duvara çarpıp Tony'ye babasının onun için hayal kırıklığına uğradığını söylemesi olurdu. Gerçekten. Bunun dışında, en kötü kabusunun tanımı buydu.

"Sözleşmeli iş mi alıyorsun Justin?" Tony sordu. "Demek istediğim, rehberlik sistemleriyle ilgilenmek için getirdikleri kişinin sen olduğunu varsayıyorum."

Hammer, "Ve burada bir daha aynı sözleşmeler için teklif vermeyeceğimizi düşündüm," dedi ve neredeyse eski Justin Hammer gibi konuşuyordu. Tony'nin sinirlerini bozan ve aynı anda her bir hilesini yükselten zararsız, etkisiz haşere. ''Bana burada olduğunu söylediler. Demek istediğim, birlikte çalışmayalı o kadar uzun zaman oldu ki, buna devam etmek için sabırsızlanıyorum, biliyor musun?"

"Hiç birlikte çalışmadık," dedi Tony yeteri kadar pişkinlikle elindeki silah sarsıldı. Hammer'ın yüzünde sinir, stres ve deliliğe daha yakın bir şeyler vardı. Rahatlatıcı bir karışım değildi ama Justin'in yanında hiç rahat olmamıştı zaten.

Pepper'a her zaman Hammer'dan nefret ettiğini söylerdi çünkü adam mükemmel bir şirketin israfıydı. Çünkü gerçek bir rakip, herkesi boş bir parıltıyla kör eden ve yüksek fiyatlı ürünlerinin kusurlarını kurnaz bir satış konuşmasının altına gömen sahte bir şovmen yerine tercih edilirdi. Tony gerçek bir rakibi, kendisini zorlayacak, onunla savaşacak, kendi yeteneklerini ölçecek birini tercih ederdi. Pepper'a kendisiyle eşit olan birini istediğini söyledi ve Hammer öyle değildi ve tüm küçümseme bundan kaynaklanırdı.

Tabii durumun gerçekliği biraz daha karmaşıktı.Ve bu Tony'de saklıydı.

Justin Hammer hakkında nefret ettiği her şeyden daha çok kendisinden nefret ediyordu. Hammer ile çok fazla zaman geçirmek, garip, çarpık bir aynayı izlemek gibiydi, karakter kusurlarının tamamını Tony Stark olan bir insana dönüştü, dünyanın geri kalanının onu gördüğü, babasının onu gördüğü gibi. Obie'nin onu gördüğü gibi ve bu Tony'yi dehşete düşürdü. Bunu görebiliyordu, kulaklarında yankılanan her karanlık fısıltının söylediği her şeye nasıl kolayca dönüşebileceğini görebiliyordu. Ve Tony bundan korkuyordu.

Kendini kandıran bir figür olarak kendi hissesi ile ayrıntılı bir deniz kabuğu oyunu oynamayı bıraktı. Fazla sürmez, Tony bunu biliyordu. Sarhoş boşboğaz zampara gibi olmak hiçbir şey olmaktan uzak her zaman mükemmel bir çözümdü.

Ve bunda da çok ürkütücüydü.

Hammer'ın silahının namlusuna, ayna kadar hiçbir şeye benzemeyen boş deliğe baktı ve bunda şiirsel bir şey vardı, Hammer'ın, hayatını sona erdirmesi hakkında. Kendi günahları ve kusurları hakkında insan yaptı ve tetiği çekti.

İşte oradaki Rus edebiyatı seviyesindeki bir şeydi.

Tabii ki, lanet olası Tayland'daki HYDRA tesisinin bodrumunda Justin Fucking Hammer tarafından vurulmak üzere olduğu gerçeği şiirsel ironiye ağır bastı.

Siktir et.

"Ne var biliyor musun?" Tony ilgili tonuyla sordu “Şu anda ilgilenmek için enerjiyi bile bulamıyorum. Anlıyor musun, neredeyse kaç kez öldüğüme dair bir fikrin var mı? Sayısını saymayı bıraktığımın?

"Hayatım yaşayan bir kabus gibi, Hammer, felç edici fobiye, deliliğe ve çöküşe yavaşça kayıyor. Hâlâ ayakta durmam, şu anda hâlâ nefes almam gerçeği, daha az bir mucize ve daha çok istatistiksel bir anormalliktir. Canavarlar ve matematikçiler diyarında, buradaki kahrolası  haritadan çok uzaktayım. "